به گزارش ایران اکونومیست به نقل از دیلی‌میل، دانشمندان در قرن‌های اخیر در مورد ماده و آنچه که جهان هستی را تشکیل می‌دهد تحقیقات زیادی را انجام داده‌اند. می‌توان چکیده این تحقیقات را به این شکل بیان کرد که ماده‌ای دیگر در جهان وجود دارد که آن را ماده تاریک می‌نامند.
این ماده ویژگی‌های منحصر به فرد زیادی را به خود اختصاص داده است. به طور کلی فکر کردن در مورد آن نیز اندکی دشوار و درک آن در لایه ای از ابهام است. تئوری‌های متعددی در مورد این نظر مبنی بر وجود ماده تاریک بیان شده است که تعدادی از آنها مورد اثبات قرار گرفته است. سخنان دانشمندان بزرگی همچون آلبرت اینشتین در این راستا انسان را به تامل وا می‌دارد. اینشتین در سخنانی پیرامون بسط زمان و مکان همچنین نسبیت عام و خاص خود گریزی به جسم تاریک می‌زند و جان مایه جهان هستی را جسم تاریک می‌داند.
وی با بیان اینکه بشر قادر به تولید جسم تاریک و یا نور تاریک نیست ولی می‌تواند نور سفید تولید کند آن را دلیلی بر بستر تاریک جهان که وجود دارد و انسان نمی‌تواند آن را تولید کند می‌پردازد. همچنین دانشمندان با توجه به تصاویر ارسالی از تلسکوپ‌ها و ماهواره‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که آنچه از کهکشان‌ها ، سحابی‌ها ، خوشه‌ها و دیگر اجرام آسمانی کشف شده در کیهان تنها 10 درصد از مواد تشکیل دهنده جهان می‌باشد و اجزای دیگر که 90 درصد باقی مانده می‌باشد با چشم رویت نمی‌شود. همچنین وجود خارجی آن با دستگاه‌های تلسکوپی قابل مشاهده نمی‌باشد. دانشمندان و اخترشناسان معتقدند این مواد همان جسم تاریک و سیاه می‌باشد.
پیش از این دستگاه‌های زیادی برای شناسایی و دستیابی به نمونه‌هایی از ماده تاریک ساخته شده است اما محققان آزمایشگاه پاسفیک معتقدند که این دستگاه که "بابل چمبر" (Bubble Chamber) نام دارد بیشترین میزان حساسیت را نسبت به نمونه‌های پیشین داشته و حدود 17 برابر آنهاست. این میزان حساسیت به این معنی است که این شناساگر به خاطر عمر بیشتر می‌تواند انواع مختلفی از پرتوها را شناسایی کند.
در ساختار این دستگاه محفظه با مایعی پر می‌شود که در پایین قسمت جوشان آن قرار می‌گیرد.
زمانی که یک ماده کوچک با مقدار انرژی مشخصی در آن نفوذ کند، فلورین موجود در این ماده، در زمان برخورد نوترون‌های از یک نوع خاص از پرتو با آن، تولید حباب می‌نماید.
محققان امیدوارند به کمک این دستگاه بتوانند به نوع خاصی از ماده تاریک به نام ذرات سنگین با برهم کنش ضعیف دست پیدا کنند.
در اخترفیزیک، ذرات سنگین با برهم کنش ضعیف ذراتی فرضی هستند که ممکن است پاسخی برای مسئله ماده تاریک باشند. این ذرات با نیروی ضعیف و گرانش برهم‌کنش دارند. چون با الکترومغناطیس برهم‌کنش ندارند، نمی‌توان آنها را مستقیماً دید و چون با نیروی هسته‌ای قوی برهم‌کنش ندارند، در مقابل هسته اتم عکس‌العمل چشمگیری از خود نشان نمی‌دهند.
انتهای پیام
