چهارشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 15 - ۶ ذی القعده ۱۴۴۵
۲۲ مرداد ۱۳۹۶ - ۰۸:۴۸

کاهش هزینه‌ تولید برق در نیروگاه با فناوری نانو

محققان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب و پژوهشگاه نیرو، نانوجاذب‌های آزمایشگاهی سنتز کرده‌اند که کاربرد اصلی آن در نیروگاه تولید برق حرارتی است. این نانوجاذب می‌تواند روغن‌های آلاینده‌ آب را با راندمان بالایی از آن جدا کرده و تا حدود 10 بار بدون کاهش محسوس در راندمان جذب مورد استفاده‌ مجدد قرار گیرد.
کد خبر: ۱۶۸۱۹۱
به گزارش ایران اکونومیست به نقل  از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو ریاست جمهوری، در صنایع مختلف از جمله نیروگاه‌های تولید برق، آب یکی از مهمترین سیالات خنک کننده محسوب می‌شود. با توجه به بحران کم آبی در کشور، نیاز است تا جهت صرفه‌جویی در منابع آبی و کاهش هزینه‌های تولیدی در این صنایع، از هدر رفت آب‌های مصرفی در بخش‌های مختلف جلوگیری شود.
آرش الماسیان محقق دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، در خصوص اجرای این طرح گفت: از آنجا که ورود ترکیبات روغنی به منابع آب باعث آلودگی و غیر قابل مصرف شدن آن می‌شود، در پژوهش حاضر با استفاده از فناوری نانو اقدام به تولید جاذب نانولیفی جهت حذف این ترکیبات از آب شده است.
وی در خصوص مزایای جاذب تولید شده عنوان کرد: ظرفیت جذب بالا، قابلیت بازیابی و استفاده مجدد تا حدود 10 بار از مهمترین ویژگی‌های این نانوجاذب است. با توجه به نتایج حاصل شده در بخش آزمایشگاهی در خصوص میزان جذب، پیش بینی می شود که جاذب تهیه شده توانایی حذف مقدار زیادی از ترکیبات آلاینده را بدون نیاز به تعویض دارا باشد.
این محقق هدف اصلی انجام این طرح را به کارگیری آن در نیروگاه‌های تولید برق حرارتی عنوان کرد و افزود: در این نیروگاه‌ها میزان قابل توجهی از آب در مراحل مختلف به ترکیبات روغنی آلوده می‌شود و عملاً این آب جهت استفاده در مراحل دیگر قابل استفاده نیست. این آلودگی از تماس بخار آب با سوخت‌های مصرفی در نیروگاه‌های حرارتی که عمدتاً مازوت و گازوئیل هستند، ناشی می‌شود. مازوت به عنوان اصلی ترین سوخت این نیروگاه‌ها دارای ویسکوزیته بسیار بالایی است. بر این اساس، به منظور امکان جابجایی و سیالیت از بخار آب برای گرم نمودن آن استفاده می‌شود. در این برخورد مقداری از سوخت وارد بخار شده که پس از کندانس شدن، آب به این ترکیبات آلوده می‌شود.
به گفته‌ی الماسیان، از این نانوجاذب می‌توان افزون بر نیروگاه‌ها در بخش تصفیه‌ آب و پساب، در صنایع درگیر با این نوع آلودگی، همچون پالایشگاه‌های نفت و پتروشیمی و صنایع تولید روغن نیز استفاده کرد.
وی در ادامه داد: هم اکنون امکان استفاده از نانوجاذب تهیه شده جهت حذف ترکیبات روغنی در مقیاس نیمه صنعتی در حال مطالعه است. ولی با توجه به ظرفیت جذب بالا و قابلیت استفاده مجدد آن و همچنین طول عمر بالایی که دارد، پتانسیل استفاده از آن در مقیاس‌های بزرگ‌تر نیز وجود دارد.
این تحقیقات از همکاری دکتر آرش الماسیان، دکتر غزاله چیذری فرد- اعضای مرکز تحقیقات فناوری نانو دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب- دکتر لاله ملک نیا- عضو هیأت علمی و رئیس مرکز تحقیقات فناوری نانو دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب- و مهندس مرتضی جلالی لیچانی- مدیر گروه محیط زیست پژوهشگاه نیرو- حاصل شده است. نتایج این کار در مجله‌ Chemical Engineering Journalبا ضریب تأثیر 6/216 (جلد 326، سال 2017، صفحات 1232 تا 1241) به چاپ رسیده است.
نظر شما در این رابطه چیست
آخرین اخبار