حیات روی کره زمین به خورشید وابسته است. نور و گرمای این ستاره بزرگ شرایط ادامه حیات روی سیاره ما را فراهم می کند. در شرایطی که خورشید برای بدن ما ضروری است، مواجه بیش از اندازه زیاد یا بیش از اندازه کم با آن نیز می تواند آثار جالب توجه ای را به همراه داشته باشد.
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از "اکتیو بیت"، تقریبا همه می دانیم که پروتوهای فرابنفش خورشید می توانند به پوست ما آسیب برسانند و احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند، به ویژه اگر لایه ازن از بین برود. با این وجود، پرتوهای خورشید می توانند به شیوه ای دیگر - گاهی اوقات خوب، گاهی اوقات بد - نیز تاثیرگذار باشند.
نور خورشید بیشتر و خلق خوی بهتر
نور خورشید موجب ترشح سروتونین می شود که یک ماده شیمیایی در مغز و مسئول خلق و خوی خوب است. در حقیقت، داروهای ضد افسردگی که به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) شناخته می شوند به گونه ای طراحی شده اند که از جذب این مواد شیمیایی مسئول احساس خوب پیشگیری کرده و از این رو، هر چه بیشتر در دسترس مغز باشند.
ماه های سرد زمستان، هنگامی که خورشید کمتر در آسمان حضور دارد، می تواند به بروز اختلالات خلقی از جمله اختلال خلقی فصلی (SAD) در افراد منجر شود. خبر خوب این است که برای احساس شادی نیازی به پروتوهای فرابنفش خورشید ندارید و تنها نور خورشید کفایت می کند. این به معنای آن است که نشستن در اتاقی که نور خورشید به آن راه دارد نیز می تواند به سود شما باشد.
نور کمتر و گرفتاری های بیشتر
بنابر گزارش وب سایت هلث، آمار بیماری های بالقوه مرگبار مانند ام‌اس و سرطان لوزالمعده در کشورهایی که طی سال از نور خورشید کمتری بهره می برند، بیشتر است. این شرایط احتمالا به واسطه سطوح پایین‌تر ویتامین D ناشی از کمبود نور خورشید شکل می گیرد. همچنین، گزارش های دیگر به این نکته اشاره داشته اند که خطر سرطان پستان با نور خورشید بیشتر کاهش می یابد.
بر همین اساس، اگر ساکن منطقه ای هستید که در طول سال چندان از نعمت نور خورشید بهره‌مند نمی شود، ممکن است به مصرف مکمل های ویتامین D نیاز داشته باشید. البته این کار را پس از مشورت با پزشک خود انجام دهید.
احساس گرما و کاهش فشار
گاهی اوقات، قرار گرفتن زیر فشار بیش از اندازه را با احساس گرما و تعریق مرتبط می دانیم. این شرایط هنگامی که خورشید و فشار خون مد نظر قرار می گیرند، برعکس می شود.
مطالعه ای که توسط پژوهشگران انگلیسی انجام شد، نشان داد، سوژه هایی که به مدت 30 دقیقه در معرض نور فرابنفش معادل با نور پرتوهای خورشید قرار گرفتند، کاهش فشار خون را تجربه کردند. مواجهه با پرتوهای فرابنفش موجب شد تا رگ های خونی این افراد گشاد شده و امکان عبور خون بیشتر از آنها فراهم شود که این شرایط به طور طبیعی فشار خون را کاهش می دهد.
عدم ایمنی نسبت به پرتو فرابنفش
پیش از این گفته شد که نور خورشید می تواند به پیشگیری از ابتلا به بیماری های بالقوه مرگبار مانند ام‌اس کمک کند. اما باید به این نکته توجه داشته باشید که قرار گرفتن بیش از اندازه در معرض خورشید به صورت مستقیم سیستم ایمنی بدن انسان را سرکوب می کند و به طور بالقوه در را به روی بیماری باز می کند.
یک آفتاب سوختگی تنها 24 ساعت پس از مواجهه با خورشید می تواند در توزیع و عملکرد گلبول های سفید خون تغییر ایجاد کند. در نتیجه، جدا از احساس درد در ناحیه آفتاب سوخته و گاهی اوقات حتی حالت تهوع به واسطه سوختگی با پروتوهای فرابنفش، شما می توانید به طور موقت توانایی خود در مبارزه با باکتری های مضر و سموم را نیز کاهش دهید.
خورشید و نابینایی
قرار گرفتن بلند مدت در معرض پرتوهای فرابنفش خورشید و یا حتی استفاده از تخت های برنزه کردن پوست بدن می تواند به چشم ها آسیب برسانند و حالتی مانند برف کوری (در نتیجه بازتاب شدید پرتوهای خورشید توسط برف و یخ و تحت تاثیر قرار گرفتن قرنیه شکل می گیرد) ایجاد کنند.
این شرایط یکی از عوارض جانبی دردناک پرتوهای فرابنفش خورشید است و فرد احساسی شبیه به وارد شدن شن و ماسه به چشم خود را تجربه می کند. برای مقابله با آن استفاده از عینک های آفتابی مناسب که از پوشش ضد پرتو فرابنفش برخوردار هستند، توصیه می شود. خبر خوب این است که آسیب وارد شده به طور معمول دائمی نیست و پس از چند روز بهبود می یابد.
خورشید و افکار ما
بنابر گزارش موسسه کارلینی، پرتوهای خورشید می توانند نحوه تفکر ما را نیز تغییر دهند. به نظر می رسد پرتوهای خورشید سیستم مرکزی بدن و مغز را تحت تاثیر قرار می دهند، که می تواند موجب شکل گیری تفکراتی شود که از شخصیت واقعی ما به دور هستند.
در شرایطی که قرار گرفتن کنترل شده و مناسب در معرض نور خورشید می تواند لبخند را به لب شما بیاورد و احساس بهتری در وجودتان شکل بگیرد، همان گونه که پیش‌تر به آن اشاره شد، مواجهه بیش از اندازه نیز می تواند ما را عصبی و نگران سازد. همچنین، پروتوهای فرابنفش می توانند بر حافظه کوتاه مدت ما تاثیرگذار باشند.
