به گزارش ایران اکونومیست، یکی از ابزارهای مالی که در بسیاری از بورس‌های معتبر دنیا به عنوان یک ابزار تأمین مالی و مدیریت ریسک مورد استفاده قرار می‌گیرد، گواهی توربو (Turbo Certificate) است.
بر اساس این گزارش، گواهی توربو که توسط بانک‌ها، نهادهای مالی و سهامداران عمده منتشر می‌شود، یک ابزار مشتق است که همچون سایر ابزارهای مالی مشتق، مبتنی بر یک دارایی پایه از جمله سهام و شاخص سهام بوده و جزو ابزارهای اهرمی به شمار می‌روند.
وجود اهرم مالی در معاملات گواهی توربو باعث می‌شود تا سرمایه‌گذاران با سرمایه‌ی کمتری نسبت به بازار نقد، در معرض سود و زیان بیشتری قرار گیرند. به دلیل خاصیت اهرمی بالای گواهی‌های توربو، این گواهی‌ها توسط سفته‌بازان و سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیری که دارای یک استراتژی معاملاتی فعال بوده و دید مناسبی نسبت به آینده دارایی پایه دارند، معامله می‌شود.
این گزارش به سه بخش تقسیم شده است. در بخش اول این گزارش مفاهیم گواهی توربو تشریح شده است. در این بخش به بررسی سازوکار کلی معاملات گواهی توربو، ریسک های معاملاتی، مزایای سرمایه گذاری، مشارکت کنندگان در معاملات گواهی توربو و همچنین چگونگی تعدیل اقدامات شرکتی پرداخته شده است.
در انتهای این بخش شباهت ها و تفاوت های بین گواهی توربو، قرارداد اختیار معامله و وارانت مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم این گزارش تجربه جهانی در زمینه انتشار گواهی توربو تشریح شده است که در این زمینه، معاملات گواهی توربو در بورس های مختلفی همچون بورس های فرانکفورت، اشتوتگارت، هنگ کنگ، بخارست و زاگرب مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش سوم و پایانی این گزارش به بررسی جذابیت و کارآمدی و ناکارایی های گواهی توربو در بورس اوراق بهادار تهران از دیدگاه ناشر و سرمایه گذار پرداخته شده است.
