بهبود رتبه ریسک اعتباری موجب افزایش سرمایه گذاری می شود

به گزارش ایران اکونومیست، رضا پدیدار در این ارتباط افزود: افزایش انعقاد تفاهمنامه‌ها و قراردادهای ‌بین‌المللی نظیر آنچه در مورد توتال رخ داد، در تصمیم OECD برای کاهش ریسک اعتباری کشور موثر است و گرایش اتحادیه اروپا برای تداوم برجام نیز در همین مسیر است.
به اعتقاد وی، یکی از مشکلات نظام مدیریت اقتصادی کشور این است که مقام های ذیربط بیش از حد محافظه‌کارانه رفتار کرده یا اظهارنظر ‌می‌کنند و این محافظه‌کاری خسارت به بار ‌می‌آورد و نمی‌گذارد پیشرفتی حاصل شود.
پدیدار اضافه کرد: ایران در زمینه طرح‌های توسعه‌ای در کشور به پیشرفت هایی دست یافته، اما چندان رشدی حاصل نشده و به نوعی، ثبات در اقتصاد ایجاد شده که به میانگین نرخ رشد اقتصادی کشور مربوط می شود.
پیش از این محمد خزاعی رئیس‌کل سازمان ‌سرمایه‌گذاری و کمک‌های فنی و اقتصادی ایران پیرامون ارتقا رتبه ریسک اعتباری کشور توسط سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) گفته بود، در حالی که در مقطعی رتبه ریسک اعتباری کشورمان به هفت، یعنی بدترین رتبه، رسید، اما در سال 2017 ( سال میلادی گذشته) این جایگاه به 6 و در چند روز گذشته به پنج ارتقا یافته است.
به گفته خزاعی، آنچه موجب ارتقا این رتبه شده، ثبات سیاسی و امنیت جمهوری اسلامی ایران است.
پدیدار افزود: فاکتورهای سیاسی در اقتصاد تعیین کننده است و اقتصاد کشورمان، اقتصادی سیاست‌زده است و احتمالا بهبود رتبه ریسک اعتباری جمهوری اسلامی، نتیجه ثبات نسبی سیاسی و اقتصادی ایران است.
عضو هیات نمایندگان اتاق تهران به پایگاه اطلاع رسانی اتاق توضیح داد: در واقع، اتحادیه اروپا در قبال آمریکا، مواضع خود را مشخص کرده و ایران را به عنوان مرکز پایدار سیاسی و اقتصادی در منطقه، قلمداد کرده و بر این اساس، تقویت برجام را نیز خواستار شده است.
وی تصرح کرد: نگرش اتحادیه اروپا سبب شده که ریسک اعتباری ایران طی سال‌های گذشته 2 رتبه ارتقا پیدا کند.
رییس کمیسیون انرژی اتاق تهران اضافه کرد: ارتقا رتبه ریسک اعتباری جمهوری اسلامی، مسئولیت ایران را سنگین‌تر ‌می‌کند و در درون کشور باید بیشتر در پی افزایش ثبات بود تا بتوانیم از این شرایط ناپایدار گذر کنیم.
به گفته وی اقتصاد ایران در شرایطی است که باید مکانیزم‌های پایدار اقتصادی جایگزین هیجانات اقتصادی و سیاسی شود.
پدیدار تاکید کرد : محافظه‌کاری مدیران خسارت به بار ‌می‌آورد و نمی‌گذارد پیشرفتی حاصل شود، در واقع، این نوع رفتارها و گفتارها، ما را در وضعیت موجود نگاه ‌می‌دارد.