مجمع عمومی سازمان ملل بهترین زمان برای گفت‌وگوهای دیپلماتیک و انتقال پیام جمهوری اسلامی به جهان است. نکته‌ای که محمود احمدی نژاد به خوبی آن را درک کرد اما از آن استفاده نکرد. او در 8 سال دوران ریاست جمهوری‌اش 8 بار با سفر به نیویورک در مجمع عمومی سازمان ملل متحد حاضر شد.
در دوران پسابرجام حضور در مقر سازمان ملل، جایی که بسیاری از سران کشورهای جهان در آن حضور دارند از نان شب واجب تر است. به ویژه اینکه ترامپ به عنوان رییس جمهور آمریکا برای اولین بار در نشست عمومی سازمان سخنرانی خواهد کرد.
نشست عمومی سازمان ملل برای ایران زمین کشاورزی است که می‌تواند با یک استراتژی درست برداشت‌های خوبی از آن داشته باشد.
حسن روحانی با حضور پررنگ در حاشیه نشست سازمان ملل می‌تواند تمام تلاش‌های ترامپ و اسرائیل و برخی کشورهای عربی برای ملغی کردن برجام را خنثی کند. به احتمال بسیار زیاد تمام طرف‌های برجام در نشست سازمان ملل حضور پیدا خواهند کرد و روحانی می‌تواند با رایزنی مستقیم با آنها مسیر برجام را در ادامه راه هموار کند.
دیدارهای روحانی در حاشیه
نشست سازمان ملل و استقبال جهان از برجام می‌تواند از دل خاک آمریکا یک پیام مهم
برای رییس جمهور ایالات متحده مخابره کند. آنهم اینکه جهان حامی برجام است.
ترامپ این روزها در داخل آمریکا و خارج از آن یک رییس جمهور تنهاست. او تقریبا بسیاری از متحدهای خود را از دست داده است. کمتر کسی دوست دارد، دوست ترامپ خطاب شود. پس چه زمانی بهتر از این برای پیش برد اهداف دیپلماسی دولت دوازدهم در سازمان ملل.
در سال‌های گذشته همیشه رسانه‌ها از احتمال دیدار روحانی و اوباما خبر می‌دادند. این دیدار خیالی همیشه زمینه ساز نگرانی برای هیات ایرانی می‌شد. آنها می‌دانستند در صورت دیدار با اوباما حتی به صورت اتفاقی حاشیه‌های زیادی برای آنها خواهد داشت. همانگونه که دیدار اتفاقی ظریف با اوباما برای وزیر خارجه ایران حاشیه‌های فراوانی ایجاد کرد.
این روزها کسی از دیدار روحانی و ترامپ سخن نمی‌گوید و روحانی می‌تواند به راحتی به ینگه دنیا برود بدون اینکه نگران دیدار با رییس جمهور آمریکا باشد. نه روحانی و نه ترامپ هیچکدام مشتاق دیدار یکدیگر نیستند.
در کنار مذاکرات سیاسی، مذاکرات اقتصادی نیز می‌تواند در دستور کار رییس جمهور و تیم همراه باشد. روحانی می‌تواند با اعتماد سازی برای طرف‌های خارجی زمینه سرمایه گذاری آنها را در داخل کشور فراهم کند. بسیاری از کشورهای خارجی نگران انتخابات ایران و به قدرت رسیدن رقبای روحانی بودند. آنها می‌ترسیدند با شکست روحانی، برجام در ایران به آخر خط خود برسد و آنها نتوانند اهداف اقتصادی خود را در ایران پیاده کنند. حالا که روحانی فاتح کارزار انتخابات بوده است، شرکت‌های خارجی با اطمینان بیشتری می‌توانند در داخل ایران سرمایه گذاری کنند.
در پایان باید گفت آقای روحانی حتما چمدان سفر به آمریکا را ببند و از فرصت ایجاد شده استفاده کن.
