تیم ایران که در رقابت‌های بوکس المپیک 2012 لندن با چهار بوکسور شرکت کرده بود، تا پیش از رقابت‌های قزاقستان و باکو فقط احسان روزبهانی را در فهرست شرکت‌کنندگان دارد که البته خبر خوبی برای یک ورزش مدال‌آور در سطح المپیک نیست. احسان روزبهانی نخستین سهمیه ورزش ایران را برای المپیک ریودوژانیرو به دست آورده بود؛ اما اکنون سهم بوکس در ورزش ایران و میان 43 سهمیه المپیکی، همچنان همان یک سهمیه است. اکبر احدی، سرمربی تیم ملی بوکس ایران می‌گوید: 24 اردیبهشت امین قاسمی پور و سجاد محمدپور که از امیدهای کسب سهمیه المپیک هستند در قزاقستان روی رینگ می‌روند. این ورزشکاران اردوهای خوبی را سپری کرده‌اند و بخت خود را برای المپیکی شدن آزمایش می‌کنند. امیدوارم علاوه بر موفقیت‌های آنها، تیم ملی بوکس هم در رویداد جهانی بوکس باکو بتواند برخلاف بدشانسی‌هایی که در چین آورد در این مسابقه‌ها سهمیه بگیرد.
قرار است روزبهانی بعد از مدت‌ها روی رینگ برود. او که تمرینات منظمی را پشت‌سر می‌گذارد مرحله به مرحله آماده می‌شود تا خرداد ماه در لیگ حرفهای بوکس آمریکا شرکت کند. احدی می‌گوید: فدراسیون جهانی بوکس تاریخ مسابقه‌ها را اعلام کرده، اما در مورد جزئیاتش هنوز خبری منتشر نشده است.
در المپیک 40 مدال مختص بوکس پخش می‌شود، بنابراین داشتن نماینده‌های بیشتر در این رقابت‌ها شانس مدال‌آوری بوکس را میان رشته‌های ورزشی ایران زیادتر می‌کند. هرچند پخش این تعداد مدال، کشورهای دیگر را برای برنامه‌ریزی بهتر در بوکس ترغیب می‌کند و در مجموع رقابت‌های سختی برگزار می‌شود.
مشکل حریف تمرینی
بعد از مصدومیت جاسم دلاوری و کنار ماندن او از مسابقه‌های بوکس کسب سهمیه، مردان باتجربه دیگری در اردوهای تیم ملی بوکس به سر می‌برند که می‌شود به آنها امید بست. یکی از این مردان فروتن گل آراست که بخت زیادی برای او در رقابت‌های المپیک قائل‌اند با این حال تا شروع رقابت‌های قزاقستان و جهانی باکو باید منتظر ماند و دید شرکت‌کنندگان ایرانی در این رقابت‌ها المپیکی می‌شوند یا نه. ورزشکارانی که چندان از وضع آماده‌سازی در اردوهای فدراسیون راضی نیستند، اما حرف هم نمی‌زنند بجز احسان روزبهانی که سابقه انتقاد از فدراسیون ناطق نوری را دارد. او می‌گوید: در ماه‌های باقیمانده من فقط باید به تمرین و المپیک فکر کنم، اما مشکلات سبب می‌شود تمرکزم بیشتر اوقات به هم بخورد.
احسان روزبهانی مرد اول بوکس ایران درباره مشکلاتش می‌گوید: بوکسورهای دنیا برای مدال المپیک از چهار سال قبل برنامه‌ریزی می‌کنند. فدراسیون‌های مربوط امکانات خوبی در اختیارشان می‌گذارند، اما اینجا شرایط مناسبی برای ورزشکار المپیکی فراهم نیست. حتی خطاب به مربیان باشگاهی می‌گویم شاگردان خود را برای حریف تمرینی به اردو بیاورند که زیر بار نمی‌روند و فدراسیون هم در این زمینه همکاری نمی‌کند. من باید 12 راند بازی کنم که داشتن سه تا چهار حریف تمرینی به آمادگی من کمک می‌کند. برای خودم جای پرسش است چطور باشگاه‌های ما با یک ملی‌پوش تعامل نمی‌کنند و از روانه کردن شاگردان خود به اردوی تیم ملی ابا دارند؟
احسان مدت‌هاست با رسانه‌ها به امید بهتر شدن اوضاع حرف نزده است، اما هر بار بغض‌اش در گفت‌وگو با یکی از آنها می‌ترکد و در سخنان کوتاهی ناگفته‌های بوکس را بر زبان می‌آورد تا جایی که با همان مقدار حرفهای کم احسان می‌توان فهمید در بوکس چه خبر است.
