دولتمردان و مجموعه نهادهای حاکمیت شایسته است در این باره نکات مهمی را مد نظر قرار دهند. از جمله آنکه باید مردم را به عنوان بخشی از حاکمیت ببینند و نه جدا از آن.
شاید عاملی که شائبه تفاوت بین حاکمیت با بخشی از مردم را تداعی میکند، تفاوت عملکردها با بیان یا اعلام عملکردها از مجاری رسمی باشد. چنانکه به نظر میرسد آنچه به عنوان بیان حاکمیت از مجرای رسانه ملی مطرح میشود و به گوش مردم میرسد، با واقعیات اقداماتی که از سوی دولت یا دیگر نهادها صورت میگیرد، متفاوت است.
نکته دیگر اینکه اگر نشانههایی از حاکمیت دوگانه در کشور بروز یابد، قطعاً برای مردم آزاردهنده است. مردم انتظار دارند در مسائل کلان کشوری از مجموعه حاکمیت یک صدا را بشنوند و مواضع کسانی که به نحوی در بیان واقعیات جامعه دخیل هستند اعم از تریبون نماز جمعه، رسانه ملی و قوای سهگانه شبیه هم باشد و البته که آن صدا هم باید نوای مهر و عطوفت باشد نه صدای تهدید و ارعاب.
اینک زمانی است که باید این یک صدایی قابل انتظار در مسیر حل مشکلات و برآورده کردن مطالبات قانونی مردم شنیده شود چنانکه مردم هم در بزنگاهها وحدت کلمه دارند و با تحمل سختیها کشور را از تنگناها عبور میدهند.
خیلی طبیعی است که امروز مردم از مسئولان کشور انتظار همراهی بیشتر داشته باشند، صدای اعتراض آنها را بشنوند و در عمل نشان دهند که نسبت به رفع دغدغهها و نگرانیهای آنها اهتمام دارند.
اختلافات احتمالی بین مجموعههای مختلف حاکمیتی که البته طبیعی هم هست، نباید مانعی بر سر تحقق خواستههای مردم شود یا به تعبیر دیگر دود اختلاف سلایق آنها نباید به چشم مردم برود.
اگرچه ماهیت اعتراضات امروز مردم سیاسی نیست اما ممکن است برخی درصدد تعزیه گردانی باشند و فرصت را برای تضعیف دولت مهیا و مغتنم بدانند. اینها غافل از آن هستند که رنگ و لعاب سیاسی دادن به اعتراضات صنفی و اقتصادی تبعاتی در پی خواهد داشت که دامن همه را خواهد گرفت.
تردیدی نیست که مردم معترض هم بتدریج درک خواهند کرد در درجه نخست وجود ثبات و امنیت برای کشور امری ضروری و شرط لازم برای تحقق خواستههای آنهاست.
بنابر این اعتراض مردم را باید حق دانست کما اینکه هست اما در این میان باید حساب سوء استفاده کنندگان را جدا و هنجارشکنان خشونتخواه را شناسایی و تفکیک کرد.
مردم انتظار حل مشکلات را دارند و طبیعی است که در این راه دیگر نهادها هم باید دست یاری به دولت دهند تا این تجربه حاصل شود که مطالبات نه در کف خیابان که از راههای قانونی قابل تحقق است.
اشرف بروجردی فعال سیاسی