به گزارش ایسنا، دکتر محمدعلی جعفریان، فرزند حسین، متولد 1313 در شهرستان نائین، از جمله اساتید بزرگ دانشگاه اصفهان در دوران معاصر و چهره‌های متمایز علمی اصفهان و ایران در دهه‌های اخیر است.
وی پس از آن که در سال 1322 موفق شد تا با رتبه اول در سطح استان فارس دیپلم خویش را با گرایش کشاورزی به دست آورد، دو سال بعد نیز دیپلم تجربی خود را در شهر شیراز کسب کرد و در همان سال به تهران، عزیمت و سه سال بعد، لیسانس خود در رشته علوم طبیعی از دانشگاه تهران دریافت کرد.
استعداد و تلاش گسترده وی برای آموزش علوم و ارتقای علمی خویش، با اخذ جایگاه دانشجوی ممتاز و کسب امتیاز بورسیه، به صورت دانشجوی مأمور به تحصیل و اعزام به کشور فرانسه به نمایش درآمد.
وی موفق شد که در فرانسه و در سال 1351، مدرک فوق لیسانس خود را در رشته «مجموعه‌های رسوبی» از دانشگاه «کلود برنارد» دریافت کند و دو سال بعد، یعنی در سال 1353 نیز دوره دکترای خود را در رشته «بیو استراتیگرافی و فسیل شناسی» در دانشگاه لیون با موفقیت پشت سر گذارد.
دکتر جعفریان از همان سال 1337، در پی کسب مدرک لیسانس، به عنوان دبیر در دبیرستان‌های نجف آباد و اصفهان به تدریس پرداخت و از سال 1344 تا 1350، پیش از اعزام به فرانسه، به عنوان سرپرست آزمایشگاه گروه زمین شناسی در دانشگاه اصفهان به کار گمارده شد و پس از اتمام تحصیلات عالی خود در فرانسه، به کشور بازگشته و از سال 1353 در همان دانشگاه اصفهان، با عنوان استادیار و دانشیار در گروه زمین شناسی این دانشگاه به تدریس پرداخت و بالاخره در سال 1367 در جایگاه استاد تمام وقت این دانشگاه قرار گرفت.
وی در تمامی دورانی که به عنوان استاد ممتاز گروه زمین شناسی در دانشگاه اصفهان به تدریس می‌پرداخت، در تمامی زمینه‌های مرتبط با تخصص خویش به فعالیت می‌پرداخت. فعالیتهای پژوهشی با نگارش مقالات متعدد علمی در مجلات علمی کشور، کارشناسی معادن و فعالیتهای زمین شناسی در همکاری با وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مربوطه و نیز کارخانجات بزرگ کشور و بویژه تأسیس و مدیریت موزه طبیعی اصفهان (در سال 1367) با استفاده از سرمایه و یافته‌های علمی شخصی، از جمله خدمات این چهره برجسته علمی بشمار می آیند.
در پی همین تلاش‌ها بود که در سال 1372 به عنوان استاد نمونه کشور و نیز در سال 1381 به عنوان زمین شناس نمونه کشور از طرف انجمن زمین شناسی ایران برگزیده شد.
وی عضو اعضای هیات موسس انجمن زمین شناسی ایران در سال 74 بود و در سال 1380 به عنوان عضو فعال و رسمی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی در گروه علوم پایه معرفی شد و در سال 1381 موفق به دریافت جایزه «انجمن ترویج علم» در این سال شد.
دکتر جعفریان در تمامی این مدت به جز فعالیت در امور آموزشی و پژوهشی، در حوزه تألیف مقالات و کتب علمی نیز آثار ارزشمندی از خود به یادگار گذاشته است. تعداد 76 مقاله پژوهشی و علمی در مجلات علمی داخل و خارج کشور، چاپ 8 جلد کتاب علمی دانشگاهی، انتشار 13 راهنمای آموزشی، کاربردی و تحقیقاتی در مورد معادن و نیز ارائه 23 گزارش علمی و کاربردی در مسائل معدنی، عمرانی، سد سازی، تأمین آب شیرین، طرح‌های آب رسانی و ... از جمله این فعالیتها بشمار می آیند. به سبب همین تلاش‌های تأثیرگذار و برجسته بود که وی در سال 1976 میلادی با تقاضای «انجمن زمین شناسی نفت آمریکا G.P.A. A »، به عضویت این انجمن درآمد.
استاد دکتر محمدعلی جعفریان در سالهای اخیر نیز همچنان با جدیت و پشتکار مثال زدنی ناشی از عشق وی به کشور و مردم خویش، به فعالیتهای علمی خود ادامه داده و ضمن پیگیری فعالیتهای پژوهشی و نگارش کتب علمی، مدیریت موزه طبیعی اصفهان را که توسط وی و با سرمایه و یافته‌های شخصی او برپا شده بود، بر عهده گرفت و برای توسعه و ارتقای آن می‌کوشید.
سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) این ضایعه دردناک را به نزدیکان آن بزرگوار و تمام زمین شناسان کشور تسلیت عرض می‌کند.
