آثار عيني ماليات متضمن پرداخت آن

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از رسانه مالياتي ايران؛ فرهنگ مالياتي، مجموعه رفتارها و مناسبات بين موديان با نظام مالياتي کشور و نهايتا نظام مالياتي با آحاد جامعه مي باشد لذا فرهنگ سازي در عرصه ماليات فقط به مردم مربوط نمي شود بلکه دولت هم در اين زمينه وظايفي دارد که بايد به آنها توجه کند چون هم ماليات مي گيرد و هم آن را هزينه مي نمايد.
 
يکي از اين وظايف، افزايش آگاهي مردم نسبت به مصارف مالياتي پرداخت شده توسط خودشان مي باشد. بنابراين مردم مي بايست درخصوص نحوه مصرف عادلانه و متوازن ماليات اطلاعات و شناخت کافي داشته باشند تا در زمينه پرداخت آن مشارکت نمايند. از اين رو مي توان گفت شفاف سازي موارد مصرف ماليات يکي از عواملي است که به رشد فرهنگ مالياتي نيز کمک مي‌کند.
 
امروزه در اکثر کشورها شيوه وصول ماليات از روش اجبار مؤديان به پرداخت ماليات به روش اختياري و خوداظهاري پرداخت ماليات تغييرکرده است. اين تغيير شيوه در وصول ماليات ، باعث افزايش تمرکز سازمان هاي مالياتي بر توسعه فرهنگ و تمکين مالياتي جهت نيل به اهداف آنان گرديده است. يکي از مهمترين عوامل موثر در چنين تمکين داوطلبانه اي ، افزايش شفاف سازي و اعتماد مردم به دستگاه مالياتي کشور مي باشد و اين محقق نمي گردد مگر اينکه خود ماليات دهندگان شاهد مصرف ماليات هاي پرداختي خود در جامعه و بهبود شرايط زندگيشان باشند. در بسياري از کشورها ماليات در همان منطقه‌اي که دريافت گرديده است مصرف مي‌شود تا مردم بهبود شرايط خود را مستقيماً مشاهده کرده و با مقايسه وضعيت خود با مناطقي که ماليات کمتري مي دهند به پرداخت ماليات تشويق شوند. در همين راستا و در اجراي قانون ماليات ارزش افزوده و بر اساس ماده 123 قانون برنامه پنجساله پنجم نيز عوارض وصولي ارزش افزوده ، موضوع بند (الف) و تبصره (1) ماده (38) قانون ماليات بر ارزش افزوده در هر شهرستان به نسبت جمعيت بين شهرداريها و دهياريهاي همان شهرستان توزيع مي گردد.
 
همچنين براي نمونه مي توان به نقش ملموس ماليات در بخش سلامت و خدمات شهري از منابع ماليات بر ارزش افزوده اشاره نمود که براي هزينه سلامت و مصارفي از جمله تجهيز و نوسازي حمل و نقل عمومي، ايجاد فضاهاي تفريحي، ترميم خيابان‌ها و معابرشهري و غيره اشاره نمود.
 
بنابر اين بايد بسترهايي به‌ وجود آيد تا پرداخت ماليات‌ جزو وظايف و تكاليف مهم آحاد جامعه تلقي و اين باور عمومي ايجاد شود كه ماليات‌ها صرف امنيت و رفاه اجتماعي ، احداث مراكز درماني و كارهاي عمراني و زيربنايي مي‌گردد و مردم خود از مزاياي آن بهره‌مند شده و فرداي خود و فرزندانشان را مي سازند، در آن‌ صورت با رغبت و تمايل بيشتري نسبت به پرداخت ماليات اقدام خواهند كرد.