گفته می‌شود که بر اساس آمار ارائه شده در گمرک هندوستان
این کشور طی چهار ماهه مرداد، شهریور، مهر و آبان با وجود ممنوعیت واردات
برنج به ایران ۴۴ هزار و ۴۶۷ تن برنج به کشور ما صادر کرده است.همچنین جدیدترین آمار منتشر شده از سوی مراجع گمرکی هند نشان می‌دهد این کشور در هشت ماهه فروردین تا آبان سال جاری 448 هزار تن برنج به ارزش 345 میلیون دلار به ایران صادر کرده است.
این در حالی است که بر اساس مصوبه وزارت جهاد کشاورزی هر ساله واردات برنج به صورت مقطعی و در فصل برداشت تولید داخلی که از تیرماه آغاز می‌شود ممنوع است و نباید واردات برنج انجام شود.
در این خصوص گمرک جمهوری اسلامی ایران تاکید کرده است که ترخیص این کالا بنا به مصوبه هیات وزیران انجام گرفته است.
گمرک ایران در این باره اعلام کرده است: نگاهی به گزارش تفصیلی تجارت خارجی کشور نشان می‌دهد گمرک ایران در ارایه جزئیات آمار تجارت خارجی کاملا شفاف عمل کرده و در ماه‌های گذشته جزئیات دقیقی از اقلام عمده وارداتی را منتشر کرده و در سایت گمرک ایران قرار داده است.
گمرک همچنین تاکید کرده است که توضیح درباره ترخیص برنج در گزارشات ماه‌های گذشته گمرک کاملا مشهود است و در این گزارشات آمده که «ترخیص برنج بنا به مصوبه هیات وزیران، توسط شرکت تعاونی‌های مرزنشینان یا از محل ارزش افزوده مناطق آزاد صورت گرفته است».
با این وجود به نظر می‌رسد وجود قوانین و رویه‌های متعدد در واردات و صادرات کالا سبب شده که نه تنها شفافیت در امور گمرکی به سختی انجام شود، بلکه گمرک نیز دائما به دلیل واردات و صادرات از محل‌هایی که جزو رویه‌های اصلی نیست، مورد اتهام قرار گیرد.
البته رئیس کل گمرک ایران پیش از این نیز توضیحاتی را مبنی بر واردات برنج به کشور ارائه و در عین حال از وجود رویه‌های زیاد در سیستم گمرکی ایران انتقاد کرده بود.
کرباسیان با اشاره به وجود چهار رویه تجاری در دنیا، گفته بود: در کشور ما ۱۵ رویه از جمله واردات، صادرات، ترانزیت، مسافری، مناطق آزاد، ملوانی، تعاونی مرزنشین ها و ... وجود دارد که هرکدام عوارض و معافیت‌های خود را دارند.
وی اظهار کرده بود: برای مثال در حال حاضر برنج ثبت سفارش نمی‌شود، اما اگر واردکننده مرزنشین باشد، می‌تواند تا ۲۵ کیلوگرم وارد کند. همچنین ملوان می‌تواند در هر سفر ۷۰۰ کیلوگرم برنج وارد کند و حالا عده‌ای می گویند اگر دولت واردات را ممنوع کرده چرا گمرک آمار از واردات برنج داده است.
به این ترتیب، شاید مهم‌ترین اقدام در این زمینه برای شفاف‌سازی هر چه بیشتر واردات و صادرات، محدود کردن رویه‌های گمرکی به آنچه در جهان مرسوم است، باشد.
