جزئیات بزرگترین طرح نیروگاهی کشور

به طور معمول نیروگاه‌های حرارتی با عمر بالای 25 سال نیازمند نوسازی و بازسازی محسوب می شوند. در ایران نیز در حال حاضر از مجموع حدود 75 هزار و 900 مگاوات ظرفیت اسمی نصب شده تولید برق کشور، 12 هزار و 26 مگاوات، ظرفیت واحدهای حرارتی است که بیش از 25 سال از عمر آنها می گذرد.
 
با توجه به افت راندمان تولید برق واحدهای فرسوده و همچنین نیاز به بازسازی و نوسازی تجهیزات این واحدها به منظور جلوگیری از زیان های ناشی از فرسودگی و از مدار خارج شدن آنها، ضرورت بازتوانی نیروگاههای حرارتی با عمر بیش از 25 سال، در سال جاری مورد توجه وزارت نیرو قرار گرفته و طرحی با عنوان "طرح بازتوانی نیروگاههای فرسوده" در دستور کار شرکت تولید نیروی برق حرارتی قرار گرفته است.
 
در خصوص جزئیات این طرح که بزرگترین طرح نیروگاهی کشور محسوب می شود، با «علیرضا نصرالهی» مجری طرح بازتوانی نیروگاههای شرکت تولید نیروی برق حرارتی به گفت وگو نشسته ایم. مشروح این گفت وگو در ادامه آمده است:

بحث بازتوانی نیروگاهها در دولت یازدهم مطرح شد، ضرورت مطرح شدن این بحث چه بود؟

نصرالهی: مهرماه سال گذشته شرکت مادرتخصصی تولید نیروی برق حرارتی بعد از مصوبه هیئت محترم وزیران عملاً شروع به کار کرد. سازمان توسعه برق ایران که وظیفه احداث نیروگاهها و خطوط انتقال برق را برعهده داشت و همچنین معاونت راهبری تولید شرکت توانیر که مسئول راهبری و مدیریت کلان تولید انرژی الکتریکی در کشور بود، متفقاً و با هم به شرکت مادرتخصصی تولید نیروی برق حرارتی تبدیل شدند. با تشکیل این شرکت طبیعتاً اهداف بزرگ تر و سیاست ها کلان تر شد و مدیران امر، تصمیمات بهتری می توانستند برای نیروگاهای کشور اتخاذ کنند.

در واقع شرکت مادرتخصصی تولید نیروی برق حرارتی، مدیریت احداث و بهره برداری از نیروگاههای حرارتی در کشور را انجام میدهد. با توجه به منابع غنی سوخت های فسیلی که در کشور وجود دارد، عموم نیروگاههای کشور نیروگاههای حرارتی هستند. با تاسیس این شرکت، یکی از اهداف اصلی آن بازتوانی و مدرنیزه کردن نیروگاههایی بود که سنشان بالا رفته بود. نیروگاههای حرارتی هم که عمدتاً دچار این مشکل بودند اغلب نیروگاههای دولتی بودند و زیر نظر شرکت مادر تخصصی تولید نیروی برق حراتی فعالیت می کردند؛ از اینرو باید چاره ای برای آنها اندیشیده می شد.

طرح بازتوانی با هدف بازسازی، مدرنیزه کردن و بازتوانی کامل نیروگاههای بخاری قدیمی کشور در برنامه قرار گرفت. نیروگاههایی که طول عمر کاریشان بالا بود و البته تاکنون بصورت کامل و شایسته کار کرده اند و برق کشور را تأمین کرده اند؛ آرام آرام دچار فرآیند پیری شده و خیلی از آنها مستهلک شده اند. برای اینکه روند پیری نیروگاههای قدیمی را متوقف کنیم، طرح بازتوانی را ارائه دادیم و این ایده در شرکت مادرتخصصی برق حرارتی شکل گرفت. چنین ساختاری را قبلاً نه در شرکت توانیر داشتیم و نه در سازمان توسعه برق ایران.

بازتوانی نیروگاهها فقط برای نیروگاههای بخاری در دستور کار قرار گرفته؟

نصرالهی: در وهله اول بله، در فاز اول مقرر شد تا 13 نیروگاه بخاری که تعدادی  از آنها به بخش خصوصی واگذار شده بودند و تعدادی دیگر کماکان در مالکیت بخش دولتی بودند، بازسازی، مدرنیزه و بازتوانی شوند .برای اینکار با استفاده از ظرفیت قانونی ماده 12 قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور، تاکنون فعالیت های متعددی اعم از تهیه گزارشهای فنی و اقتصادی طرح و انجام مطالعات محیط زیستی، انجام مطالعات M&V  و ... انجام شد و اکنون در حال گذراندن مراحل اخذ تصویب نهایی در شورای عالی اقتصاد است. حدود یکسال است که کارهای اجرایی این طرح آغاز شده و تاکنون نیز بحمدالله توفیقاتی داشته است.

کدام نیروگاه‌ها در فاز نخست این طرح مورد بازتوانی و مدرنیزه کردن قرار می گیرند؟

نصرالهی: از نیروگاههایی که در فاز نخست مورد بازتوانی و مدرنیزه کردن قرار می گیرند، نیروگاههای بخاری بندرعباس، رامین اهواز، شهید منتظری ، اصفهان، شهید رجایی، شهید مفتح، بیستون، لوشان، طرشت، بعثت و نیروگاه گازی ری را می توانیم نام ببریم که نیروگاه گازی ری به دلیل اینکه در مجاورت شهر تهران و شهرستان ری بود و با راندمان پایین کار می کرد نیاز به تصمیم گیری جهت بازتوانی با قید فوریت داشت و در نهایت مقرر شد تا در زمین این نیروگاه، نیروگاه سیکل ترکیبی جدیدی  و با راندمان بالا احداث شود و واحد های توربین گازی مستقر در محل نیروگاه پس از به مدار آمدن واحدهای جدید جمع آوری شود.

فاز اول را با پروژه های مدرنیزاسیون نیروگاههای رجایی و مفتح و رامین و بندر عباس و با هدف بازسازی نیروگاههای بخاری فوق  شروع کردیم و در خلال آن به کارهای بسیاری در این چند ماه دست زدیم که به لطف خداوند توفیقاتی هم حاصل شده است اما محور اصلی کارمان همان بازتوانی کامل نیروگاههای بخاری است که به آن اشاره شد. به گونه ای که پس از بازسازی و مدرنیزاسیون نیروگاههای مذکور با نصب واحدهای جدید و راندمان بالای گازی بر روی برخی واحدهای این نیروگاهها، نوعی از نیروگاههای سیکل ترکیبی جدید احداث میشود که راندمان بسیار بالایی خواهند داشت .

محور دوم بحث ما در راستای سیاست های اقتصاد مقاومتی است که از سوی مقام معظم رهبری تصویر شده بود و به همه دستگاههای دولتی  هم ابلاغ شده است، قرار دارد و مقرر است تا در زمینه کاهش مصرف آب هم قدم برداریم.

در قالب طرح بازتوانی نیروگاه‌ها در زمینه کاهش مصرف آب اقدام می کنید؟

نصرالهی: بله، امروزه آب رفته رفته از اهمیت معنوی خودش برخوردار می شود و هیچ صنعتی نمی تواند مثل قدیم میزان زیادی از آب را مصرف کند و عملاً منابع آبی را که می تواند برای شرب  و یا نیاز اکوسیستم مورد مصرف قرار گیرد مورد بهره برداری نامناسب قرار دهد. در سالهای قدیم، نیروگاهی در مجاورت زاینده رود احداث شده بود و برخی صنایع و کارخانجات ذوب آهن و فولاد هم از آب رودخانه استفاده می کردند اما الان متاسفانه با بحران آبی مواجه شدیم که زاینده رود را تحت تأثیر قرار داده است و عملاً این نیروگاه برق قادر به تولید نیست و لذا در قالب پروژه هایی روش های مدیریت مصرف را در نیروگاهها بهینه و به روز رسانی می کنیم. در برخی از نیروگاهها سیستم خنک کن بر اساس برج تر طراحی شده که از این قبیل می توانیم به نیروگاه شهید مفتح همدان ، تبریز، اصفهان و بعثت اشاره کنیم.

در تابستان 94 سیستم برج تر نیروگاه همدان  به برج خشک ترکیبی تبدیل شد، مدلی که برای اولین بار در دنیا طراحی شده و به اجرا گذاشته شد و اکنون با موفقیت در مدار بهره برداری قرار دارد و متعاقب آن واحد دوم آن نیروگاه را در حال برگزاری مناقصه برای شناسایی پیمانکار داریم.

همچنین واحد اول 320 مگاواتی نیروگاه اصفهان در حال مذاکره با پیمانکار برای تبدیل و اجرای برج خنک کن تر به برج خنک کن خشک هیبریدی با دمش اجباری است که این کار نیز در سطح دنیا بی سابقه بوده و انشالله به مرحله اجرا در خواهیم آورد.

تبدیل برج تر به برج خشک چقدر می تواند در مصرف آب صرفه جویی ایجاد کند؟

نصرالهی: اجازه بدهید با عدد و رقم بگویم. یک واحد 300 مگاواتی تولید نیرو اگر بخواهد با برج تر کار کند 700 مترمکعب در ساعت مصرف آب دارد. اگر سیستم خنک کننده آن از برج تر به برج خشک تبدیل شود، این 700 مترمکعب در ساعت به 40 مترمکعب در ساعت تبدیل می شود.

بنابراین ما به هیچ عنوان نباید این فرضیه را بپذیریم و این مقوله را قبول کنیم که برج  خنک کن تر در نقاطی که بحران آب داریم احداث کنیم و برج های تر موجود را هم باید با برج های خشک جایگزین کنیم. اگرچه ممکن است در تولید برق با محدودیت هایی مواجه شویم. اما ارزش معنوی آب بر آن مقدار کم محدودیتی که اعمال می شود، غالب است.

چرا برج خشک تولید را کاهش می دهد؟

نصرالهی: بدلیل اینکه توربین هایی که بر مبنای برج تر طراحی شده اند قادر به تولید حداکثر توان در شرایط کارکرد با برج تر هستند و وقتی که این سیستم تغییر میکند منجر به کاهش توان تولیدی می شود.

پس در تمامی 14 نیروگاهی که در فاز اول بازتوانی و بازسازی قرار دارد، کاهش مصرف آب هم دیده شده است؟

نصرالهی: بله، دیده شده و یکی از اهداف اصلی طرح در مرحله بازتوانی همین مسئله بوده است،

 اساسا چه نوع واحدهایی فرسوده محسوب می شوند؟ در واقع این 14 نیروگاهی که به عنوان واحدهای فرسوده و قابل بازتوانی در فاز اول شناخته شدند چه شاخصه هایی داشتند؟

نصرالهی: شاخصه ها عمدتا به سن نیروگاه برمی گردد. درگام  اول ملاک  شناسایی واحد های فرسوده را عبور از 25 سال سن نیروگاهها گذاشتیم. نیروگاهها هر چه قدر که عمرشان بالاتر می رود، با یک ضریبی که طبق روز اول طراحی شده، دچار پیری می شوند که اصطلاحاً به آن ضریب Aging گفته می شود.

این ضریب Aging باعث کاهش راندمان و کاهش قدرت خروجی می شود. اگر ما در یک مرحله ای به فکر مدرنیزه کردن این توربین ها باشیم می تواند تقریبا به نزدیک شرایط نامی خودش برگردد و ادامه حیات دهد؛ اما اگر نرسیدیم دچار فرسودگی می شود و در آن زمان چاره ای نداریم جز اینکه نیروگاه را بازنشسته کرده و از مدار خارجش کنیم.

در این 13 نیروگاه بخاری، نیروگاهی نداریم که به این مرز رسیده باشد؟

نصرالهی: در این 13 نیروگاه یکی دو تا از واحدها بسیار به این مرز نزدیک شدند که یکی نیروگاه بندرعباس و دیگری نیروگاه رامین اهواز است.

یعنی به مرز فرسودگی رسیدند؟

نصرالهی: بله، به مرز فرسودگی رسیدند. به همین دلیل بلافاصله اولین اولویت ها در این 13 نیروگاه را معطوف به  نیروگاههای بندرعباس و رامین اهواز کردیم.

نیروگاه طرشت چطور؟

نصرالهی: نیروگاه طرشت خوشبختانه بهره برداری خوبی داشته و نیروگاهی است که علی رغم سن خیلی زیادی که دارد با راندمان پایین کار می کند. منتها به این مرز نرسیده و تجهیزات آن همچنان کارآیی دارند. البته دچار ضریب پیری شده، ولی مرز فرسودگی را رد نکرده است.

 با توجه به اینکه هیچکدام از نیروگاه‌ها مرز فرسودگی را رد نکرده اند، در طرح بازتوانی نیروگاهها ما بحث بازنشستگی نیروگاهها را نداریم؟

نصرالهی: در این مورد به نیروگاهها فکر نکردیم، چون استنباطمان این است که در تمامی این 13 نیروگاه بخاری که با متخصصان خارجی و مهندسان ایرانی و متخصصان امر صحبت کردیم، این نتیجه حاصل شد که واحدهایی هستند که می توانیم نجاتشان دهیم. البته با اولویت نیروگاه بندرعباس و بعد نیروگاه امین اهواز، بعد از آنها نیز نیروگاه های شهید رجایی ، مفتح و اصفهان در اولیت هستند.

دقیقا چه پروسه ای قرار است طی شود؟

نصرالهی: هم اکنون اغلب تجهیزات نیروگاههای هدف فرسوده شده و آلاینده محیط زیست هستند که این تجهیزات را از مدار خارج می کنیم، از قبیل مشعل های بویلر، خود توربین، تجهیزات خنک کن، تجهیزات سیکل حرارتی، پیش گرم کن ها و ... که اینها تجهیزاتی هستند که به مرور زمان فرسوده می شوند و هم اکنون نقاط ضعف واحدهایمان عموماً در همین تجهیزات است.

می توان با هزینه بسیار کمتری از هزینه احداث نیروگاه جدید، این نیروگاه ها را به وضعیت اولش برگردانیم و راندمانشان را افزایش دهیم. افزایش راندمان به معنای کاهش مصرف سوخت است و کاهش مصرف سوخت یعنی یک میزان بسیار بزرگ انرژی در حفظ ذخایر کشورمان. استحضار دارید که یک نیروگاه بزرگ هزار مگاواتی در سال، عدد خیلی زیادی را از بابت مصرف سوخت، انرژی مصرف می کند.

به عنوان مثال ما در نیروگاهی مثل شهید رجایی اگر راندمان فعلی 36 درصد را به راندمان طراحی آن که 40 درصد است برسانیم؛ یعنی حدود 4 درصد راندمانش را افزایش دهیم، مصرف سوختش تقریبا 8 درصد کم می شود.

این 8 درصد برابر با 500 میلیون مترمکعب در سال مصرف سوخت است. ملاحظه می کنید که عدد چقدر بزرگ است. اگر با قیمت های فعلی گاز در منطقه، 17 یا 18 سنت هم درنظر بگیریم، سالی 70 یا 80 میلیون دلار فقط درآمد حاصل از این صرفه جویی است. همچنین طول عمر نیروگاه هم افزایش پیدا می کند. وقتی قطعات جدید می شود عملاً 30 سال به عمر نیروگاه اضافه می شود.

هزینه طرح بازتوانی قرار است از محل صرفه جویی تأمین شود؟

نصرالهی: در حال حاضر مبنا را از محل صرفه جویی سوخت گذاشتیم، خوشبختانه یک قانون خیلی خوبی در سال 94 توسط مجلس محترم به نام قانون رفع موانع رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور به تصویب رسید که در ماده 12 این قانون اشاره شده که هر چه ما افزایش راندمان و کاهش مصرف سوخت داشته باشیم، به ازای عدم مصرف سوخت، دولت و یا وزارت نفت باید به سرمایه گذار منافع حاصله را بازپرداخت کند.

بعنوان مثال شما سیستمی را در نیروگاه پیشنهاد می کنید که متأثر از آن، یک درصد افزایش راندمان و به تناظر آن یک مقدار کاهش مصرف سوخت حاصل می شود، که به ازای این میزان کاهش مصرف سوخت طبق ماده 12 قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر می بایست دولت یا وزارت نفت تعهد و تضمین دهد که این رقم را به سرمایه گذار برمی گرداند.

این مستلزم این است که طرحی که وجود دارد قبل از اجرایی شدن به دولت رفته و به تصویب رسیده شود؟

نصرالهی: بله، ما اکنون داریم همین مراحل را طی می کنیم، برای نیروگاه های بندرعباس، رامین اهواز، شهید مفتح، شهید رجایی و نیروگاه ری با سرمایه گذارها مذاکراتی کرده ایم و تفاهم نامه ها به مراحل نهایی رسیده و مراحل اخذ تأیید بر اساس ماده 12 قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر در حال بررسی است. نکاتی را مطرح کردند و فرموده اند تا اصلاحاتی را انجام بدهیم، بعد از انجام این اصلاحات وقتی برود تصویب شود و از شورای محترم اقتصاد مجوز امضای قرارداد بگیریم، این طرح به مرحله اجرا وارد می شود.

 در این بازتوانی نیروگاه‌ها، با توجه به اینکه وزیر نیرو عنوان کرده صنعت برق بیش از 90 تا 95 درصد از تجهیزات را خود می تواند تأمین کند، بحث خرید از تولیدکنندگان داخلی و توجه به ساخت داخل مورد نظر است؟

نصرالهی: بحث خرید از سازندگان داخلی همواره مورد توجه ما هست اما عمدتا ما به نقاط حساسی از نیروگاهها برمی خوریم که تاکنون در کشور ما تجربه ای در زمینه ساخت تجهیزات تخصصی نداریم که انشالله و پس از اجرایی شدن این گونه پروژه ها این بخش از تکنولوژی نیز وارد کشور میشود.

بحمدالله هم اکنون و در حال حاضر در کشور توانمندی ساخت اغلاب تجهیزات نیروگاهی وجود دارد و با اعمال مدیریت در این پروژه ها نیز دانش فنی ساخت قطعات جدید وارد میشود. هم اکنون نیز تفاهم نامه ای که با شرکت میتسوبیشی ژاپن برای مدرنیزاسیون و ارتقاء نیروگاههای رجایی و مفتح نوشته ایم قید شده است که تمامی تجهیزات و ابزار جدید را که امکان ساخت داخل دارند و یا نیروهای متخصص مورد نظر را برای این پروژه ها توسط طرف ایرانی  تأمین میشود، بجز آندسته از ابزار و تجهیزات خاصی که امکان تهیه آن در کشور نباشد که توسط طرف خارجی تامین میشود. لذا ملاحظه میفرمایید با مدیریت صحیح اعمال شده بر روی منابع مالی خارجی که توسط سرمایه گذار به کشور وارد میشود بهترین بهره برداری توسط وزارت نیرو بکار برده شده است.

در این مبحث چیزی به اسم انتقال تکنولوژی هم دیده شده؟

نصرالهی: قطعا همینطور است. ما به همین دلیل در تفاهم نامه ذکر شده که نیروی کار توسط طرف ایرانی تامین میشود چنانچه یک پروژه برای اولین بار در کشور اجرا شود و صرفاً ما نظاره گر باشیم ، دومینش را هم باید نظاره گر باشیم. اما وقتی با دید انتقال تکنولوژی نگاه کنیم و درگیر در کار باشیم میتوانیم دومین پروژه را خودمان انجام دهیم و در بحث تجهیزات نیز موضوع به همین صورت است بطوریکه تجهیزات ساخته شده و مدرن وقتی با ابزار کامل و سوپر وایزری شرکت سازنده در ایران نصب شود پرسنل تعمیراتی نیروگاهها به تمامی فوت و فن کار آشنایی پیدا کرده و به نحوه کار مسلط میشوند.

ممکن است در این زمینه از شرکت های داخلی بخش خصوصی استفاده شود؟

نصرالهی: قطعا همینطور است.

یعنی یک سری واحد نیروگاهی است که خود شرکت های خارجی در ایران احداث کرده بودند و برای سالهای سال نیز خودشان برای تعمیر و بازسازی در دوره بهره برداری به ایران می آمدند، حالا شما می خواهید در قالب طرح بازتوانی، این روند را متوقف کنید و با انتقال دانشی که صورت می گیرد شرکت های داخلی را در بخش تعمیرات و بازسازی تجهیزات جدید نیز راه بیندازید.

نصرالهی: بله، دقیقا همینطور است.

فکر می کنید فاز اول بازتوانی نیروگاه‌ها تا چه زمانی طول بکشد؟

نصرالهی: اگر شورای اقتصاد دو ماه پیش پروژه را مصوب کرده بود ما الان در مرحله عقد قرارداد بندرعباس و رامین و شهید رجایی و شهید مفتح بودیم اما چون مجوز آنها را تاکنون  نگرفتیم در این مرحله متوقف مانده ایم. پیگیری لازم از سوی مدیران ارشد وزارت نیرو در حال انجام است.

مثل اینکه تصویب کردند اما مجوز را صادر نکردند.

نصرالهی: در تصویبشان هم به نوعی نکاتی را گفتند که باید اصلاح شود و  طرحها اولویت بندی شود که جناب آقای دکتر جهانگیری معاون اول محترم رییس جمهور فرمودند و هم اکنون جداول و مدارک لازم تهیه شده است و در حال ارسال به سازمان محترم برنامه و بودجه است .

از نظر زمانی سقفی برای اینکار که فاز نخست کی به اجرا برسد و فاز دوم کلید بخورد دارید؟

نصرالهی: ملاک کار جهت آغاز مذاکرات قراردادی با پیمانکاران اخذ موافقت شورای اقتصاد است و هر زمان که مجوز این شورا اخذ شود، کار آغاز خواهد شد، بالطبع فاز دوم هم منوط به این است که چه زمانی فاز نخست مراحل اجراییش تمام شود.

تضمین مورد نظر، تضمینی است که بانک مرکزی می دهد و SOVERIN GURANTY‌ است یا تضمینی است که وزارت اقتصاد می دهد؟

نصرالهی: طبق ماده 12  قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر ضمانت لازم بصورت ضمانت دولتی و یا SOVERIN GURANTY برای این پروژه ها و قراردادهایشان دیده شده است. طبیعی است SOVERIN GURANTY سرمایه گذار را در آوردن سرمایه به کشور ما تشویق می کند. طبیعتا بین Sovereign Guarantee  و  Payment Guarantee فرق چندانی نیست و هر دو را باید دولت بدهد اما اعطای Sovereign Guarantee هم برای ما راهگشا تر است

به قولی BANKBLE تر است؟

نصرالهی: بله. چون هر بانکی که سرمایه گذاران اسناد مربوطه را می برند و صحبت می کنند، در صورت در اختیار داشتن Sovereign Guarantee در حهت گرفتن تسهیلات تسریع و تعجیل می شود.

در غالب این طرح بازتوانی نیروگاهها، ما افزایش ظرفیت عملی تولید هم خواهیم داشت؟

نصرالهی: بله، ما بازتوانی را در فرآیند مهندسی خودمان سه مرحله کردیم. در مرحله اول بعد از اینکه سازندگان و متخصصان خارجی به همراه متخصصان ما آمدند و از نیروگاهها بازدید کردند، شرایط واحدی که در مرز ریسک قرار دارد را استخراج مینمایند و در مرحله اول با تمهیداتی منجر به کاهش ریسک در واحدهای نیروگاه میشود.

مرحله دوم مدرنیزه کردن و آپگرید کردن تجهیزات موجود نیروگاه است. در این مرحله قابلیت تولید نیروگاه افزیش پیدا می کند و راندمان و میزان تولید نیروگاه به شرایط نامی خودش برمی‌گردد. به طور مثال نیروگاه رامین اهواز قدرت اسمی دو واحد آن 305 مگاوات و چهار واحد 315 مگاوات است. اکنون واحدهای این نیروگاه بین 260 تا 270 مگاوات تولید می کنند.

یعنی روی هر واحد، چیزی در حدود 30 مگاوات افت توان خروجی داریم. راندمان طراحی این نیروگاه 42 درصد بوده و اکنون به صورت خوشبینانه می توانیم بگوییم که با راندمان 35 تا 36 درصد کار می کند.

یعنی بعد از بازتوانی، راندمان این نیروگاه به 42 درصد می رسد؟

نصرالهی: بله، به 42 درصد قطعی نه ولی با ضریب AGING که در نظر بگیریم نزدیک به راندمان طراحیش که همان 42 درصد است می رسد.

بنابراین هم افزایش ظرفیت تولید برای ما حادث می شود و هم کاهش مصرف سوخت که همان افزایش راندمان است. ضمن اینکه  قابلیت اطمینان واحد ما افزایش می یابد؛ چرا که طول عمرش با شناسایی و تعویض قطعات معیوب افزایش می یابد.

در فاز سوم که پروژه ای در قالب آن در سطح دنیا خیلی کم کار شده که به نام Full Repowering یا بازتوانی کامل است، آن واحدهایی که برای بازتوانی کامل مستعد هستند، بطوریکه عموماً فقط واحد اول و واحد آخر یک مجموعه باشد که فضای فیزیکی برای آنها وجود داشته باشد، با نصب تعدادی توربین گازی و بویلر بازیاب، عملاً بویلر موجود نیروگاه را یعنی منبع تولید بخار نیروگاه را برمی داریم و به بخار تولید شده توسط بویلر های بازیاب متصل می کنیم. مشابه مدلی برعکس نیروگاه سیکل ترکیبی اجرا می کنیم.

 در مدل معمول سیکل ترکیبی اول توربین گازی داریم و بعد توربین بخاری برای ان می سازیم و احداث می کنیم و از محل دود خروجی آنها بخار تولید شده که پس از طی مراحلی در توربین بخار انرژی حاصله تبدیل به انرژی الکتریکی میشود. در اینجا برعکس عمل میشود. بطوریکه توربین بخاری و بویلر مولد بخار داریم اما بدلیل فرسودگی بویلر توربین های گازی راندمان بالا و مجموعه مولد تولید بخار بازیاب می گذاریم و بخار حاصل از آن وارد  توربین  بخار شده و منجر به تولید انرژی الکتریکی میشود.

یعنی سیکل ساده بخاری تبدیل به سیکل ترکیبی می شود؟

نصرالهی: بله، دقیقا

در تمامی این نیروگاه‌ها موضوع Full Repowering دیده شده؟

نصرالهی: بله، در تمامی این 13 نیروگاه دیده شده است، امابر روی همه واحدها قابل اعمال نیست. چرا که فضای فیزیکی کافی وجود ندارد. عموما برای واحدهای اول یا آخر مجموعه قابلیت این کار وجود دارد.