محققان دانشگاه امیرکبیر به دانش فنی تولید الکترودهای رسانای شفاف دست یافتند که در ساخت سلول های خورشیدی، صفحات لمسی تلفن های همراه، نمایشگرهای LED و OLED ، کاربرد اساسی دارند
کد خبر: ۱۱۷۳۱۲
نیکو ساوه شمشکی، مجری طرح «تشکیل نانوسیستم های فلزی در لایه الکتروریسی شده برای ایجاد رسانایی» اظهار کرد: هدف از اجرای این پروژه، تولید یک زیرلایه رسانا و شفاف با استفاده از روش الکتروریسی نانوالیاف های فلزی بوده است.
وی بیان کرد: زیرلایه هایی که اکنون در صنعت استفاده می شود، خیلی گرانقیمت هستند و ماده اولیه و فرآیند تولید آنها گران تمام می شود؛ اگر ما بتوانیم از ماده ای مانند مس و از روش های ساده مثل الکتروریسی استفاده کنیم می توانیم به تولید زیرلایه ای با قیمت ارزان تر و کارآیی بالاتر دست پیدا کنیم.
ساوه شمشکی افزود: از سوی دیگر با توجه به معایب زیاد الکترودهای متداول در صنعت، تلاش برای تولید یک جایگزین مناسب برای آنهاست طی چندسال اخیر شروع شده است و در این بین، نانوساختارهای فلزی همچون نانوالیاف الکتروریسی شده، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند.
وی، رسانایی خوب و شفافیت بالا را از ویژگی های نانوساختارهای فلزی برشمرد و گفت: به همین منظور در پروژه ما، ساختارهای نانومقیاس مس از طریق تولید «نانوالیاف کامپوزیتی پلی وینیل الکل»و «استات مس» در فرآیند الکتروریسی به همراه عملیات کلسینه کردن آنها در دمای بالا قرار گرفتند و به منظور بررسی تاثیرپذیری خاص رسانایی و شفافیت این ساختارها، در شرایط الکتروریسی و حرارتی متفاوت مورد ارزیابی قرار گرفتند.
وی افزود: خوشبختانه پس از بررسی ها و ارزیابی های صورت گرفته، فرآیند تولید لایه های الیافی مس با حفظ خواص مطلوب موردنظر در مصرف نهایی بهینه سازی شد و نتایج حاصل از رسانایی سطحی و شفافیت نمونه های بهینه، نشان داد لایه های تولید شده به صورت رندوم (تصادفی) علاوه براینکه از شفافیت خوبی برخوردارند، دارای مقاومتی در حدود ۶.۷ مگااهم هم هستند.
دانش آموخته مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر بیان داشت: بنابراین به نظر می رسد استفاده از این ساختارها به عنوان زیرلایه رسانا شفاف به عنوان روشی کارا و ارزان نسبت به مواد و ساختارهای معمول امکان پذیر است و می توان از آنها در ساخت صفحات سلولهای خورشیدی یا نمایشگرهای «ال ای دی« LED یا «او ال ای دیOLED » یا صفحات لمسی یا پنجره های هوشمند استفاده کرد.
دکتر مسعود لطیفی و دکتر روح الله باقرزاده اعضای هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، راهنمایی این طرح تحقیقاتی را برعهده داشتند. همچنین این طرح در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مهندسی نساجی، گرایش ساختارهای نانوریسی دانشگاه صنعتی امیرکبیر به انجام رسیده است.
