دنیا سینمای کیارستمی را به خاطر نمایش جاذبه‌های گردشگری ایران دوست دارد

به گزارش ایران اکونومیست؛ جابر قاسمعلی روز چهارشنبه، همزمان با پنجم مهرماه روز جهانی گردشگری  درباره تولید آثاری با محوریت گردشگری در ایران، اظهار داشت: سینمای کیارستمی نمونه ای از فیلم هایی است که تصویر جدیدی از ایران را به دنیا نشان می دهد و مورد توجه قرار می گیرد بنابراین و بدون شک اگر ما فضای فیلمهایمان را به سمت مناطق گردشگری و جذاب ببریم نتیجه خوبی هم خواهیم گرفت.
وی با اشاره به آثاری از جمله «زیر درختان زیتون» و «باد ما را خواهد برد» ساخته مرحوم عباس کیارستمی، گفت: این آثار هر کدام در یک منطقه از ایران تولید شده است و توانسته مخاطبان بسیاری را جذب خود کند.
قاسمعلی ادامه داد: بخش عمده‌ای از تصمیمات سینما و تلویزیون ایران را تهیه کنندگان تعیین می کنند بنابراین وقتی تمایلی از طرف این قشر از سینما برای تولید فیلم در فضایی خارج از تهران وجود ندارد باعث می شود فضای جذاب در سینمای ما از بین برود.
وی افزود: بخش عمده‌ای از تهیه کنندگان با توجه به افزایش هزینه ها برای تولید یک اثر سینمایی یا تلویزیونی اصرار دارند که قصه ها در تهران اتفاق بیفتد بنابراین نویسنده در این شرایط خیلی نمی تواند تاثیری داشته باشد.
نویسنده فیلم سینمایی «روانی» با اشاره به اینکه ما به عنوان بخشی از بدنه هنری کشور تعهدی نسبت به ابنیه‌های تاریخی و فضای طبیعی کشور برای معرفی به مردمان داریم، ادامه داد: قطعا اگر فیلم های ما خارج از تهران و حتی خارج از شهرها اتفاق بیفتد تنوع بصری اثر باعث افزایش مخاطب آن هم خواهد شد.
قاسمعلی گفت: وقتی اثری خارج از تهران ساخته می شود علاوه بر نشان دادن فضای جدید برای مخاطب سینما و تلویزیون ما را با آداب و رسوم اقوام مختلف ایرانی نیز آشنا می کند که آن هم تاثیرات مثبت خود را خواهد داشت.
وی افزود: اگر تهیه کننده‌ها هزینه کرده و فیلم‌ها را خارج از شهرها تولید کنند، من نیز به عنوان نویسنده می توانم قصه های جدید، جغرافیا، تاریخ و مناسبات اجتماعی مردمان کشورم را بهتر بنویسم.
نویسنده مجموعه «راه شب» گفت: این اتفاق باعث می‌شود مخاطب آثار هنری، تصاویر متفاوت، جدید و جذاب تری که تاثیرات مثبتی در جنبه گردشگری دارد را با تماشای یک فیلم ببیند.
قاسمعلی در ادامه پیشنهاد داد که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نیز آستین بالا بزند و با تخصیص بودجه ای مجزا در این امر شرکت کند و از رسانه تاثیرگذاری مثل سینما برای معرفی جاذبه‌های گردشگری استفاده کند چرا که می توانیم یک قصه را در بستر فضایی باستانی از کشور نیز روایت کنیم.
وی با اشاره به اینکه همچنین سازمان میراث فرهنگی و گردشگری می تواند ازطریق فراخوانی از نویسنده‌ها بخواهد قصه های خود را در دل فضاهای گردشگری کشور روایت کنند، افزود: حتما برای نویسنده ها نیز جذاب است که فضای روایت قصه های خود را تغییر دهند و از این فراخوان استقبال خواهند کرد.
نویسنده مجموعه «باران عشق» در ادامه گفت: یکی از مشکلات ما این است که برای حمایت از صنعت سینمای داخلی، فیلم های خارجی را در ایران اکران نمی‌کنیم بنابراین توجه به صنعت سینما و فیلم‍های پُرفروش آنقدر زیاد شده است که دغدغه ای به نام گردشگری در سینمای ایران اصلاً اولویتی ندارد.
قاسمعلی با اشاره به اینکه برخی از فیلسمازان اروپایی عموما توجهشان به مناسبات فرهنگی خودشان است و اصرار دارند که آیین های مردم خودشان را در آثارشان نمایش دهند، افزود: از نظر بسیاری مخاطبان اروپایی، سینمای هالیوود دیگر رنگ باخته است و تصاویر تکراری که همواره هالیوود در آثار خود تولید می کند اهمیتی برایشان ندارد.
 سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد از سال ۱۹۸۰، روز ۲۷ سپتامبر (برابر با 5 مهرماه) را به عنوان روز جهانی گردشگری جشن می‌گیرد.
هدف از گرامیداشت چنین روزی، بالابردن سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه جهانی و نشان دادن چگونگی تاثیر گردشگری بر ارزش های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در سراسر جهان است که می تواند افق های جدیدی را برای رونق و توسعه کسب و کار کشورهای مختلف جهان باز کند.
سال 2017 میلادی از سوی سازمان ملل متحد به عنوان «سال جهانی گردشگری پایدار، ابزار توسعه» نامیده شده است.
عباس کیارستمی (تیر ۱۳۱۹ تهران - تیر ۱۳۹۵ پاریس) کارگردان، فیلمنامه‌نویس، تدوین‌گر، عکاس، تهیه‌کننده، گرافیست و کارگردان هنری بین‌المللی، همچنین شاعر و نقاش ایرانی بود.
او فیلم‌سازی تأثیرگذار در سینمای جهان به‌شمار می‌آید و آثارش با استقبال فراوان ناقدان، داوران، کارگردانان، فستیوال‌ها و بنیادهای فرهنگی و هنری جهان روبه‌رو شده ‌است.
کیارستمی که کار سینما را از سال ۱۹۷۰ میلادی آغاز کرد، بیش از ۴۰ فیلم سینمایی، کوتاه و مستند ساخت که از مهم ترین آثارش می توان به کلوزآپ، زیر درختان زیتون، طعم گیلاس و باد ما را خواهد برد اشاره کرد.
او پنج بار نامزد جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن شد و در سال ۱۹۹۷ (پنجاهمین دورهٔ جشنواره فیلم کن) برای فیلم طعم گیلاس این جایزه را گرفت و چهار دوره داوری جشنواره فیلم کن را در کارنامه هنری خود به ثبت رساند.
سادگی، سبک مستندگونه، بهره‌گیری از فضاهای روستایی و شاعرانگی، برخی از ویژگی‌های فیلم‌های کیارستمی است.