شمس: مدیر پرمشغله به درد استقلال نمی‌خورد

حسین شمس، پیشکسوت فوتسال کشور و سرمربی پیشین تیم ملی فوتسال که سابقه چندین قهرمانی با تیم ملی ایران در مسابقات مختلف را دارد چندی است مورد بی مهری قرار گرفته و از صحنه فوتسال کشور کنار گذاشته شده است. وی از وضعیت امروز فوتسال و همچنین پیوستن سیدرضا افتخاری به عنوان سرپرست به باشگاه استقلال صحبت کرده که متن آن را در ادامه می‌خوانید.

آقای شمس همانطور که خبر دارید سیدرضا افتخاری، به عنوان سرپرست باشگاه استقلال معرفی شده است و همچنان رئیس کمیته فوتسال کشور است. به نظر شما این موضوع به فوتسال آسیب نمی‌زند؟

آقای افتخاری به فوتسال کشور خدماتی ارائه داده است. از نظر سخت افزاری کمک‌های خوبی به فوتسال کشور انجام داده است اما حالا که به عنوان سرپرست استقلال معرفی شده است باید از فوتسال برود و استعفا دهد. استقلال باشگاه بزرگی است و شخص پر مشغله به درد این باشگاه نمی‌خورد. همچنین در فوتسال هم باید شخصی کار کند که تمام وقتش در اختیار فوتسال باشد. ماندن او در فوتسال از حالا به بعد آسیب است و باید فوتسال را رها کند.

به نظر شما آقای افتخاری در استقلال موفق می‌شود؟

استقلال باشگاه بزرگ و همین طور پر حاشیه‌ای است. استقلال مشکلات زیادی دارد. افتخاری اگر بتواند این حواشی و مشکلات را کنترل کند احتمالا موفق شود.

از نظر شما کارنامه او در فوتسال چطور است؟

از نظر سخت‌افزاری خوب کار کرد. برای فوتسال ساختمان گرفتند و مستقل شدیم اما متاسفانه افرادی که با آقای افتخاری کار می‌کردند اشخاص درستی نبودند و چوب لای چرخ فوتسال گذاشتند. آن‌ها در هیات رئیسه کمیته فوتسال دنبال نفع شخصی بودند. با تصمیماتی که گرفتند فوتسال به قهقرا رفت. آقای افتخاری نیز این اواخر آن‌ها را شناخت اما عمر مدیریتی او کفاف نداد و به استقلال رفت.

یعنی این افراد هنوز هم در هیات رئیسه هستند؟

این افراد الان به دنبال این هستند که رئیس بعدی را پیدا کنند و با او لابی کنند تا بتوانند به کارهای خود ادامه دهند. حتی بعضی از آنها تیم‌هایشان را فروخته‌اند و از فوتسال رفته‌اند اما باز علاقه دارند که منافع شخصی خود را دنبال کنند. در این فضا اهالی فوتسال مثل من حذف شده‌اند و به انزوا رفته‌اند.

آقای شمس، خود شما هم چند وقت است که در فوتسال حضور ندارید، به همین دلایل است؟

بله. کسی اصلا از ما سراغی نمی‌گیرد. کاری ندارند که بزرگترهای فوتسال کجا هستند. در مورد همین انتخاب آقای افتخاری باید عرض کنم وقتی او به فوتسال آمد کسی از ما نظر خواست؟ الان که از فوتسال به استقلال رفته است، چطور؟ کسی پرسید پیشکسوت‌ها و بزرگترها چه نظری دارند؟ ضمن اینکه در فوتبال هم همین فضا است. من خبر دارم که پیشکسوت‌های استقلال به این اتفاق انتقاد دارند. کسی از پیشکسوت‌های استقلال پرسید چه کسی خوب است؟ نظر پرسیدند؟ متاسفانه از بیرون برای ما تصمیم می‌گیرند و نمی‌پرسند او دردی را دوا می‌کند یا خیر. امیدوارم آقای تاج که شعار مشورت‌گیری می‌دهد واقعا مشورت بگیرد.

از بیرون یعنی چه کسی چنین تصمیماتی را می‌گیرد؟

می‌پرسند چرا جوان‌ها از کشور می‌روند و در کشورهای دیگر خدمت می‌کنند. وقتی یک جوان می‌بیند که هرکاری کند در آخر این آقای وزیر است که با تصمیم‌گیری‌های شخصی خودش مشخص می‌کند چه کسی و در کجای ورزش کشور کار کند دیگر انگیزه ای باقی نمی‌ماند؛ اینکه کدام شخص که دوست نزدیک وزیر است در کدام قسمت پست بگیرد و چه کسی در راس امور ورزش باشد هم باعث دلسردی نیروهای کارآمد است. امیدوارم آقای رئیس جمهور رسیدگی کند. فضای ورزش کشور این‌طور شده است. در همین فضا پیشکسوت‌ها هم کنار گذاشته می‌شوند. چطور می‌شود نراقی و روشن در استقلال حذف شوند و آقای وزیر ورزش برای باشگاه استقلال تصمیم بگیرد؟

برای انتخاب مدیر استقلال جلسه‌ای با پیشکسوت‌ها گذاشته نشد و مشورتی نگرفتند. آیا این تصمیم خروجی خوبی دارد؟!

خیر. این گونه تصمیم گرفتن‌ها آسیب‌زا است. آقای وزیر ابتدا که وارد ورزش کشور شد ادعای پیشبرد علمی ورزش را داشت. ادعای انجام کارهای ورزش از طریق مشورت با بزرگان را داشت اما می‌بینیم که هرگز ادعاهایش محقق نشد. او آنقدر در اظهاراتش دچار تناقض شده که خودش هم فراموش کرده که قبلا چه گفته است. مثلا من به آن‌ روزی که افتخاری به فوتسال آمد از وزیر پرسیدم که افتخاری را می‌شناسد و وزیر در پاسخ به من گفت: ایشان را نمی‌شناسم اما حالا با انتخاب او این شخص سرپرست استقلال شده است! او با انتخاب آقای حسنی‌خو به عنوان مدیرعامل استقلال سعی داشت او را هم که یک مدیر خوشنام در حراست ورزش کشور است را در همین ماجراها بیندازد اما حسنی‌خو باهوش‌تر از آن بود که اجازه دهد با آبروی او بازی شود. آقای تاج و دیگر آقایان در برابر تاریخ مسئولند. آنها اگر با بزرگان ورزش مشورت نکنند خیانت کرده‌اند. عراق با این وضعیت و امنیت نداشته‌شان ببینید به کجا رسیده است. در المپیک با برزیل مساوی می‌کند. ما را در فوتسال ‌شکست می‌دهد و به فینال می‌رسد. فوتبال ما را در آسیا حذف می‌کند. ما که از خیلی جهات شرایط بهتری داریم کجاییم؟ آیا یک جای کار عیب ندارد؟