واحدهای پوشاک پلاسکو در شهرکی در خارج تهران متمرکز شود

به گزارش ایران اکونومیست؛ بیژن پناهی زاده روز یکشنبه اظهار داشت: اکنون پراکنده ساختن واحدهای تولیدی پوشاک در سطح شهر تهران در ساختمان های متعدد، می تواند پیامد حوادث گوناگون در پایتخت را به دنبال داشته باشد و نباید آزمون و خطا صورت گیرد.
وی افزود: یکی از گزینه ها برای استقرار این واحدها می تواند انتهای اتوبان همت باشد؛ این نوع فعالیت ها که دارای آلایندگی نیست و فقط پارچه، مواد نانو و پوشاک معمولی را مورد استفاده قرار می دهند، در شهرکی استقرار یابد.
پناهی زاده اضافه کرد: اگر فضای محدود 30 تا 50 مترمربعی واحدهای ساختمان پلاسکو در قالب شهرکی تمرکز یابد، می توانند از مساحتی تا 100 مترمربع بهره گیرند و به این ترتیب شرایط مطلوبتری برای ساماندهی خواهند داشت.
وی یادآورشد: پراکندگی تولیدکنندگان پوشاک در سطح شهر تهران گزینه نامناسبی است که نیاز به هم اندیشی بین تولیدکنندگان، مسئولان صنفی و تصمیم گیرندگان بالادست دارد.
بازرس خانه صنعت، معدن وتجارت ایران گفت: امروز یکی از مشکلاتی که واحدهای تولیدی در استان تهران دارند، مخالفت اداره محیط زیست با هرگونه فعالیت تولیدی است که هیچگونه آلایندگی نداشته باشد؛ از جمله بسته بندی، مونتاژ وسایل برقی، دوزندگی و ... و موضوع انتقال به شعاع 120 کیلومتری تهران را مطرح می کند.
وی افزود: برآورد می شود در شهرک پوشاک تا پنج هزار واحد را مستقر ساخت و از پراکندگی اینگونه واحدها در ساختمان های مشابه پلاسکو جلوگیری کرد.
ساختمان تجاری پلاسکو در محدوده خیابان جمهوری تهران ساعت هشت صبح سی ام دی ماه دچار حریق شد که پس از سه ساعت و نیم تلاش آتش نشانان برای مهار آتش، 15 طبقه ساختمان به طور کامل فروریخت.
ساختمان 15 طبقه پلاسکو در سال 1341 به عنوان نخستین ساختمان بلندمرتبه تهران افتتاح شد.پس از پیروزی انقلاب اسلامی ساختمان‌های پلاسکو و آلومینیم در اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفت.
در مجموع یک هزار و ٢٠٠ واحد در مجتمع تجاری پلاسکو وجود داشت که براساس آمارها ٥٦٠ واحد، فعال بود.
به گفته رییس اتاق اصناف ایران، با ویرانی این ساختمان، بیش از 15هزار میلیارد ریال سرمایه ثابت و جاری 580 واحد از بین رفت.
«علی فاضلی» گفت: بخش زیادی از کسبه این ساختمان در صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پیراهن بودند که 99 درصد آنان از این واحدها به عنوان «مرکز پخش» استفاده می کردند. همچنین 180 واحد در این ساختمان تولیدکننده و فروشنده دیگر اقلام بودند.
در این ساختمان 400 واحد پیراهن دوز، 6 واحد کشباف، هشت واحد صنف خیاطان و 20 واحد تولیدی کفش فعال بود.