کیوان ساکت از نقش مهم مشکاتیان در موسیقی ایران گفت

به گزارش ایران اکونومیست؛ کیوان ساکت ضمن بیان این مطلب گفت: در بحث آهنگسازی و تصنیف‌سازی موسیقیدانان جوان‌تر ما نتوانسته‌اند آهنگ‌هایی را بسازند که بتواند با اقبال جامعه روبرو شود. این کاری بود که اتفاقا از عهده موسیقیدان بزرگی چون پرویز مشکاتیان برمی‌آمد؛ مشکاتیان تصانیفی را می‌ساخت که ضمن داشتن جذابیت‌های لازم برای مردم، بسیار آثار مهمی در زمینه موسیقی نیز محسوب می‌شدند و از سطح کیفی بالایی برخوردار بودند.
 
این آهنگساز در ادامه افزود: تلویزیون در شکل‌گیری ذائقه مردم نقش بسیار پررنگ و مهمی داشته است. می‌بایست برای شکل‌دادن به ذائقه مردم در زمینه موسیقی برنامه‌ریزی صحیحی صورت می‌گرفت منتهی این برنامه‌ریزی هیچ وقت اتفاق نیافتاد و صداوسیما در ذائقه‌سازی برای مردم کوتاهی کرده است.
 
او همچنین عنوان کرد: در برنامه‌های صداوسیما مردم با حجمی از برنامه‌ها و موسیقی‌های طراحی نشده از نظر آموزشی روبرو می‌شوند و شما هیچ خط‌کشی و زمان‌بندی در این زمینه نمی‌توانید پیدا کنید. این عامل یکی از اصلی‌ترین عواملی است که باعث شد ذائقه مردم به سمت موسیقی‌های ساده‌تر با کیفیت نازل‌تر‌سوق داده شود.
 
کیوان ساکت درباره نقش پرویز مشکاتیان در گسترش موسیقی باکیفیت بالا در جامعه گفت: پرویز مشکاتیان از چهره‌های تکرار نشدنی موسیقی ایران بود. دریغا که ما بسیار زود این چهره ماندگار و تاثیرگذار موسیقی ایران را از دست دادیم. مشکاتیان درست در اوج پختگی و در زمانی که همچنان می‌توانست آثار بسیار درخشانی را با تکیه بر خلاقیت کم‌نظیرش برای جامعه خلق کند متاسفانه از میان ما رفت. آثار او نمونه‌هایی مهم از موسیقی‌های باکیفیتی محسوب می‌شوند باعث ارتقای سلیقه و ذائقه شنیداری مردم نیز می‌شد.
 
این موسیقیدان افزود: مشکاتیان در ساختن آهنگ‌های باکلام و بی‌کلام بسیار استاد بود و آثاری که از مشکاتیان به یادگار مانده نشان می‌دهد که آثارش در تاریخ موسیقی معاصر ما کم‌نظیر هستند.
 
او همچنین عنوان کرد: اگر پرویز مشکاتیان عمر طولانی‌تری می‌داشت و یا ما چند هنرمند مانند او در موسیقی ایران داشتیم؛ قطعا امروز شرایط موسیقی ایران بسیار متفاوت می‌بود. باور کنید اگر مشکاتیان زنده بود آهنگسازان ما با احتیاط و وسواس بیشتری آهنگ‌هایشان را می‌ساختند. مشکاتیان بسیار نابهنگام و درست در شرایطی که جامعه به او بسیار نیاز داشت همه را تنها گذاشت و این دریغ و افسوس هنوز بعد از سال‌ها از درگذشت او برای همه ما وجود دارد.