فعالان بازرگانی ایران و هند می توانند پیشگام دیپلماسی اقتصادی دو کشور باشند

به گزارش ایران اکونومیست ؛ «بهمن عشقی» امروز (سه شنبه) در نشست مشترک فعالان بخش خصوصی ایران و هیات تجاری هند در محل اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران افزود: توسعه حضور در هند با درآمد ملی سالیانه چهار تریلیون دلاری یکی از اهداف بزرگ اقتصادی و تجاری ایران است.

به گفته این مقام مسئول، اقتصاد هند امروز نیازمند سرمایه گذاری خارجی است و به نظر می رسد در نزدیکی هند هیچ کشوری به اندازه ایران این قابلیت را ندارد که مرجع سرمایه گذاری خارجی برای این کشور شود.

وی با اشاره به علاقه مندی اتاق ایران به توسعه مناسبات تجاری و اقتصادی با هند، گفت: به زودی میز هند در معاونت بین الملل اتاق تهران ایجاد خواهد شد.

عشقی مبادلات تجاری دو کشور را بیشتر بر مبنای نفت دانست و افزود: در سال 2016، ایران 2.8 میلیاراد دلار کالا به هندوستان صادر و در مقابل 1.96 میلیارد دلار کالا از این کشور وارد کرد که فقط 450 میلیون دلار آن برنج بود؛ اما معتقدیم این ظرفیت اقتصادی واقعی دو کشور نیست.

وی یادآور شد: هند به عنوان دومین کشور پرجمعیت و هفتمین کشور وسیع جهان برای توسعه اقتصادی خود نیازمند انرژی است که ایران می تواند آن را به سهولت و امنیت در اختیار قرار دهد.

به گزارش ایرنا، هند با بیش از یک میلیارد و 250 میلیون نفر جمعیت، به عنوان دومین کشور پرجمعیت جهان دارای فرصت های طلایی بی شماری برای گسترش روابط تجاری با کشورهای مختلف بویژه ایران است.

هند پس از چین چهارمین مصرف کننده نفت جهان و دومین مشتری بزرگ نفت ایران است.
به گفته کارشناسان،حجم تجارت بین ایران و هند با استفاده از طرح توسعه بندر چابهار، کریدور شمال و جنوب و ایجاد بازارچه مشترک ایران و هند در چابهار می تواند به سرعت گسترش یابد.

در حال حاضر بیشترین صادرات ایران به هند را پس از نفت با 70 درصد، محصولات شیمیایی و پتروشیمی، قیر، خشکبار، خرما و مقدار کمی میوه تشکیل می دهد.

برنج ،قطعات خودرو، انواع ماشین آلات، فولاد، دارو، لاستیک و چای از مهمترین اقلام صادراتی هند به ایران با یک میلیارد و980 میلیون دلار در سال است.

برنج مهمترین محصول صادراتی هند به ایران است و این کشور در سالهای گذشته حدود یک میلیون تن برنج باسماتی به ایران صادر کرده است.

صادرکنندگان ایرانی، وجود قوانین دست و پاگیر گمرکی، تحمیل هزینه های جانبی، تعرفه بالای گمرکی و مشکلات بانکی را از مهمترین عوامل افزایش حجم مبادلات تجاری دو کشور می دانند.

به گفته فعالان امور صادراتی دو کشور این مشکلات سبب شده که تجار ایرانی، توان رقابت با کالاهای کشورهای دیگر را که با هزینه های گمرکی بسیار پائین و حتی صفر وارد بازار هند می شود، نداشته باشند.