به گزارش ایران اکونومیست به نقل از معاونت میراث فرهنگی، مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی گفت: 10 محوطه باستان شناختی به تازگی در فهرست آثار ملی ثبت شدند.
فرهاد نظری اظهار کرد: از این 10 محوطه، تعداد 8 محوطه به نام های نوبنیاد، تپه چل، تپه یاز، تام الله مدد، مادربیک، تپه کچولی سنگر، تپه قوش چاکر، تپه خونی متعلق به استان خراسان رضوی و مربوط به دوره های اشکانی، ساسانی و قرون اولیه و میانی اسلامی است.
مدیرکل ثبت آثار افزود: تپه اوچ ایاق با قدمت عصر مس و سنگ، عصر آهن، دوران میانی اسلامی از استان زنجان و تپه قلعه منصور خان نیز متعلق به دوره اشکانی از استان چهار محال و بختیاری است.
وی با تاکید بر اینکه این آثار از تاریخ ثبت، تحت حفاظت و نظارت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است گفت: هرگونه دخل و تصرف یا اقدام عملیاتی که منجر به تخریب یا تغییر هویت آن شود برابر مواد 558 تا 569 از کتاب پنجم قانون مجازات های اسلامی ، تعزیرات و مجازات های بازدارنده جرم محسوب شده و مرتکب مشمول مجازات های قانونی خواهد شد.
خراسان بزرگ تاریخی با ساختار گونه گون و کهن زمین شناسی، اقلیم متنوع و جاذب، موقعیت ویژه جغرافیایی، از قدیمی ترین دوران حیات، بستر فعالیت های بشری بوده و به دلیل همین موقعیت خاص، کهن ترین، معروفترین و طولانی ترین راه ارتباطی (جاده تاریخی ابریشم) از طریق خراسان, موقعیت شرق را به غرب مرتبط می ساخته است.
مهمترین مقطع تاریخ خراسان در سرآغاز دوران تاریخی ایران با ورود اقوام (آریایی) به فلات ایران در آغاز هزاره اول قبل از میلاد پیوند می خورد که آریایی ها تازه وارداز طریق خراسان به سمت نجد ایران پیش رفتند و بخش اعظم آنها در خراسان و سیستان مستقر شدند.
از این رو عمده حوادث آغاز تاریخ ایرانیان که در دو منبع (اوستا) و (شاهنامه فردوسی) ذکر شده است در مشرق ایران و در واقع در خراسان بزرگ رخ می دهد استان خراسان رضوی، قسمت نسبتا کوچکی از خراسان تاریخی است.
سرزمینی که در گذشته نواحی بسیار گسترده ای را در بر می گرفته و قلمرویی یکپارچه داشته است. اما امروزه بخشی از آن شامل سه استان خراسان رضوی، شمالی و جنوبی و قسمت هایی از استانهای دیگر، در کشور ایران واقع است و بخشهای بزرگ تری از آن در کشور افغانستان و جمهوری های شمال و شمال شرق ایران قرار دارد.
