ضعف حلقه مالی در زنجیره مراودات اقتصادی اتریش و ایران

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از پایگاه خبری اتاق تهران ؛هیات اعزامی اتاق بازرگانی تهران به کشورهای اسلواکی و اتریش که هم‌اکنون در وین به سر می‌برد، امروز و در ادامه برنامه‌هایش از چند کارخانه تولیدی و موسسه آموزشی و تحقیقاتی دیدن می‌کند. بازدید از بزرگترین مجموعه ساختمانی سبز در وین، بزرگترین موسسه آموزشی و تحقیقاتی اتریش در حوزه فناوری‌های پیشرفته و خط تولید شرکت دارویی اودلگا برنامه امروز اعضای هیات تجاری اتاق تهران است.

اعضای این هیات روز گذشته نیز مهمان فعالان اقتصادی اتاق بازرگانی اتریش سفلی بودند و با همتایان اتریشی خود در مورد همکاری و مشارکت در امور اقتصادی و تجاری گفت‌وگو کردند. هم‌چنین فعالان اقتصادی ایرانی از شرکت ویث‌هیدرو نیز دیدن کردند که یکی از صادرکنندگان توربین به ایران در سال‌های پیش از تحریم بوده است. مدیران این شرکت اعلام کردند که بسیار علاقمند هستند که بتوانند در مناقصات مربوط به ساخت قطارهای شهری ایران شرکت کنند.

این شرکت که فعالیت‌های گسترده‌ای در سراسر دنیا دارد، تولیدکننده انواع ماشین‌آلات صنعتی تولید کاغذ، توربین‌های آبی و قطعات قطارهای شهری است که با نیروی محرکه برق کار می‌کند است، ضمنا در بخشی از این شرکت سیستم‌های کنترل توربین‌های آبی مربوط به سد دز مشاهده شد که ساخت آن توسط شرکت‌های ایرانی سفارش داده شده بود.

بخش مالی ضعیف‌ترین حلقه زنجیره ارتباطات اقتصادی دو کشور

در حاشیه این نشست «پاتریک هارت‌ویگ» یکی از مسئولان اتاق بازرگانی اتریش سفلی در مورد وضعیت روابط تجاری اتریش با ایران به خبرنگار اعزامی اتاق تهران، گفت: روابط اقتصادی بین ایران و اتریش همیشه و حتی قبل از تحریم‌ها بسیار خوب بود، به طوری که از استان اتریش سفلی به ایران سالانه 400 میلیون یورو انواع کالاهای صنعتی صادر و ایران چهارمین و یکی از مهمترین شریک های تجاری ما در قاره آسیا محسوب می‌شد.

مسئول بخش فعالیت‌های خارجی سیاست‌های انتقالی و زیرساخت اتاق بازرگانی اتریش سفلی افزود: البته این روابط تجاری به خاطر تحریم‌ها ضعیف شد و به همین دلیل شرکت‌های اتریشی امیدوار و علاقه‌مند هستند تا روابط تجاری گذشته را با ایران احیا و تقویت کنند.

وی با بیان اینکه احیای روابط اقتصادی و تجاری با ایران امری زمان‌بر است، گفت: شرکت ویث (Voith) که سازنده انواع ماشین‌آلات صنعتی و هیدرولیک از قبیل توربین‌های آبی، قطعات لوکوموتیو و ماشین‌آلات مربوط به صنایع کاغذسازی است و در استان اتریش سفلی واقع شده، قبل از تحریم‌ها تعداد زیادی توربین برای تولید برق به ایران صادرکرده بود.

هارت ویگ افزود: شرکت‌های اتریشی مانند ویث‌هیدرو علاقمند به ادامه همکاری‌های گذشته هستند. ضمن اینکه تعداد ایرانیانی که در اتریش زندگی می‌کنند و حتی برخی از آنها فعالیت اقتصادی انجام می‌دهند، بسیار زیاد است، بنابراین بخشی از امید ما برای توسعه روابط تجاری با ایران ناشی از همین شرکت‌های اتریشی است که صاحبان آن ایرانی هستند و در کشور ما فعالیت اقتصادی انجام می‌دهند.

او در مورد این که فعالان اقتصادی اتریش بیشتر در چه زمینه‌هایی تمایل به برقراری روابط اقتصادی با ایران دارند، اظهار داشت: شرکت‌های اتریشی معمولا بسیار بزرگ نیستند و در رده شرکت‌های کوچک و متوسط قرار می‌گیرند. در نتیجه به تنهایی قادر به سرمایه‌گذاری روی پروژه‌های بزرگ اقتصادی در ایران نیستند و باید حتما در داخل ایران شریک تجاری داشته باشند.

ویگ در مورد نحوه ارتباطات بانکی بین ایران و اتریش عنوان کرد که در حال حاضر با توجه به توسعه روابط اقتصادی در اغلب حوزه‌ها، بخش مالی ضعیف‌ترین حلقه زنجیره ارتباطات اقتصادی دو کشور است. او گفت: شرکت‌های ایرانی هنوز نتوانسته‌اند آنچه اتحادیه اروپا از نظر استانداردهای مالی تقاضا می‌کند را فراهم کنند و به همین دلیل هم بانک‌های اتریشی دست به عصا حرکت می‌کنند. اگر شرکت‌های ایرانی خود را با استانداردهای مالی بین‌المللی تطبیق ندهند، توسعه روابط مالی برای بانک‌های اتریشی بسیار سخت خواهد بود. با این حال خوشحال هستیم که اوبر بانک اتریش برای اعطای یک خط اعتباری یک میلیارد یورویی با بانک‌های ایرانی به توافق رسیده است.

او هم‌چنین در پاسخ به اینکه آیا اتریش در برقراری مراودات تجاری متاثر از سیاست‌های آمریکاست یا اینکه برنامه‌ای مستقل برای ادامه مراودات بازرگانی با ایران دارد گفت: اتریش وابستگی چندانی به آمریکا ندارد. ما عضو اتحادیه اروپا هستیم و این اتحادیه یک اتحادیه گمرکی و اقتصادی است که تمام فعالیت‌های خارجی را به صورت متحد و یکپارچه انجام می‌دهد، بنابراین تصمیماتی که ما در مورد مراودات تجاری با ایران می‌گیریم، به اتحادیه اروپا بستگی دارد و براساس تصمیمی است که در بروکسل برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا گرفته می‌شود.