در بخشی از این مقاله عنوان شده است: یکی از دلایل وقوع جنگ‌های قومی و مذهبی که عراق و سوریه را نابود کرده است، خصوصیت کاذب کشور - ملت این دو کشور است. به عبارت دیگر ویژگی‌ها و خصوصیات ملی این دو کشور در قالب یک کشور واحد، کاذب و پوشالی به نظر می‌رسد.
اما ایران در این میان، حتی در مقایسه با مصر و ترکیه نیز از پیشینه تاریخی طولانی‌تر و فرهنگ غنی‌تر پارسی برخوردار است و کشوری همگن و واقعی با ملیت و امت واحد در غرب آسیا محسوب می‌شود.
در نگاه اول به نظر می‌رسد ایران از گوناگونی و تکه‌های زیادی از قومیت‌ها تشکیل شده است. پارس‌ها کمتر از 60 درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند و اقلیت‌های آذری، ترکمن، کرد، بلوچ و عرب در این سرزمین سکونت دارند اما این گوناگونی به نحوی است که ایرانی بودن آنها به مراتب قوی‌تر است.
در تقسیمات جهان اسلام، ایران را کشوری با اکثریت شیعی در جهان می‌شناسند که تنها 10 درصد از جمعیت این کشور را سنی‌ها تشکیل می‌دهند.
جالب توجه اینکه اقلیت عرب ساکن خوزستان واقع در جنوب غربی ایران که منطقه‌ای سرشار از نفت و گاز است، شیعه‌مذهب هستند.
