شهر هوشمند و عدالت اجتماعی

به گزارش ایران اکونومیست، کشور ایران امروزه با انواع و اقسام چالش های زیست محیطی، مصارف غیر بهینه انرژی و مسائل انسانی دست به گیربان است که برطرف کردن آن با روش های سنتی و اتکا صرف به منابع زیرزمینی امکان پذیر نیست.
اکنون بسیاری از کشورهای جهان برای چیره شدن بر مشکلات مبتلابه خود و بهتر ساختن زندگی مردم، استفاده از فناوری اطلاعات را جایگزین روش های سنتی کرده و در این زمینه به موفقیت های چشمگیری نیز دست یافته اند.
مهمترین فناوری که همه برای فایق آمدن بر چالش ها مورد توجه قرار داده اند رفتن به سمت هوشمند سازی و به عبارتی شهر هوشمند است و با به خدمت گرفتن این فناوری پیشرفت توانسته اند مشکلات عدیده ای را برطرف کرده و ضمن توزیع عدالت محورانه خدمات زندگی سعادت مندانه ای برای مردم خود رقم زده اند.
 
* شهر هوشمند چیست
شهر هوشمند بر اساس تعاریف مطرح شده به شهری اطلاق می شود که آخرین نظریه‌های تکامل یافته مدیریت شهری بر پایه فناوری اطلاعات و ارتباطات، دارای شش معیار اصلی حکمروایی هوشمند (Smart Governance)، شهروند هوشمند (Smart Citizen)، محیط زندگی (Smart Environment) و محل زندگی (Smart Home) هوشمند، اقتصاد هوشمند (Smart Economy)، حمل و نقل هوشمند (Smart Mobility) و نرژی هوشمند (Smart Energy) است.
شهر هوشمند یک منطقه شهری است که از انواع مختلف سنسورهای الکترونیکی برای جمع‌آوری اطلاعات و تحلیل آنها استفاده می‌کند، که این اطلاعات برای مدیریت دارایی‌ها و منابع شهری کارآمد است.
فرایند مذکور شامل اطلاعات جمع‌آوری شده از شهروندان، دستگاه‌ها و منابع شهری است که پردازش و تجزیه و تحلیل می‌شود تا به نظارت و مدیریت ترافیک و حمل و نقل، سیستم، نیروگاه، آب، تأمین شبکه های، زباله، مدیریت، قانون اجرای سیستم‌های اطلاعاتی و مدارس و کتابخانه‌ها و بیمارستان‌ها و دیگر خدمات اجتماعی کمک کند.
 
* شهر هوشمند در ایران
کشور ما در زمینه استفاده از امکانات شهر هوشمند تاکنون تجربه همگانی موفقی نداشته است اما تلاش می شود این مهم محقق شود.
اهمیت شهر هوشمند از آن جهت دارای اهمیت است که در هزاره سوم، فن آوری اطلاعات به عنوان عمده ترین محور تحول و توسعه در جهان منظور شده و دستاوردهای ناشی از آن چنان با زندگی مردم عجین گردیده که بی توجهی به آن، اختلالی عظیم در جامعه و رفاه و آسایش مردم به وجود می آورد.
یک کارشناس فناوری اطلاعات شهر هوشمند را یک نیاز ضروری برای برقراری عدالت اجتماعی توصیف کرد و گفت: اگر قرار است امکانات به صورت عادلانه در دسترس همگان قرار گیرد باید به سمت شهر هوشمند حرکت کرد.
حامد قاسمی نراقی افزود: شهر هوشمند از لحاظ فنی هم یکی از پایه های توسعه کشور محسوب می شود و چنانچه کشوری بخواهد در زمینه های اقتصادی، علمی، فناوری پیشرفت داشته باشد بهترین راهکار آن شهر هوشمند خواهد بود.
وی تحقق شهر هوشمند را وابسته به تکمیل زیرساخت هایی مانند توسعه اینترنت پرسرعت و افزایش دسترسی همگانی به آن دانست که در چهار ساله اخیر تا حد زیادی توسط دولت های یازدهم و دوازدهم فراهم شده است.
قاسمی نراقی به توسعه اینترنت پرسرعت در روستاهای کشور که در دولت یازدهم اجرایی شد اشاره کرد و گفت: از طرف دیگر توسعه نسل های سوم و چهارم تلفن همراه نیز زیرساختی است که امکان تحقق شهر هوشمند را راحت تر فراهم ساخته است.
وی توسعه نرم افزاری را نیز از جمله نیازهای ضروری برای شهر هوشمند برشمرد و خاطرنشان ساخت: این توسعه نیز در سال های اخیر توسط شرکت های دانش بنیان و کسب و کارهای نوین تا حدود زیادی ممکن شده است.
این کارشناس فناوری اطلاعات معتقد است با برقراری شهر هوشمند امکان حفاظت از منابع طبیعی فراهم خواهد شد ضمن آنکه با کاهش ترافیک در شهرها آلودگی ها نیز از بین می رود.
یک مشاور توسعه و فرهنگ سازی پروژه های ملی فناوری اطلاعات هم ضرورت رفتن به سمت شهر هوشمند را صد درصدی دانست و گفت: اگر ما خود به این سمت نرویم فناوری ما را خواهد برد و اینگونه خسارات زیادی تحمیل خواهد شد.
کیوان نقره کار از ضرورت برنامه ریزی برای دست یافتن به شهر هوشمند سخن گفت و خاطرنشان کرد: شهر هوشمند شهری عاری از هرگونه آلایندگی را برای ما به ارمغان خواهد آورد.
وی معتقد است که شهر هوشمند توسعه مدیریت شهری، خانواده و جامعه را به دنبال دارد و در سطح کلان کسب و کارهای خصوصی و دولتی توسعه بهتری خواهند داشت.
نقره کار شهر هوشمند را بهترین راهکار ارائه برنامه ریزی های اصولی دانست و گفت: فناوری شهر هوشمند بسیاری از برنامه هایی که ممکن است شدنی نباشد را ممکن خواهد ساخت.
این کارشناس کاهش هزینه ها را از مزایایی شهر هوشمند توصیف کرد و خاطرنشان ساخت: مصرف درست منابع انرژی از مهمترین مزیت های فناوری ها در شهر هوشمند خواهد بود.
وی تاکید کرد: همه سازمان ها درگیر شهر هوشمند خواهند شد اما بهتر است یک دستگاه ناظر عالی باشد و همه از این دستگاه پیروی کنند تا هرچه زودتر محقق شود.
گرچه کشورمان تجربه ناموفقی در رسیدن به روستاهای هوشمند و شهر هوشمند داشته است اما به نظر اکنون ضرورت پرداختن به این موضوع با توجه به زیرساخت های فناوری اطلاعات که در دولت های یازدهم و دوازدهم ایجاد شده دو چندان شده است زیرا که این مهم می تواند جلوی بسیاری از هدر رفت منابع را گرفته و اقتصاد مقاومتی را آن چنان که باید و شاید محقق کند.