به گزارش ایران اکونومیست؛ بر اساس خبر رسیده، انتشارات بریوسکی با همکاری مرکز فرهنگی شهر کتاب پیش‌تر چهار رمانِ «من و اتاق‌های زیر شیروانی» نوشته طاهره علوی، «بامداد خمار» نوشته فتانه حاج‌سیدجوادی، «روز حلزون» نوشته زهرا عبدی و «هیچ‌وقت» نوشته لیلا قاسمی را از نویسندگان معاصر ایران منتشر کرده است.
در این جلسه فرانچسکو بریوسکی، مدیر انتشارات بریوسکی، آنا وانزن، ایرانشناس، مولف و مترجم ایتالیایی و فائزه مردانی استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بولونیا به تبادل نظر و گفت‌وگو با مخاطبان پرداختند.
در ابتدای مراسم، فرانچسکو بریوسکی ضمن تشکر از حضور استادان و علاقه‌مندان ادب فارسی، از اینکه توانسته است یکی از مهم‌ترین و زیباترین رمان‌های نیم قرن اخیر ایران را در اختیار خوانندگان ایتالیایی قرار دهد ابراز خرسندی کرد و افزود که این تلاش در ادامه شناساندن ادبیات نوین و خلاق کشوری است که از تمدن و فرهنگی هزاران‌ساله برخوردار است و ادبیات معاصر ایران نیز همچون آثار بزرگان ادب کهن شایسته ترجمه به زبان‌های مختلف دنیاست.
سپس آنا وانزن، مترجم کتاب، با اشاره به هشت مارس روز جهانی زن، از اهمیت آثار سیمین دانشور در حیطه نثر زنان سخن گفت و یادآور شد که این نویسنده راهگشای زنان نویسنده ایران است که امروز آثاری بسیار مهم و ارزشمند به داستان‌نویسی معاصر فارسی و جهانی هدیه کرده‌اند.
وانزن سپس به بررسی جنبه‌های تاریخی و اجتماعی و ادبی رمان سووشون پرداخت و گفت: شخصیت اصلی داستان، زری، نمادی است از زن ایرانی که در گذر از وقایع دردناکی که بر سر سرزمینش می‌آید رفته رفته به آگاهی و رشدی معنوی و اجتماعی می‌رسد. این اثر در بازنمایی دنیای زنان اثری موفق به شمار می‌رود و تضادی که رمان بر اساس آن شکل گرفته دو وجه دارد: وجهی که به تلاش بی‌نتیجه زری، برای حفظ آرامش خانه در دوره‌ای بحرانی متکی است، می‌پردازد و وجهی که به مبارزه همسر او یوسف با بیگانگان و عوامل داخلی آن‌ها اختصاص دارد. همین بخش است که به رمان جنبه‌ای رمزی ـ سیاسی و اسطوره‌ای می‌دهد.
آنا وانزن با اشاره به اینکه ترجمه ایتالیایی این اثر شش ماه طول کشیده است، تصریح کرد: «سووشون» آغازگر فصلی نوین در داستان‌نویسی ایران است و برای شناخت شرایط اجتماعی ـ سیاسی ایران در 50 سال پیش و نقش زنان در جامعه ایرانی برای مخاطبان ایتالیایی بسیار سودمند است.
در پایان فائزه مردانی به اهمیت کار یک ناشر کوچک که در عرض سه سال، پنج رمان از نویسندگان معاصر فارسی را به زبان ایتالیایی ترجمه و روانه بازار کتاب ایتالیا کرده اشاره کرد و گفت: بهترین راه آشنایی با تاریخ و جریان‌های اجتماعی و فرهنگی یک سرزمین آشنایی با ادبیات آن سرزمین است. گاهی یک رمان خوب می‌تواند از درون تاریخ گذر کند و در آمیزش تخیل و واقعیت ما را از بسیاری ناگفته‌ها و نانوشته‌ها باخبر کند. «سووشون» سیمین دانشور نوشته‌ای از این دست است.
