ضرورت انتقال همه ایستگاه های قطار به درون شهرها

به گزارش ایران اکونومیست; «عباس آخوندی» در پیامی تلگرامی نوشته است: ایستگاه راه‌آهن همدان در 13 کیلومتری شهر مکان‌یابی شده‌ بود. در نخستین بازدیدی که از ایستگاه داشتم، شوکه شدم. آیا می‌شود راه‌آهنی را از تهران به سمت همدان به طول 267 کیلومتر طراحی کرد، آن وقت، آخر کار را در 13 کیلومتری شهر رها کرد؟ آن هم برای شهری که قطر کمربندی شهر یعنی از این سو تا سوی دیگر شهر تنها 7 کیلومتر است.
از کارشناسان پرسیدم: چرا این اتفاق رخ داده‌است؟ گفتند: چون نزدیک شدن به شهر گران تمام می‌شود. گفتم: پس چرا اساسا این طرح را اجرا کرده‌اید؟ شما می‌خواهید حدود 1000 میلیارد تومان راه‌آهن اجرا کنید ولی آخرِ آن را برای سیصد میلیارد تومان نیمه تمام بگذارید؟ به آنان گفتم آیا شما حاضرید زن و یا دخترتان را با این راه‌آهن به همدان بفرستید و شب و دیر وقت و یا در زمستان سرما و گرمای تابستان در بیابان اسیر شوند تا وسیله‌ای برای رسیدن به شهر پیدا کنند؟ از آن گذشته شما می‌دانید که هزینه انتقال آن 14 کیلومتر آخر برای انتقال از ایستگاه به همدان از هزینه بلیط راه‌آهن تهران-همدان برای مردم بیشتر خواهد شد؟ واقعا شما فکر کرده‌اید آدم‌ها کالا هستند که در هر جا خواستید تخلیه‌شان کنید؟ گفتند آقا شما چه می‌گویید: این نظام طراحی در وزارتخانه بوده‌است.
ایستگاه راه‌آهن شیراز در بزین در 10 کیلومتری شهر است.
ایستگاه ارومیه در برهانلو قرار دارد و با شهر 8 کیلومتر فاصله دارد.
ایستگاه رشت عملا در جیرده در فاصله 8.5 کیلومتری رشت و ایستگاه سنندج در بالای گردنه صلوات آباد قرار دارد.
ایستگاه تبریز در ایل گولی است و اتصال آن به ایستگاه مرکزی و تاریخی تبریز پیش‌بینی نشده‌است.
من تازه مفهوم «مدیریت انقلابی» حضرات را فهمیدم که چه بلایی بر سر این مردم می‌آورند. فقط نتیجه نمونه شیراز آنها این شد که پس از صرف هزاران میلیارد تومان هزینه، شهری چون شیراز که کلان‌شهر است و با آن همه گردشگر داخلی و خارجی صرفا هفته‌ای ده قطار برنامه‌ای داشته باشد. یعنی بهره‌وری در حد صفر.
شیراز نمونه جالبی است. در شیراز دو خط آهن دیگر هم در دست اجرا است. یکی به سمت گل‌گهر و دیگری به سمت بوشهر. ایستگاه دوم شیراز که قرار بود به این دو محور خدمات دهد در بیش از 10 کیلومتری اولین ایستگاه مترو در ورودی شهر قرار داشت. حال شما تصور کنید که یکی بخواهد سفری را از گل‌گهر به اصفهان و یا تهران داشته باشد، چه فلاکتی باید بکشد. اینکه می‌گویند پول درمانِ همه دردها نیست. حداقل به قدری فکر و تدبیر نیاز است.
به هر صورت بر مبنای نظریه شهرسازی ریل‌پایه و رسیدن خط ریل به نزدیکترین نقطه سکونت مردم و امکان ترکیب آن با خطوط مترو و یا پایانه‌های مسافری اتوبوس و سواری و یا حتی ترکیب آن با پایانه‌های دریایی تصمیم گرفتم که محل استقرار همه ایستگاه‌ها را به درون شهرها انتقال دهم، بنای آنها را به عنوان یک مرکز توسعه - شهر طراحی کنم، در معماری آنها از ایده‌های طراحی ایران ‌شهری معاصر بهره بگیرم و تا آنجا که ممکن باشد برای انتخاب بهترین طرح از روش مسابقه بین معماران استفاده نمایم.همین روش را در همدان بکار گرفتیم.
آخوندی یادآورشد: با همکاری استاندار محترم همدان و همچنین همکاری صمیمانه شهرداری محترم همدان، بخشی از زمین محوطه ترمینال اتوبوسرانی این شهر به این منظور اختصاص داده شد تا هم ایستگاه به درون شهر بیاید و هم حمل ونقل ترکیبی صورت گیرد و تمام کسانی که در شهرها و روستاهای اطراف زندگی می‌کنند با یک سفر که به همدان می‌آیند، بتوانند با قطار به سایر مقاصد خود برسند.
این ایستگاه نقطه مناسبی برای تعامل حمل و نقل همگانی درون و برون شهری نیز هست و دو خط از سه خط حمل و نقل همگانی انبوه بر شهر از آن عبور خواهد نمود. این ایستگاه با محور تاریخی شهر که از دره مرادبیگ تا آرامگاه بوعلی و میدان امام (ره) عبور می کند و به هگمتانه می رسد هم راستا است و در فاصله قابل پیاده روی از هگمتانه قرار دارد. خوشبختانه شهر نیز عملیات پیاده راه‌سازی و توسعه انسان محوری را در همین راستا آغاز نموده است. این موضوع می تواند محرک توسعه گردشگری در این شهر تاریخی باشد.
این موضوع همچنین باعث ایجاد هم‌افزایی بین حمل ‌و نقل جاده‌ای و ریلی می‌شود. از آن گذشته، مصرف سوخت را کاهش، ایمنی مردم را افزایش و بار جاده‌ه ای کشور را کم می‌کند. خوشبختانه زمین را تحویل گرفتیم و بلافاصله دستور محصور کردن آن و آماده کردن آن را دادم و کار را شروع کردیم. دستور طراحی 14 کیلومتر خط جدید داده شد. اسناد مناقصه برگزاری مسابقه معماری ایستگاه متناسب با قدمت تاریخی، هویت و نقش این شهر در تمدن ایران‌شهری آماده شد.
از شهردار و معاونان و کارشناسان شهرداری همدان که در این راه صادقانه کمک کردند، صمیمانه سپاسگزارم. از همین روی، با توجه به این انتقال، حجم ایستگاه نامناسب موجود را تا انجا که می‌شد جهت حفظ بیت‌المال و رعایت صرفه و صلاح کشور کاهش دادیم. فعلا تا آماده شدن ایستگاه جدید، از آن به عنوان ایستگاه موقت استفاده کنیم و نهایتا آن را به ایستگاه باری تبدیل نماییم. قاعدتا از این ظرفیت امکان استفاده مانوری و تعمیر و نگهداری لکوموتیوها و واگن‌ها وجود دارد. هم‌چنین به عنوان یک ایستگاه تبادلی بین راه‌آهن تهران-همدان و همدان-سنندج و همدان-ملایر نیز باید استفاده شود.
برای مردم عزیز همدان و تمام ملت ایران آرزوی بهروزی دارم.