الهه احمدی در حسرت روزهایی که می توانست بهتر سپری شود

 الهه احمدی تنها نماینده ایران است که توانست در روز نخست المپیک راهی فینال شود. او که پیش از این در المپیک لندن نیز فینال رقابت ها را تجربه کرده بود، می توانست اولین مدال بانوان ایران را در تاریخ المپیک ثبت کند،‌ اما باز هم عنوان ششمی را بدست آورد تا تاریخ برای او تکرار شود.

احمدی که با کسب جایگاه ششم المپیک بهترین نتیجه بانوان ایران را در المپیک به دست آورد، بعد از المپیک لندن مادر شدن را تجربه کرد و مدت ها از تیراندازی دور شد. بعد از بازگشت به دوران قهرمانی و عدم کسب نتیجه مطلوب در بازیهای آسیایی اینچئون، شاید کمتر کسی فکر می کرد که احمدی به دوران اوج خود باز گردد،‌ اما او با تمرین و ممارست باز هم توانست برای ورزش بانوان افتخار آفرینی کند و مدال طلای تفنگ بانوان را در جام جهانی آذربایجان به نام خود ثبت کند.

او در فینال فینالیست‌های جام های جهانی در رقابت با قهرمانان بنام تیراندازی جهان توانست عنوان نخست را از آن خود کند و بعد از این رقابت ها جایگاه نخست رنکینگ جهانی را در رشته تفنگ بادی به دست آورد تا اولین ورزشکار زن ایرانی باشد که به این جایگاه می رسد. اما در زمانی که بانوان تیرانداز ایران بهترین نتایج تاریخ این رشته را کسب می کردند بسیاری از سفرها و اردوهای برون مرزی لغو می‌شد. این در حالی بود که رقبای المپیکی ایران مدام مسابقه می دادند اما تیراندازی ایران نیز با شیب ملایمی سقوط می کرد.

شاید اگر روزی از تیراندازی به خوبی حمایت می‌شد و مدام خبر لغو سفرهای تیراندازان اعلام نمی‌شد حالا شاید ایران مدال المپیک نیز بدست آورده بود. اگر نگاهی اجمالی به برنامه تمرینی رقبای الهه احمدی در فینال بیاندازیم باید بگوییم که در حق او و دیگر تیراندازان ایران کم کاری شده است.

در ماه های آخر پیش از المپیک، تیراندازان ایران چند اردوی خوب برون مرزی از جمله آلمان و فرانسه را تجربه کردند اما برای مدال آوری در المپیک نیاز به برنامه ریزی بلند مدت است. احمدی یکی از امیدهای کاروان ایران که به حق شایسته کسب مدال بود با ششمی المپیک ریو به کار خود پایان داد تا شاید حالا حسرت روزهایی را بخورد که می توانست بهتر سپری شود.