به گزارش ایران اکونومیست به نقل از گیزمگ، فضاپیمای نیوهورایزنز در ژوئیه 2015 به پلوتو سفر کرد و هنوز هم در حال ارسال داده‌های مختلف از این سیاره است.
بیش از یک سال از گذر تاریخی فضاپیمای نیوهورایزنز از پلوتو در ژوئیه 2015 می‌گذرد و این فضاپیما همچنان در حال ارسال اطلاعات از این سیاره بوده و بینش‌های مختلفی را برای دانشمندان درباره این سیاره کوتوله به ارمغان می‌آورد.
در بخش انجمن نجوم و علوم سیاره‌ای آمریکا و کنگره علوم سیاره ای اروپا در پاسادنا، کالیفرنیا، دانشمندان ناسا شواهدی از کاوشگر فضایی بدون سرنشین را ارائه کردند که نشان می‌دهد پلوتو دارای ابر است و مقصد بعدی این فضاپیما که کمربند کوئیپر است به احتمال زیاد فضایی مشابه با فضای پلوتو خواهد داشت.
پلوتو یک سیاره کوتوله در لبه منظومه شمسی است، اما فضاپیمای نیوهورایزنز به طور قطعی نشان داد که این سیاره دارای یک جو نازک و شکننده است.
فشار جو این سیاره 100،000 بار کمتر از جو زمین بوده و به طور عمده از نیتروژن و میزان کمی از متان و کربن مونوکسید تشکیل شده است.
اما ناسا می‌گوید که این جو مه آلود بسیار پیچیده بوده و نشان دهنده تغییرات فصلی قوی است که وقوع آن چندین دهده طول می‌کشد.
با این حال، چیزی که پیشتر در پلوتو مشاهده نشده بود وجود ابر در این سیاره بود که آلن استرن، محقق اصلی این پژوهش از موسسه تحقیقات جنوب غربی در بولدر، کلرادو می‌گوید که وجود این ابرها نشان دهنده وجود یک جو بسیار پیچیده‌تر نسبت به آن چیزی است که ما قبلا فکر می‌کردیم.
نیوهورایزنز (New Horizons) فضاپیمای رباتیک ناسا و بخشی از برنامه‌های فضایی این سازمان است که در 19 فوریه 2006 میلادی به سمت کمربند کوئیپر حرکت کرد.
این کاوشگر فضایی که آن را کاوشگر بین‌سیاره‌ای و یا سیاره‌پیما هم می‌نامند، نخستین فضاپیمایی است که به سوی پلوتو پرواز کرد و به مطالعه درباره این سیاره کوتوله پرداخت.
