پارکینسون چگونه توهم آفرین می شود؟

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از پایگاه اطلاع رسانی روزنامه انگلیسی دیلی میل، پیش از این گفته می شد توهم یکی از پیامدهای استفاده درازمدت از داروهای درمان کننده پارکینسون است؛ اما معلوم نبود چطور این داروها مغز مبتلایان به پارکینسون را تغییر می دهد.
در مبتلایان به پارکینسون ارتباط میان بخش های مختلف قطع می شود، اما این قطع ارتباط عصبی در بیماران دارای توهم بیشتر است.
گروهی از محققان در مرکز پزشکی دانشگاه وی یو آمستردام هلند/VU University Medical Center پی بردند که در بیماران مبتلا به پارکینسون و توهم، ارتباط بخش هایی از مغز نیز که مسئول پردازش اطلاعات بصری و تمرکز هستند، قطع شده است.
بر پایه این گزارش، بیماری پارکینسون به خودی خود موجب مرگ سلول های عصبی می شود به ویژه سلول هایی که پیام رسان عصبی دوپامین را آزاد می کنند. دوپامین سیگنال هایی را در مغز منتقل می کند که علاوه بر دیگر کاربردها، حرکت را هم کنترل می کنند. تحلیل رفتن این سلول ها مهم ترین علامت بیماری پارکینسون را پدید می آورد: نداشتن کنترل و لرزش هنگام راه رفتن و صحبت کردن.
داروهایی مانند آگونیست های دوپامین معمولا به عنوان راهکاری برای درمان پارکینسون از طریق افزایش سطح دوپامین خون در مغز تجویز می شوند.
اما دوپامین فقط در تعادل بخشی حرکات انسان ها نقش ندارد بلکه تنها بخشی از وظایفش در سیگنال های عصبی برای حافظه، توجه، حالات روحی، شخصیت و شناخت نیز هست.
بنابراین داروهایی که وضعیت حرکتی بیماران مبتلا به پارکینسون را بهبود می بخشند، می توانند منجر به تغییرات رفتاری و شخصیتی در آنها و حتی بروز توهم شوند.
با وجود این، تحقیقات اخیر نشان داده این بیماران حتی بدون استفاده از داروهای آگونیست دوپامین هم به توهم دچار می شوند.
دکتر داگمار هپ/ Dagmar H. Hepp محقق سرپرست این مطالعه می گوید: توهم های بصری در بیماری پارکینسون شایع ولی کم است. همچنین کمتر به آنها توجه می شود؛ زیرا به سختی می توان تشخیص داد که آیا توهم ناشی از بیماری است یا داروهایی که بیمار برای بهبود پارکینسون مصرف می کند.
وی افزود: اغلب مطالعات قبلی مغز بیماران را هنگام انجام اعمال و تکالیف مشخصی بررسی کردند؛ اما توهم ها معمولا با کاهش سطح هوشیاری همراه هستند و موجب می شود فرد مبتلا به بیماری پارکینسون از عهده هیچ کاری برنیاید.
هپ و گروه محققان وی در این مطالعه با استفاده از تصاویر ام آر آی مغز افراد مبتلا به پارکینسون و توهم را با مغز مبتلایان به پارکینسون در وضعیت استراحت بررسی کردند.
آنها با این روش توانستند تفاوت های موجود در ارتباط بین بخش ها مختلف مغز بیماران را بررسی کنند؛ بدون اینکه بیمار در حال انجام کاری باشد.
تصاویر ام آر آی نشان داد حتی با آن که بیماران مشغول انجام کاری نبودند، مغز مبتلایان به توهم توانایی ایجاد ارتباطات لازم را برای تشخیص اطلاعات بصری و توجه به اتفاقات پیرامون نداشت.
بر این اساس، محققان نتیجه گرفتند: این مطالعه می تواند سرنخی برای پیش بینی ابتلای بیماران پارکینسون به توهم باشد؛ یعنی بخش های جدید مغز که با هم ارتباط ندارند و در تصاویر ام آر آی مشخص است ، می توانند به پزشکان این علامت را بدهند که بیمار مبتلا به پارکینسون در حال دچار شدن به توهم نیز هست.