براساس آمارهای اعلام شده بیش از 5 میلیون و 500 هزار سالمند در كشور حضور دارند كه حدود 7 درصد جمعیت كشور را شامل می‌شوند، اما جمعیت سالمند كشور در دهه اخیر افزایش می‌یابد و سپس با یك كاهش جزیی تا سال 1395 ثابت می‌ماند و دوباره از سال 1400 به بعد افزایش خواهد یافت تا جایی كه در سال 1405 با كشوری سالمند روبه‌رو خواهیم شد.
همین آمارها تائید می‌كند كه تا ۴۰ سال آینده حدود ۲۴ درصد از جمعیت كشور ما سالمند باشند، یعنی یك نفر از هر چهار نفر جمعیت كشور بالای ۶۰ سال خواهند داشت.
از وقتی این آمارهای رسمی اعلام شده، كارشناسان توصیه می‌كنند باید برنامه‌ریزی‌های كشور به سمتی برود كه بتواند نیازهای این خیل عظیم افراد پا به سن گذاشته را پاسخگو باشد.
افزایش مراكز توانبخشی و درمانی ویژه سالمندان، افزایش مراكز تفریحی برای این افراد، بهبود حمایت‌های مالی تحت نظام بازنشستگی كشور و خصوصا حمایت‌های روانی از جمله سرفصل‌های این توصیه‌ها محسوب می‌شود.
با وجود این زمانی متوجه اهمیت موضوع می‌شویم كه به آمار كمیته امداد دقت كنیم. سرپرست كمیته امداد امام خمینی اعلام كرده كه هم‌اكنون بیش از یك میلیون و 500 هزار سالمند كشور زیر پوشش این نهاد هستند.
اگر جمعیت 5 میلیون و 500 هزار نفری سالمندان كشور را در نظر بگیریم، این آمار نشان می‌دهد كه از هر چهار نفر جمعیت سالمند فعلی كشور، یك نفر رسما نیازمند كمك‌های مالی است و بدون حمایت‌های دولتی مانند مستمری حدود 50 تا 70 هزار تومانی كمیته امداد امكان ادامه زندگی ندارد.
اگر با آماری كه حالا روی شیب تند سالمندی قرار گرفته، جلو برویم، مسلما به عدد و رقم‌های بزرگ‌تری می‌رسیم كه بعدها قرار است هم سالمند باشند و هم نیازمند به كمك، نیازهایی كه محدود به حمایت مالی نمی‌شود و نیازمند برنامه‌ریزی اساسی در حد برنامه توسعه پنج ساله كشور است.
با این تفاسیر شاید قدیمی‌ها باید جور دیگری دعا می‌كردند، مثلا می‌گفتند پیر شوی، اما سالم و بی‌نیاز!
مستوره برادران‌نصیری - دبیر گروه جامعه
