بازیابی شنوایی با ایمپلنت گوش بیونیک

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از روزنامه دیلی میل، این ایمپلنت دارای سه قسمت میکروفون، پردازنده و موتور است که انرژی آنها توسط یک باتری تامین می شود و تمامی بخش ها در یک جراحی پیچیده زیر پوست و در جمجمه نزدیکی گوش قرار می گیرند؛ پس از شش تا هشت هفته ایمپلنت روشن شده و بیمار دوباره می تواند بشنود.
سایر دستگاه هایی مورد استفاده به عنوان کمک شنوایی که نیمه ایمپلنت هستند، مانند کاشت های حلزونی که اکنون به اندازه زیادی در دسترس قرار دارند، همگی دارای دریافت کننده های صوتی خارجی هستند که نمی توان آنها را حین فعالیت هایی مانند دوش گرفتن یا شنا کردن در گوش گذاشت زیرا آب به این ابزارهای الکترونیکی آسیب می زند.
علاوه بر این، بیشتر بیمارانی که از کاشت های حلزونی استفاده می کنند، مایل هستند در طول خواب این دریافت کننده صوتی را از گوش خود خارج کنند.
اما در دستگاه جدید به نام 'کارینا' تمامی بخش ها درونی هستند و بیماران هم می توانند تمام مدت بشنوند.
پروفسور 'جایدیپ ری' مشاور گوش، حلق و بینی در بیمارستان آموزشی شفیلد که سه دستگاه از 10 کارینای استفاده شده در گوش بیماران انگلیسی را کاشته است، گفت: افراد با استفاده از این دستگاه می توانند شنا کنند و یا دوش بگیرند بدون اینکه نیاز به خارج کردن آن باشد.
این دستگاه یک ابزار کنترل از راه دور دستی نیز دارد که کاربران را قادر می سازد کارینا را خاموش و روشن کرده و یا بلندی صدای آن را کنترل کنند. تنها وسیله خارجی این دستگاه یک شارژ کوچک است که به طور بی سیم به کارینا متصل می شود؛ کارینا روزانه به 30 دقیقه شارژ نیاز دارد.
سه قسمت سازنده این ایمپلنت متشکل از یک میکروفون که صدای خارجی را از طریق پوست می گیرد، یک پردازنده که صدا را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند و یک موتور است که سیگنال های الکتریکی را به ارتعاشات مکانیکی تبدیل می کند.
این کار باعث می شود که استخوان های کوچک در گوش میانی بلرزند و یک سیگنال صوتی را در گوش داخلی تقویت کنند.
جراحی کاشت کارینا تحت بیهوشی عمومی صورت می گیرد و سه تا چهار ساعت طول می کشد.
اولین کاشت ایمپلنت کارینا در سال 2011 روی زنی صورت گرفت که شنوایی خود را در شش سالگی از دست داده بود.