عصرایران - بسیاری از بانک ها ، مدتی است که وام ازدواج نمی دهند و بانک مرکزی نیز در توضیح علت این مشکل می گوید: وام قرض الحسنه ، صرفاً باید از محل منابع سپرده های قرض الحسنه ای باشد که مردم در نزد بانک ها ، تودیع می کنند و در حال حاضر ، چنین پولی در اکثر بانک ها وجود ندارد.
آنچه بانک مرکزی در این باره می گوید ، مستند قانونی دارد و مصوبه شورای پول و اعتبار است. اما سوال مهم تر چرایی فقدان منابع قرض الحسنه است.
آیا تعداد ازدواج ها ، آنقدر بالا رفته که از منابع پیشی گرفته یا آن که «تمایل» یا «توان» مردم برای سپرده گذاری در بانک ها کاهش داشته است؟!
برای یافتن پاسخ ، سراغ آمار ازدواج در سال های اخیر می رویم ؛ طبق آمار اعلام شده از سوی سازمان ثبت احوال ، در سال 1389 ، تعداد ازدواج ها در کشور 891 هزار و 628 مورد بوده است.
این رقم در سال 1390 ، روند کاهشی داشته و به عدد 874 هزار و 792 رسیده است.
در شش ماهه نخست سال 1391 نیز روند نزولی ازدواج ادامه داشته و بنا به اعلام رئیس سازمان ثبت احوال ، به 415 هزار مورد رسیده است.
همان طور که ملاحظه می شود ، در سال های اخیر ، نرخ ازدواج ، نه تنها افزایش نداشته ، بلکه کاهشی هم بوده است. بنابراین ، مشکل از تعداد ازدواج ها نیست.
در سال های قبل ، برغم بالاتر بودن آمار ازدواج ، مشکل وام ازدواج ، بدین اندازه حاد نبوده است و هرگز اعلام نشد که منابع بانکی این وام ، ته کشیده است. از این رو ، وقتی از یک طرف تعداد ازدواج ها کم شده و از طرف دیگر ، بانک ها در حالی که سال به پایان نرسیده ، در دادن وام ازدواج درمانده اند ، می توان به این نتیجه رسید که مردم کمتر در بانک ها سپرده گذاری کرده اند.
علت این وضع را نیز باید در سیاست های کلان دولت دید. فراموش نکرده ایم که دو سال قبل ، در چنین روزهایی محمود احمدی نژاد ، در شبکه یک سیما ظاهر شد و با اعلام آغاز اجرای طرح هدفمندی ، درونمایی روشن از این طرح ترسیم کرد و حتی از مردم خواست در اوضاع بهبودیافته اقتصادی پس از هدفمندی ، یارانه های دریافتی را خرج نکنند و آن را پس انداز نمایند.
با این حال ، افزایش بی رویه قیمت ها از یک سو و سیاست های خانمانسوز دولت و بانک مرکزی مانند کاهش دستور نرخ سود بانکی ، از سوی دیگر باعث کاهش سپرده گذاری مردم در بانک ها شد زیرا از یک سو ، بخش قابل توجهی از مردم ، اساساً توان پس انداز را از دست دادند و از سوی دیگر ، نقدینگی های موجود نیز به جای سپرده گذاری در بانک ها به سمت بازارهای کاذبی مانند سکه ، طلا ، ارز ، خودرو و ... رفت.
بانک مرکزی به عنوان بازوی پولی و مالی دولت در حالی توپِ "ندادن وام ازدواج" را به زمین فقدان منابع بانکی می اندازد که خود دولت با سیاست های نسنجیده اش زمینه ساز این وضعیت شده است ؛ دولتی که البته هرگز زیر بار این مساله هم نخواهد رفت و لابد این را هم به گردن افراد موهوم و دشمن خواهد انداخت تا جوانانی که حیران و سرگردان دریافت یک وام ناقابل ازدواج هستند ، به موجودات ناشناخته ای که "نمی گذارند دولت کار کند(!)" ، حواله شوند!
