کنسرت- نمایش «سی»، نمایش
«اعتراف»، «می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد» و «آمدیم، نبودید، رفتیم» اثبات
می‌کنند کنسرت- نمایش‌ها و تئاترها هم می‌توانند درآمد میلیاردی داشته
باشند. پایان نمایش «اعتراف» بهانه‌ای شد برای نگاهی گذرا به این سیر.
نمایش «اعتراف» به کارگردانی شهاب حسینی پس از ۷۳ اجرا در سالن اصلی تئاترشهر روز جمعه ۲۴ شهریور به کار خود پایان داد. این نمایش اجرای خود را از ۳۱ خرداد آغاز کرده بود و با توجه به این که هنوز آمار دقیق فروشش توسط مرکز هنرهای نمایشی اعلام نشده است، طبق شنیده‌ها با احتساب فروش شبی حدودا ۲۸ میلیون تومان، می‌توان گفت به فروشی دو میلیاردی دست پیدا کرده است.
نمایش «اعتراف» برگرفته از سریالی آمریکایی بود به نویسندگی و کارگردانی برد میرمن محصول سال ۲۰۱۰. سریالی ۱۰ قسمتی که هر قسمت آن بین هفت تا ۱۰دقیقه است. نمایش در مورد قاتلی مزدور (شهاب حسینی) است که شبی برای اعتراف به کلیسا می‌رود. در روند ماجرا متوجه می‌شویم او پسر کشیش (علی نصیریان) است و برای انتقام از پدری که در کودکی رهایش کرده و موجب کشته شدن مادرش شده، آمده است.
پیش از «اعتراف» شهاب حسینی هم اما کنسرت- نمایش‌ها و نمایش‌هایی بوده‌اند که به فروش میلیاردی دست پیدا کرده‌اند و در ادامه نگاهی انداخته‌ایم به آن‌ها.
سقف‌فروش شکستن‌های پیش از تو سوتفاهم بود
نمایش «سی» با حضور همایون شجریان خواننده، سهراب پورناظری نوازنده و سحر دولتشاهی، بهرام رادان، مهدی پاکدل، بانیپال شومون، حسین صوفیان، دلنیا آرام و صابر ابر بازیگران، روز سه‌شنبه ۲۱ شهریور، سی‌اُمین اجرای خود را در فضای باز مجموعه سعدآباد پشت سر گذاشت، این پروژه در هر شب از اجرای خود میزبان ۴۰۰۰ مخاطب و در مجموع ۱۲۰۰۰۰ نفر بوده است؛ با بلیتی مابین ۲۵ تا ۱۹۵ هزار تومان. با احتساب قیمت گران‌ترین و ارزان‌ترین بلیت و تعداد تماشاگران می‌توان گفت پروژه «سی» به فروشی ۱۱ میلیاردی دست پیدا کرده است هر چند این رقم به دلیل عدم اعلام آمار دقیق از سوی برگزارکنندگان، تقریبی است.
محمدحسین توتونچیان مدیر برگزاری این پروژه، موسسات فرهنگی- هنری دل‌آواز و بارانا تهیه‌کنندگان آن و اسپانسرشان شرکت سامسونگ بوده است، برگزارکنندگان این کنسرت- نمایش در تلاشند تا پس از محرم و صفر نیز اجرایشان را ادامه دهند و اگر مسئولان سیاسی و انتظامی شهرستان‌ها موافقت کنند، مایلند در اماکن فرهنگی- تاریخی سایر نقاط ایران هم روی صحنه بروند.
می‌توان با تئاتر بدونِ کنسرت هم فروش میلیاردی داشت
همایون غنی‌زاده در سال ۹۵ با نمایش «می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد» نشان داد که می‌توان از تئاتر صرف بدون حضور موسیقی هم میلیاردی پول درآورد.
«می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد» به نویسندگی و کارگردانی همایون غنی‌زاده و با بازی ویشکا آسایش (آناستازیا)، سجاد افشاریان (وزیر)، بابک حمیدیان (اوبلوهه)، سیامک صفری (می‌سی‌سی‌پی)، همایون غنی‌زاده (لئون/کارگردان)، داریوش موفق (سن کلود)، امیر احمدزاده (مرد بارانی‌پوش)، ایمان فتاحی (اسقف) و هومان محمدحسینی (خدمتکار) از ۲۵ مهر تا ۳۰ آذر ۹۵ با قیمت بلیتی بین ۲۵ تا ۷۰ هزار تومان در تالار وحدت با ظرفیت ۷۴۰ تماشاگر روی صحنه رفت و توانست به فروشی بیش از دو میلیارد تومان دست پیدا کند.
چه «می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد» را دوست داشته باشیم یا نه و چه موفقیت آن را مدیون حضور بازیگران یا تبلیغات گسترده‌اش بدانیم یا نه، نمی‌توان انکار کرد که این نمایش تا پیش از «اعتراف»، عنوان پرفروش‌ترین تئاتری را که تاکنون در ایران روی صحنه رفته بود از آن خود کرد.
اولین کارگردانی که توانایی تئاتر در فروش میلیونی را اثبات کرد
پیش از «می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد»، رضا حداد با نمایش «آمدیم، نبودید، رفتیم» با ۹۵ اجرا، ۳۰ هزار تماشاگر و قیمت بلیت ۲۰ هزار تومان توانست به فروشی ۶۰۰ میلیونی دست پیدا کند و نشان دهد که تئاتر هم می‌تواند میلیونی بفروشد. این نمایش در زمستان سال ۱۳۹۰ در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه رفت. «آمدیم، نبودید، رفتیم» براساس بازخوانی محمد چرمشیر از داستان «پینوکیو» شکل گرفته بود و هنرمندانی از کشورهای ایتالیا و کره‌جنوبی در بخش
طراحی تکنولوژی‌های جدید و کروئوگرافی در کنار هنرمندان ایرانی حضور داشتند. طراحی صحنه این پروژه بر عهده سیامک احصایی بود و گلناز گلشن طراحی لباس آن را انجام می‌داد. در این اجرا مهناز افشار پس از یک ماه و نیم اجرا، با آغاز سال ۹۱ جای خود را به هانیه توسلی داد.
قطعا ارزیابی دلیل فروش بالای این آثار و بررسی سهم متن جذاب و سرگرم‌کننده، کارگردانی، حضور بازیگران چهره، تبلیغات گسترده یا عوامل دیگر نیازمند گفت‌و‌گوها با منتقدین تئاتر یا کارگردانان و تهیه‌کنندگان این آثار دارد.
