به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، با توجه به وضعیت بحرانی ذخایر آب کشور، هشدارهای اعلامی از سوی وزارت نیرو مبنی بر استفاده نادرست از ذخایر آبی، مواجه با دوران خشکسالی و نیز آلودگی جدی منابع آبی ناشی از پساب‌های صنعتی و خانگی، نیاز اساسی به اصلاح مصرف آب احساس می‌شود.
اولین قدم در راستای حفظ آب، استفاده بهینه از این نعمت خدادادی و قدم بعدی ایجاد امکان تصفیه و استفاده مجدد از آب و پساب جهت مقابله با بحران مذکور است. در سال‌های اخیر، فناوری نانو نقش مهمی در راستای این مبارزه بر عهده گرفته است.
نگین قائمی، مجری طرح، روش جداسازی غشایی را به‌عنوان یکی از روش‌های پرکاربرد در راستای تصفیه پساب‌ها عنوان کرد و افزود: در این کار تحقیقاتی، ساخت غشای پلیمری نانوکامپوزیتی و اصلاح عملکرد آن در راستای تصفیه آب و جداسازی فلزات سنگین به عنوان یکی از آلاینده‌های مهم در بسیاری از صنایع در دستور کار قرار گرفته است.
به گفته این محقق، غشای سنتز شده در این کار تحقیقاتی با یک روش ساده و با مصرف مقادیر اندکی از نانوذرات سنتز شده است. بهره‌گیری از نانوذرات عملکرد این غشاها را در فرایند تصفیه آب بهبود بخشیده است.
قائمی با بیان اینکه پایه و اساس این کار استفاده از خصوصیات ویژه نانوذرات اکسید آلومینیوم بوده است، تصریح کرد: حضور این نانوذرات در ساختار پلیمری غشا منجر به بهبود خواص غشا از جمله خاصیت آب‌دوستی و خاصیت جذب آن شده است؛ از طرفی، توزیع یکنواخت ذرات در ساختار غشاهای کامپوزیتی یکی از اصول مهم در ساخت این‌گونه غشاهاست؛ چراکه توزیع یکنواخت ذرات در غشا منجر به عملکرد بهتر آن می‌شود. گفتنی است، ذرات در ابعاد نانومتری قابلیت بالاتری در توزیع یکنواخت در ساختار غشا دارند.
وی اظهار داشت: در این پژوهش مقادیر مختلف نانوذرات آلومینا در ساختار پلیمری غشا به کار گرفته شده است؛ غشاهای تولید شده از حیث آب‌دوستی و تخلخل غشا مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته‌اند. در ادامه از این غشا جهت حذف یون مس از محیط آبی استفاده شده و عملکرد آن بررسی شده است.
این تحقیقات حاصل تلاش‌های دکتر نگین قائمی- عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی کرمانشاه- است و بخشی از نتایج آن در مجله Applied Surface Science (جلد ۳۶۴، سال ۲۰۱۶، صفحات ۲۲۱ تا ۲۲۸) به چاپ رسیده است.
