برای پاسخ به این سوال و البته این دلواپسی باید
بگوییم که رفتار اخیر عربستان با ایران اتفاقا نشان از موفقیت روحانی در عرصه
سیاست خارجی و دنیای دیپلماسی دارد. ایران و عربستان هر دو داعیه رهبری جهان اسلام
را دارند و همین معنا باعث شده است به هم به چشم یک رقیب جدی نگاه کنند. این
درحالی است که در کنار ایران و عربستان، کشورهایی مانند ترکیه نیز تلاش میکنند
در جایگاه رهبری جهان اسلام قرار بگیرند.
این رقابت سیاسی و مذهبی باعث میشود که هر دو کشور کاری کنند که رقیب نتواند تبدیل به هژمون برتر منطقه شود. جمهوری اسلامی ایران بعد از دوران محمود احمدی نژاد به لطف دیپلماسی روحانی توانست رابطه خود را با کشورهای جهان به ویژه آمریکا و اروپایی ها بهبود ببخشد و زمینه را برای رابطههای اقتصادی و اجتماعی با این کشورها فراهم کند. از نگاه عربستان این رابطه یعنی بهبود وضعیت اقتصادی ایران بعد از سالها تحریم و این کشور به خوبی میداند که کشوری میتواند قدرت برتر خاورمیانه شود که هم در سیاست و نظامی گری حرف اول را بزند و هم در اقتصاد حرفی برای گفتن داشته باشد.
ایران در سالهای گذشته به دلیل برخی سیاستهای غلط در عرصه سیاست خارجی تبدیل به کشوری شده بود که دوستان چندانی نداشت و جامعه جهانی در مسائل مهمی منطقهای مانند بحران سوریه از ایران دعوت نمیکرد. ایران پسا برجام اما تبدیل به یک کشور با دوستان فراوان شده است که در تمام مسائل منطقهای از سوریه و یمن تا بحران قره باغ نقش مهم و کلیدی بازی میکند. کار به جایی رسیده است که کشورهایی که دیروز برای ایران نقشی در سوریه قائل نبودند امروز حل بحران سوریه را بدون حضور ایران را غیر ممکن میدانند.
همین تغییر در جایگاه ایران باعث عصبانیت عربستان شده است. این روزها جهانیان دولت و ملت ایران را دولت حامی صلح و مذاکره میدانند و در کنار آن عربستان را به واسطه حمله به یمن و حمایت از داعش، کشور حامی جنگ و تروریسم معرفی میکنند. امروز ایران برای تاثیرگذاری در منطقه از قدرت نرم خود استفاده میکند و برخلاف آن عربستان سعودی برای تاثیرگذاری در منطقه از قدرت سخت خود استفاده میکند که نمونه بارز آن حمله نظامی به یمن است.
میتوان نتیجه گرفت که رفتار خصمانه عربستان و حاکمان آن نشان از مسیر درست دولت روحانی در عرصه سیاست خارجی دارد. گاهی قهر و یا قطع رابطه یک کشور با ایران نشانه ضعف جمهوری اسلامی نیست بلکه حکایت از قدرت منطقهای و فرامنطقهای ایران دارد. ایران امروز به واسطه قدرت دیپلماسی توانسته است جایگاه خود را در منطقه و جهان افزایش دهد و این روند باید در کنار تقویت بنیه نظامی و اقتصادی ادامه پیدا کند.