به گزارش ایران اکونومیست به نقل از دانشگاه تهران، عضو هیأت علمی دانشکده مهندسی شیمی پردیس دانشکدههای فنی و مجری طرح در این مراسم، توسعه فناوری پیشرفته هیبریدی ازناسیون- بیوراکتورغشایی به صورت درجا و زیرزمینی برای بازیافت آب باکیفیت در مبدا تولید را هدف اصلی طرح ذکر کرد.
دکتر محمدرضا مهرنیا توسعه فناوریهای حذف آلایندههای نوظهور و ترکیبات آنتیبیوتیکی و هورمونها از فاضلاب، ارائه الگوی بازچرخانی غیرمتمرکز پساب، تأمین بخشی از آب مورد نیاز شهری و کاهش بار شبکههای فاضلاب، ایجاد الگوی توسعه فضای سبز از طریق بازچرخانی پساب و فرهنگسازی استفاده از پساب بازیافتی را از دستاوردهای این طرح برشمرد.
عضو هیأت علمی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه تهران افزود: این طرح با ظرفیت 5 متر مکعب در روز از حدود یک سال قبل آغاز شد و با گذراندن مراحل مطالعاتی، آزمایشی، ساخت و راهاندازی، امروز به مرحله بهره برداری رسید.
به گفته مهرنیا طرح تصفیه خانه بیوراکتور غشایی، نمونه کاربردی و زیرزمینی بازچرخانی آب از فاضلاب با قابلیت حذف 99 درصد آلایندههای متعارف و مواد دارویی است که برای اولین بار در کشور اجراشده و الگویی برای توسعه به شمار می آید.
وی تأکید کرد: با تجربیات متعدد ایجادشده در دانشکده فنی دانشگاه تهران، امکان توسعه تصفیه خانه بیوراکتور غشایی در صنایع مختلف و آلایندههای متنوع بررسیشده و قابلیت تجاریسازی آن توسط تیم مجری طرح وجود دارد.
مهرنیا در خصوص هزینه اجرای این طرح گفت: در مقایسه با فناوریهای متعارف، شاید این فناوری پیشرفته را با حدود 10 تا 20 درصد افزایش قیمت بتوانیم در کشور پیادهسازی کنیم.
مهرنیا درباره مزایای این طرح تحقیقاتی کاربردی نیز توضیح داد: ما فاضلاب را در مبدا تولید به آب با کیفیت عالی و استاندارد برای استفاده مجدد و آبیاری و توسعه فضای سبز تبدیل کردیم که در نتیجه فضای خشک و بلااستفاده محل تصفیهخانه به فضایی سبز برای ساکنین منطقه تبدیل شد و بهداشت و ایمنی و نیز پاکبودن آب بازیافتی از نظر شرعی نیز مورد توجه قرار گرفت.
استاد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: یکی از دغدغههای متولیان حوزه انرژی و آب کشور این است که رویکرد بازچرخانی آب به صورت با کیفیت و در مبدأ از فاضلاب را در کشور ایجاد کنند زیرا ایجاد و نگهداری فضاهای سبز در مکان های عمومی شهرها با کمبود جدی منابع آب روبهرو است که ما از طریق این طرح توانستیم الگویی برای بازچرخانی آب و ایجاد فضای سبز در خوابگاه و توسعه ایده خوابگاه سبز را ایجاد کنیم.
وی فرهنگسازی استفاده از آبهای استحصالی فاضلاب را از دیگر برنامههای این طرح دانست، گفت: اگر مانند کشورهای پیشرفته، در هر منطقهای تصفیهخانه کوچک محلی تعبیه شود و آب بازچرخانیشده مورد استفاده مجدد قرار گیرد، ضمن کاهش مصرف منابع آب و تهدیدهای محیط زیستی، بار شبکههای انتقال فاضلاب کاسته میشود.
مهرنیا تصریح کرد: موضوع تحقیقاتی بیوراکتور غشایی سالها است که در دانشگاه تهران در دست بررسی بوده و هدف ما بومیسازی و تجاریسازی این طرح است و تاکنون ضمن انجام پژوهشهای بسیار و چاپ مقالات متعدد، دانشجویان بسیاری در این زمینه فارغالتحصیل شدهاند و این دانش مرهون زحمات استادان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی و همکاران دانشکده فنی دانشگاه تهران است.
این طرح با حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و با بهرهبرداری شرکت آب و فاضلاب استان تهران، همکاری اداره کل امور خوابگاههای دانشگاه تهران و شرکت دانش بنیان راهکارهای مهندسی پاک به بهرهبرداری رسیده است.