جنيدي
كه همواره با پوششي غير از چادر در محافل ديده شده بود بعد از نخستين حضور
در هيات دولت با پوشش چادر، سخني را به ميان آورد كه حواشي زيادي را حداقل
در فضاي مجازي و رسانه ها به همراه داشت. او در بيان علت چادري شدن خود
گفت: «آقای روحانی به دلیل پروتکل کابینه از من خواستند چادری شوم و من هم
به خواست ايشان احترام گذاشتم».
اين درحالي بود كه
گفته جنيدي درباره درخواست روحاني از او براي نوع پوشش، هجمه هايي را هم به
روحاني و مواضع قبلي او درباره پوشش زنان وارد كرد. چنانچه كه رييس جمهور
در اظهارنظري درباره پوشش زنان گفته بود: «عفیف بودن چیزی فراتر از حجاب
داشتن است. به نظر من اگر زنی یا مردی حجاب رسمی مدنظر ما را رعایت نکند،
عفیف بودنش زیر سوال نمی رود. قبل از انقلاب زنان زیادی در جامعه ما حجاب
نداشتند، ولی آیا انسان های عفیفی نبودند؟ من هشدار می دهم که حجاب را عین
عفاف ندانیم. به نظر من زنان زیادی از جامعه ما حجاب مطلوب قانون را
ندارند، ولی عفیف هستند. عفت شاخص های زیادی دارد. کما اینکه می توان کسانی
را هم یافت که ظاهری مطابق قانون و حجاب دارند، چه مرد و چه زن، ولی اصول
عفت را رعایت نمی کنند. بنابراین تاکید ما باید بر عفت باشد. باید ببینیم
عفت را چه چیزی تهدید می کند. به نظر من عفت مردم ما را فقر اقتصادی و
ناتوانی در ازدواج، بیشتر تهدید می کند تا رعایت حجاب مطابق استانداردهایی
که عده‌ای دوست دارند و تعریف کرده اند».
اما به
هرحال بيان جمله «پروتكل چادر» براي حضور زنان در هيات دولت از سوي لعيا
جنيدي، مباحث بسياري را در محافل مختلف به همراه داشت كه آيا تعبير وجود
پروتكل پوشش براي پوشش زنان در مجالس رسمي و دولتي صحيح است يا نه؟ همين
سوال موضوع گفت وگوي خبرنگار «قانون» با «فاطمه دانشور» عضو سابق شوراي شهر
تهران شد كه در چهار سال گذشته، تمامي جلسات شوراي شهر تهران را با پوشش
مانتو شركت كرد و هرگز هم از موضوعاتي مانند پروتكل چادر براي نمايندگي
مردم پايتخت در شورا سخن نگفت.
حق زنان مانتويي را نگيريم!عضو
سابق شوراي شهر تهران در گفت وگو با «قانون»، با بيان اينكه در سال 92 و
پس از انتخاب به عنوان نماينده مردم در شوراي شهر، براي حضور در جلسات شورا
با موضوعي به عنوان «پروتكل چادر» مواجه نشده ، اظهار مي دارد: «البته قبل
از ورود به شورا، اين توصيه به من شد كه با چادر در شورا حاضر شوم اما در
حد توصيه و نه پروتكل و الزام بود». وي مي‌گويد: بنده اين توصيه را
نپذيرفتم چون معتقد بودم كه مردم من را با پوشش مانتو ديده و به عنوان
نماينده انتخاب كرده‌اند و دليلي ندارد كه بخواهم با ظاهر ديگري در شوراي
شهر حضوريابم. رييس سابق كميته اجتماعي شوراي شهر تهران با اشاره به اينكه
بخش اعظمي از زنان ايراني پوشش مانتويي دارند و حجاب را رعايت مي كنند،
تصريح مي كند: معتقدم كه زنان بايد با همين پوشش ( مانتو)در سمت هاي بالاي
كاري و اجرايي حضور يابند و نوع پوشش آن‌ها مانعي براي حضور در عرصه هاي
اجرايي كشور نباشد. دانشور مي افزايد: اگر نگاهي به پوشش هاي زنان در
معابر عمومي شهري داشته باشيم، مي بينيم تعداد قابل توجهي از زنان هستند كه
پوشش مانتو دارند و البته بايد در اين پوشش حدود اسلام و شرع را رعايت
كنند، اما وقتي اجازه نمي دهيم زنان با پوشش مانتو ، در مناصب دولتي حضور
يابند، آن‌ها را از حق طبيعي‌شان منع كرده ايم.
در بيت رهبري، الزامي بر چادر نبوددانشور
به موضوع حضورش با پوشش مانتو در ديدار اعضاي شوراي چهارم شهر تهران با
مقام معظم رهبري اشاره كرده و مي گويد: در اين ديدار همچون هميشه با پوشش
مانتو حضور يافتم و هيچ گونه برخورد يا ممانعتي با بنده نشد. اين يعني
اينكه در مهم‌ترين مكان رسمي كشور و در مهم‌ترين جلسه كاري مسئولان، با
مانتو حضور يافتم و در آنجا هرگز صحبت از الزام و اجبار در نوع پوشش نبود و
بسيار محترمانه نيز با بنده در بيت رهبري برخورد شد. عضو سابق شوراي شهر
تهران با اشاره به اينكه بعد از حضورش در جلسه با رهبري نظام، حاشيه هايي
نيز براي او ايجاد شد، خاطرنشان مي كند: بخشي از اين حاشيه ها ناشي از
تندروي ها بود، اين در حالي بود كه بعد از حضور بنده با پوشش مانتو، بسياري
از كاركنان خانم در شهرداري و شوراي شهر تهران كه به اجبار چادر سر مي
كردند، آزادانه در انتخاب پوشش خود عمل كردند و مانتويي شدند. وي با اشاره
به اينكه تا پيش از حضور او در شوراي شهر تهران با پوشش مانتو، عمده زنان
با چادر در مناصب دولتي حاضر مي شدند، مي گويد: من به نوعي در نگاه به پوشش
زنان در فعاليت هاي اجرايي، تابو شكني كردم .
اسلام حد پوشش را مشخص كرده استدانشور
با بيان اينكه بهتر بود خانم جنيدي با همان پوشش هميشگي خود يعني مانتو در
هيات دولت حضور مي يافت، ادامه مي دهد: زنان بايد در موضوع پوشش خود براي
حضور در مناصب اداري مقاومت كرده و پوشش را تغيير ندهند. وي تصريح مي كند:
اينكه در پوشش‌هاي اداري و رسمي، الزامي براي چادر وجود داشته باشد،
اين‌گونه نيست و نگاه سليقه‌اي در اين زمينه وجود دارد، اين درشرايطي است
كه اسلام حد پوشش را براي زنان رعايت كرده و وقتي مي گوييم زنان مانتويي در
سمت هاي مهم نباشند، به نوعي به زنان مانتويي مي گوييم كه شما شأنيت براي
مشاركت در اداره كشور را نداريد و اين موضوع بايد به يك مطالبه مهم در
جامعه زنان تبديل شود. ما قايل به اسلام هستيم و هركسي كه حد پوشش را رعايت
كند، نبايد با مانعي براي حضور در سمت هاي اجرايي مواجه شود و اين درحالي
است كه برخي تندروي‌ها، زنان مانتويي را از حقوق‌شان براي حضور در سمت‌هاي
اجرايي محروم مي كند.
