علی آزاد، تصریح کرد: ما در حوزه مدیریت راه‌های کشور باید دو برنامه را به شکل مجزا پیگیری کنیم. یکی از آنها ساخت راه‌های جدید و بهره‌برداری از آنهاست. موضوعی که حتی در طول سال‌های گذشته پیگیری شده، اما هنوز فاصله زیادی با استانداردهای مدنظر در این حوزه دارد.
وی اضافه کرد: محور دوم که اهمیت بسیار زیادی باید برای آن قائل شد، بحث حفظ جاده‌های فعلی کشور است. این جاده‌ها از نظر ریالی ارزش هزاران میلیارد تومان را دارند و از دست رفتن هر یک از آنها می‌تواند خسارات زیادی برای کشور به بار آورد.
دبیر انجمن شرکت‌های راهسازی با بیان اینکه دولت برای حفظ جاده‌های فعلی محدودیت مالی بسیار زیادی دارد، تاکید کرد: متاسفانه با وجود فرصت‌های زیادی که مطرح شده، هنوز بودجه مربوط به حفظ و بهسازی جاده‌های فعلی کشور بسیار پایین است و این موضوع می‌تواند به از بین رفتن بسیاری از راه‌های فعلی و حرکت آنها به سمت سرنوشت ساختمان پلاسکو ختم شود. به گفته آزاد برای برون‌رفت از این شرایط باید دو راهکار را به طور همزمان پیگیری کرد. یکی از آنها استفاده از توان بخش خصوصی و ایجاد مشوق‌هایی برای این گروه در سرمایه‌گذاری در حفظ جاده‌های فعلی کشور است و راه دوم پیدا کردن منابع مالی جدید برای دولت خواهد بود.
وی ادامه داد: همان‌طور که تجربه بسیاری از کشورها نشان می‌دهد، دولت برای به دست آوردن منابع مالی لازم در حفظ جاده‌ها از مصرف‌کنندگان عوارضی را دریافت می‌کند. برای مثال می‌توان در نرخ‌گذاری نرخ بنزین و گازوئیل بخشی از بهای نهایی را به حفظ جاده‌ها اختصاص داد.
دبیر انجمن شرکت‌های راهسازی با بیان اینکه مصرف‌کنندگان ایرانی باید نسبت به پرداخت عوارض اقدام کنند، اظهار کرد: برای حفظ جاده‌ها حتی می‌توان در کنار عوارض آزاد‌راهی به اختصاص سهمی از بلیت‌فروشی در حوزه‌های مختلف حمل و نقل فکر کرد. در صورتی که بتوان سهمی از این جابه‌جایی بلیت را به حساب حفظ راه‌های فعال در کشور واریز کرد، می‌توان این ثروت قابل توجه ملی را حفظ کرده و به نسل آینده اختصاص داد.
