«فرجام بازنشستگی در کشور من»

بنابراین، اصولا مردمان سرزمین ما، لذتی از این بخش زندگی عایدشان نمی‌شود و اگر دقت کنید یک فرهنگ عمومی میان ایشان وجود دارد که آدمی تا جوان است، باید از وقت و پول و جوانی خود ‌‌نهایت بهره را ببرد، زیرا امید به آینده و زندگی و دوران بازنشستگی بسیار کمرنگ است و نگاه دولتمردان نیز به این قشر، یک نگاه طلبکارانه است و مادام آن‌ها را با استرس کاهش مستمری یا افزایش ناچیز آن مواجه می‌سازند و اصطلاحا بر دوش ایشان منت می‌گذارند، حال آنکه در تمام سال‌هایی که این فرد شاغل به کار بوده، این هزینه‌ها از حقوق خودش کسر شده است. به امید روزی که بازنشستگی، افتخار باشد!
دکتر ایوب میلکی، عضو هیأت علمی دانشگاه