دولت دوازدهم و وزارت نیرو رویکرد خود را به این انرژی تغییر
داده‌اند و با مطرح شدن کمک سپاه برای توسعه باروری ابرها پای این فناوری
قرص شده اما این در حالی است که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان این طرح به
اشتباه به‌عنوان راهکاری برای حل بحران آبی کشور شناخته می‌شود؛ چراکه این
فناوری پژوهشی در واقع تاثیر معناداری در حل بحران آب ندارد.
نمی‌توان این حقیقت را منکر شد که دستکاری در امور طبیعی ممکن است پاسخی طبیعی و بحران‌زا را در آینده به دنبال داشته باشد، همچنین که درباره فناوری باروری ابرها شائبه‌هایی همچون سرطان زا بودن و تاثیرگذاری در ایجاد زلزله و امور تایید نشده دیگری از این قبیل مطرح شده است، تا جایی که معمولا در گفت‌وگو های عامیانه و حتی از زبان برخی مسولان شنیده می‌شد که وقوع سیل در برخی نقاط ازجمله تهران نیز به این فناوری بی ارتباط نیست.
البته باید به این نکته نیز توجه کرد که بارورسازی ابرها به دو روش طبیعی )کلاسیک) و یونیزاسیون صورت می‌گیرد و اکثر ابهامات مطرح شده در مورد روش دوم است و علی‌رغم اینکه چندین سال است که این فناوری در تمام کشورهای دنیا مورد تحقیق و تفحص است اما هنوز نتیجه قطعی از شرایط آن منتشر نشده، اما بر اساس گفته‌های جوادیان زاده، مدیرعامل سابق مرکز باروری ابرها نباید از یک فناوری انتظار بالایی داشت چرا که این مساله ظلم به فناوری و مردم است.
به گفته وی، در قانون آب و نحوه ملی شدن آن مصوب سال ۱۳۴۷وزارت آب و برق آن زمان موظف شده است از طرق مختلف از جمله بارور کردن ابرها برای کشور تامین آب کند که همین امر انتظارات را از باروری ابرها بالا برد. ولی باید به این مساله توجه کرد که در زمان خشکسالی به دلیل کمبود ابر و کاهش توانایی باروری ابرها موفقیت‌آمیز نیست. باید در نظر گرفت باروری ابرها به عنوان یک استراتژی مدیریت منابع آب به کار گرفته می‌شود.
در این بین فرمانده نیروی هوافضای سپاه از آمادگی این نیرو برای کمک به بارورسازی ابرها خبر داده که این مساله نیز با استقبال وزیر نیرو مواجه شده است اما اینکه این فناوری تا چه میزان بتواند چالش‌های آبی کشور را برطرف کند موضوعی است که جای سوال دارد و باید منتظر نتیجه کار ماند.
