محققان در ایستگاه فضایی بینالمللی و در شرایط نبود جاذبه مشاهده کردند که گروهی از باکتریها نسبت به آنتیبیوتیکها رفتار متفاوتی با زمین دارند.
کد خبر: ۱۷۴۲۸۴
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از تکتایمز، "لوئیس زئا"(Luis Zea) محقق دانشگاه کلورادو نمونههایی از باکتریهایی موسوم به "ای.کلی"(E.Coli) را به ایستگاه فضایی بینالمللی فرستاده است تا بتواند رفتار آنها در نبود جاذبه بررسی شود.
اشریشیا کُلی (Escherichia coli) یا بطور اختصار E.coli، نوعی باسیل گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه است که بطور شایع در روده جانوران خونگرم وجود دارد.
بیشتر سویههای این باکتری، بیآزار هستند اما برخی از آنها موجب مسمویت غذایی و اسهال میشوند.
پیش از این محققان در زمین به بررسی روند رشد و تکثیر این باکتری و همچنین عکسالعمل آن نسبت به آنتیبیوتیک جنتامایسین سولفات را مورد بررسی قرار داده بودند.
طی آزمایشهایی که در ایستگاه فضایی بینالمللی صورت گرفت، روند تغییر شکل این باکتریها در شرایط فضا و با مقادیر مختلف آنتیبیوتیک مورد ارزیابی قرار گرفت.
گزارشها نشان میدهد که اندازه این باکتریها در فضا نسبت به ابعاد آنها در زمین حدود 73 درصد کاهش داشته است.
این کاهش ابعاد باکتریها سبب میشود که سطح موثر آنها که در معرض آنتیبیوتیکها قرار میگیرد کاهش یابد.
همچنین مشخص شد که غشای نمونههای تکثیرشده در فضا نسبت به نمونههای موجود در زمین ضخیمتر است و به همین دلیل نسبت به آنتیبیوتیکها مقاومت بیشتری نشان میهند و کار را برای نفوذ دارو به درون باکتری مشکل میکنند.
اتفاق جالبی که برای این باکتریها در فضا رخ داده است این است که بعضی از آنها با تشکیل غشاهای مشترک با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و در برابر تاثیر آنتیبیوتیک تا حد زیادی مقاومت میکنند.
این رفتار به باکتریها کمک میکند تا جمعیت خود را به 13 برابری حداکثر جمعیتشان روی زمین برسانند.
زئا در رابطه با این یافتهها گفت: این نتایج به ما کمک میکند تا عوامل مقاومت این باکتریها را نسبت به درمانهای مختلف بسنجیم.
یکی از تفاوتهای موجود در نمونههای کشت یافته در فضای این باکتریها این است که بیشتر علاقه به تشکیل ساختارهای خوشهای دارند و تلاش میکنند تا در زمان تزریق آنتیبیوتیک سلولهای بیرونی را قربانی کنند تا سلولهای داخلی سالم بمانند.
این فرایند میتواند خطرات زیادی برای فضانوردان داشته باشد چرا که عملا درمان بیماریهای ناشی از این باکتریها را دشوار میکند و حتی عفونتهای بسیار ساده و معمولی در چنین شرایطی میتوانند بسیار مرگبار باشد.
نتایج این تحقیق در نشریه Frontiers of Microbiology منتشر شده است.