امضای توافق همکاری با شرکت نفتی هند برای توسعه میدان نفتی سوسنگرد

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از روزنامه 'تایمز او ایندیا' در روز چهارشنبه، مقامات هندی اعلام کردند: شرکت 'او ان جی سی ویدش' که در واقع شاخه خارجی شرکت دولتی نفت و گاز طبیعی هند می باشد یک یادداشت تفاهم با شرکت 'ایدرو اویل' ایران جهت توسعه میدان نفتی سوسنگرد امضا کرده است.
شرکت 'ایدرو اویل' ایران ماه گذشته با شرکت روسی زاروبژ نفت نیز برای توسعه میدان نفتی سوسنگرد قرارداد امضا کرده بود.
روزنامه مذکور به نقل از 'نصرالله زارعی' مدیرعامل شرکت توسعه نفت و گاز گسترش ایرانیان (ایدرو اویل) نوشت که هدف از انعقاد تفاهم‌نامه مشابه دیگر با شرکت 'او ان‌جی‌سی ویدش' هند، امکان تشکیل کنسرسیوم و همچنین پیش‌بینی نتایج مذاکرات است.
زارعی در این رابطه گفته است که حدود 900 میلیون دلار سرمایه گذاری برای توسعه این میدان نفتی موردنیاز است.
میدان نفتی سوسنگرد در 45 کیلومتری شهر اهواز واقع شده و جزو میدان‌های اکتشافی جدید است که براساس برآوردهای اولیه توان تولید حدود 30 هزار بشکه در روز در دو فاز توسعه را خواهد داشت.
شرکت 'او ان جی سی ویدش' هند همچنین درحال رقابت با چند شرکت دیگر خارجی از جمله شل، فرانس توتال، پتروناس و گازپروم روسیه جهت بدست آوردن حق توسعه میدان نفتی بزرگ آزادگان جنوبی است.
این شرکت هندی همچنین درحال بررسی دوباره یک پیشنهاد 6.2 میلیارد دلاری جهت توسعه میدان گازی 'فرزاد ب' می باشد.
مذاکرات برای توسعه میدان گازی 'فرزاد ب' روابط نفتی هند و ایران را با تنش روبرو کرده است. هند اعلام کرده است: واردات نفت خود را از ایران کاهش می دهد درحالی که ایران نیز مدت زمان پرداخت بهای نفت خریداری شده را برای هند از 90 روز به 60 روز کاهش داده است.
در سفر سال 2016 'دارمندرا پردان' وزیر نفت هند به ایران دو طرف توافق کردند که تا پایان ماه نوامبر 2016 و پس از آن تا پایان ماه فوریه سال 2017 این توافق را نهایی کنند.
کنسرسیومی متشکل از شاخه خارجی شرکت نفت و گاز طبیعی هند (OVL)، ایندیان اویل (IOC) و اویل ایندیا در سال 2008 به آغاز عملیات کشف گازی 'فرزاد ب' کمک کردند اما به دلیل تحریم های غرب علیه ایران، برای استخراج گاز از آن درخواستی مطرح نکردند.
میدان گازی 'فرزاد ب' یکی از میدان‌های گازی ایران است که در سال 2012 کشف شد و تولید گاز طبیعی و میعانات گازی آن از سال 2013 آغاز شد.
حجم ذخیره این میدان 21٫7 تریلیون فوت مکعب است که حدود 60 درصد آن قابل استخراج است. ظرفیت تولید این میدان حدود 1٫1 میلیارد فوت مکعب در روز است.