«متاسفانه برای ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر موسیقی ملی ایران روش آزمون و خطا برای رسیدن به راه درست در پیش گرفته شد که خودش درست نیست».
کد خبر: ۱۷۸۴۹۹
به گزارش ایران اکونومیست؛ خبر منتشر شده توسط بنیاد رودکی در یکی دو روز گذشته واکنش‌های تندی را در رسانه‌های مختلف در پی داشت؛ در این خبر آمده بود که ارکستر ملی ایران قرار است قطعه مشهور «نی‌نوا» حسین علیزاده را به رهبری فردی به روی صحنه ببرد که نه‌تنها در معاونت هنری وزارت ارشاد دارای پُستی است، بلکه سابقه موسیقایی او با این اقدام چندان تناسبی ندارد.
درحالیکه هنوز هیچ توضیحی از طرف مسوولان بنیاد رودکی به عنوان متولی «ارکستر ملی ایران»، برای انتخاب «مسؤول روابط عمومی معاونت هنری وزارت ارشاد» به عنوان رهبر مهمان این ارکستر منتشر نشده است، رسانه‌های مختلف نسبت به این موضوع واکنش‌های تندی نشان دادند.
اعتراض بر این است که رهبری ارکستر ملی روزی جایگاه افراد پرآوازه‌ای مانند فرهاد فخرالدینی بوده؛ ارکستری که روزی رهبر مهمانش لوریس چکناواریان بود.
سال‌های گذشته برای این دو ارکستر بسیار پر فراز و نشیب بوده و مشکلات فراوانی در مسیر ادامه حیات آن‌ها قرار داشته است.
فرهاد فخرالدینی در سال ۱۳۷۷ «ارکستر موسیقی ملی ایران» را راه‌اندازی کرد؛ چیزی حدود 10 سال بعد این ارکستر به مجموعه بنیاد رودکی واگذارشد. فخرالدینی در دولت قبل به دلیل «شرایطی دراین دولت وجود داشت» کناره‌گیری کرد و بردیا کیارس چوب رهبری این ارکستر را به دست گرفت، اما دو سال بعد این ارکستر تعطیل شد. در خردادماه ۱۳۹۴ خبر رسید که این ارکستر به رهبری بنیانگذارش بازگشایی می‌شود. اما دیری نپایید که در شهریورماه ۱۳۹۵اعلام شد «فرهاد فخرالدینی تا برآورده شدن درخواست‌هایش، مایل به ادامه همکاری با ارکستر ملی نیست.»
گویا دستمزد آهنگسازها، تنظیم‌کننده‌ها و نت‌نویس‌ها در دو سالی که ارکستر فعالیت می‌کرد، پرداخت نشده و بدهی‌ها مانده بود. فخرالدینی اظهار کرده بود تا پرداخت نشدن این دستمزدها درباره تداوم همکاری با ارکستر موسیقی ملی ایران فکر نمی‌کند.
با وجود اینکه از سوی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام شد مشکل کناره‌گیری فخرالدینی از ارکستر موسیقی ملی ایران قابل حل است، اما مقدمات این امر گویا محقق نشد و چند ماه بعد بنیاد رودکی اقدام به تاسیس ارکستری جدید با نام «ارکستر ملی ایران» به رهبری فریدون شهبازیان کرد. این ارکستر تا به حال با خوانندگانی مانند علیرضا افتخاری، محمد اصفهانی و سالار عقیلی اجراهایی را در تهران و شهرستان داشته است و بیشتر نوازندگان آن را افراد جوان تشکیل می‌دهند.
در چند سال اخیر حاشیه‌های زیاد دیگری درباره ارکستر سمفونیک تهران و استعفای علی رهبری، پرداخت نکردن دستمزدها و حق بیمه نوازندگان، آورده شدن یک ماشین روی سن تالار وحدت، اجرای گروه‌های موسیقی ناشناخته و گروه‌های موسیقی پاپ در تالار وحدت، تعداد و رپرتوارهای اجرایی دو ارکستر و... در حوالی این ماجرا وجود داشت؛ اما گویا مشکل اصلی نبودن اعتبار لازم بود.
البته مدیرعامل بنیاد رودکی چندی پیش در یکی از نشست‌هایش وعده ایجاد ارکستر سازهای ملی را داده بود؛ درحالیکه هنوز دو ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر موسیقی ملی ایران که بار ارکسترهای دولتی ایران را به دوش می‌کشند و به‌نوعی آبروی موسیقی ایران هستند، در وضعیت مطلوب قرار ندارند.
بردیا کیارس پیش از این درباره ارکسترهای تحت نظر بنیاد رودکی (ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر ملی ایران) گفته بود : «از زمانی که ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر موسیقی ملی ایران تحت اختیار بنیاد رودکی قرار گرفته‌اند، متاسفانه بنیاد شروع کرد به آزمون و خطا کردن تا به راه درستی برسد. در حالی که این راه درست را به راحتی می‌توانستند از دیگر نقاط دنیا که ارکسترهای‌شان قدمت زیادی دارد، پیدا کنند.»
