میلاد کی مرام دنبال حاشیه نمی گردد

تماشا: حالا دیگر این جوان 26 ساله یک تندیس در خانه اش دارد و می گوید چون از جشنواره ای مقدس آن را گرفته کارش سخت شده. میلاد کی مرام تندیس بهترین بازیگر مرد جشنواره مقاومت را به خاطر بازی در «ملکه» از آن خود کرد.

او برای همین فیلم در جشنواره سی ام فجر کاندیدای دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. در این مدت هم نه مصاحبه های پیاپی کرد و نه راضی شد که در هر کاری بازی کند. به بهانه این جایزه و بازی او در تله فیلم «سیب ترش» به کارگردانی مهدی صباغ زاده با او گفت و گویی انجام دادیم.

برای خودم حاشیه درست نمی کنم

میلاد کی مرام که تازه اول راه است، جنبه این جایزه ای را که گرفته دارد؟

- از خدا همیشه خواسته ام که اگر به من جایزه ای داده می شود، جنبه هزار برابرش را هم بدهد. دوست ندارم مغرور بشوم و راه را گم کنم. مطمئنم که خدا حرفم را شنیده و جنبه این جایزه را به من داده. از هیئت داوران هم متشکرم که با وجود اینکه من فقط 26 سال دارم، به سنم نگاه نکردند و من را انتخاب کردند.

هنگامه قاضیانی هم در «هفت» خیلی از بازی ات تعریف کرد.

- خانم قاضیانی خیلی به من لطف دارد و بی شک یکی از بهترین بازیگران ایران است. در عرصه بین المللی هم که می بینید چه اتفاقات خوبی برایش می افتد. ایشان خصلت خوبی که دارد این است که همیشه حرف دلشان را می زنند و حقیقت را می گویند. صراحتشان قابل تقدیر است.

تعدادی از داوران این جشنواره، با داوران جشنواره فجر یکی بودند، اما این بار جایزه نصیب تو شد.

- بله؛ من آن زمان جایزه ام را از اهالی جنگ، منتقدان و شما مطبوعاتی ها گرفتم. البته همان زمان مصطفی زمانی باید در جشنواره فجر دیده می شد اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد. داوری سلیقه ای است دیگر.

یک سال از نمایش «ملکه» در جشنواره فجر می گذرد. بازی در این فیلم تا به الان برایت گران تمام نشده؟

- نه، چرا اینطور فکر می کنی؟!

برای خودم حاشیه درست نمی کنم

به خاطر اینکه فیلم خوبی بود و مجبوری برای خراب نکردن آن هر پیشنهادی را نپذیری.

- نه این اتفاق برایم نیفتاد. وقتی من «ملکه» را کار کردم با توجه به بازخوردهایی که برایم داشت به آن چیزی که مد نظرم بود رسیدم. احساس کردم این فیلم، فیلم خوبی است که من را وارد دوره جدیدی می کرد و حالا باید حواسم را جمع کنم که اشتباه نکنم.

به هر حال هر بازیگری باید از یک جایی به بعد طبقه کاری اش را عوض کند. این اتفاق از «ملکه» برای من شروع شد. این ویژگی ها را هم برای من دارد که هم کاندیدای جشنواره فیلم فجر بشوم هم تندیس جشنواره مقاومت را بگیرم.

داوران این جشنواره می خواستند جایزه ویژه بازیگری را هم به من بدهند که چون در قانون جشنواره چنین جایزه ای وجود نداشت این اتفاق نیفتاد. نظر منتقدان و اهالی رسانه هم برایم مهم بود که آنها هم خدا را شکر خوششان آمد.


چه تبعاتی برایت داشت؟

- کارم را سخت می کند چون همه دیگر از آدم توقع دارند و حق نداری بهانه بیاوری چون آنها از تو انتظار دارند.

این سومین کار تو در حوزه دفاع مقدس است، نمی ترسی برچسب دفاع مقدس باعث شود پیشنهاد خارج از این محور نداشته باشی؟

- من زیاد کار نکرده ام. سه تا کار در این حوزه داشتم اما درباره هر سه اتفاقات خوبی افتاده. «ملکه» که اینطور دیده شد. سریال «نابرده رنج» که در تلویزیون طرفدار پیدا کرد و فیلم «ژنرال» که چون کار خوبی درآمده احتمالا تبدیل به نسخه سینمایی می شود. ضمن اینکه این 3 کار هیچ کدام شبیه دیگری نیست و فقط می توان گفت که هر سه در حوزه دفاع مقدس هستند اما نمی توان گفت که شبیه هم هستند.

شاید من 10 تا فیلم درام کار کنم. دلیل نمی شود که بگوییم 10 تا کار تکراری کرده ام. بازیگر با بازی اش و اجرایی که انجام می دهد نشان می دهد جایگاه شکجاست. این بد است که برخی فکر می کنند چون کسی در قالبی بازی کرده باید تا ابد پیشنهاداتش حول همان نقش قبلی باشد. این اصلا درست نیست و خدا را شکر، درباره من اگر اتفاق افتاده، پیشنهاد را سریعا رد کرده ام تا در آن قالب کلیشه نشوم.

با ایفای نقش پلیس در تله فیلم «سیب ترش» داری خلاف ایدئولوژی ات را اثبات می کنی. چون پیش از این هم در نابرده رنج نقش پلیس را بازی کردی.

- این پلیس با آن پلیس به شدت فرق دارد. نگران من نباشید، من خودم را تکرار نمی کنم. این نقش 180 درجه با جابر «نابرده رنج» فرق دارد.

اطلاع دارم که نقش های زیادی هم در این زمان رد کرده ای، این چند ماه بیکاری خیلی سخت گذشت؟

- یک سال سختی را گذراندم. پیشنهادات زیادی داشتم اما کارهایی بود که من اصلا دوستشان نداشتم. من کاری را انتخاب می کنم که با نظراتم جور دربیاید و اعتقاداتم را زیر سوال نبرد. پای کاری می ایستم که دو روز بعد بتوانم درباره اش به دیگجران جواب بدهم و نیاز نباشد که خودم را در هزار پستو قایم کنم.

تمام سعی ام بر این است که در رزومه ام گاف نداشته باشم و حسرت نخورم که کاش در این کار بازی نمی کردم. هم درباره «کوچه ملی»، هم «ملکه» هم سریالم و هم «ژنرال» آن اتفاق خوب افتاد. شما نظرت چیست؟ من اشتباه می کنم؟

تا حدودی موافقم. چرا مثل خیلی از همکارانت از ارتباطات برای گرفتن نقش استفاده نمی کنید؟

- بازیگران حرفه ای صبر می کنند که انتخاب شوند. بعد از آن اگر خواستند می پذیرند. اگر نخواستند هم که رد می کنند. متاسفانه من خلاف این پروسه را نمی فهمم چون اینجوری وارد سینما نشده ام که بخواهم اینطوری ادامه بدهم. شخصیت من این شکلی نیست. من کلا با این شیوه رابطه ای که بعضی دوستان از طریقش وارد سینما می شوند، مخالفم.

چرا پیشنهاد بازی در قلب یخی، سریال حسن برزیده و ... را رد کردی؟

- یک دوره ای من احساس کردم که قدرت انتخاب ندارم. حس کردم باید یک مقدار به خودم استراحت فکری بدهم وگرنه اشتباه می کنم. از رد خیلی پیشنهادات پشیمان نیستم. البته این به این معنی نیست که آن کارها، کارهای بدی هستند اما متاسفانه بدزمان به پست من خوردند.

البته گفته می شد قرار است در کار روح الله حجازی، «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» بازی کنم. من همینجا می گویم که اصلا از آن کار خبر ندارم. نویسنده و کارگردان آن کار از دوستان من هستند اما صحبتی برای آن فیلم با من نشد.

حالا بعد از رد کردن این همه پیشنهاد داری تله فیلم بازی می کنی، چرا؟

- یک کار خوب و حرفه ای می تواند فیلم سینمایی باشد، می تواند فیلم کوتاه یا سریال باشد و می تواند تله فیلم یا حتی مستند باشد. من فیلمنامه این کار را خواندم و خیلی دوست داشتم. وقتی «ژنرال» را بازی کردم همه گفتند چرا تله بازی کردی اما وقتی فیلم را دیدند حرفشان را پس گرفتند و فهمیدند که اشتباه نکرده ام. این کار هم از آن کارهاست که می شود یک کاراکتر به شدت خوب از آن درآورد.

گویا محمدرضا شریفی نیا هم کار انتخاب بازیگر این تله را برعهده داشت. برخی درباره او می گویند باند انتخاب بازیگر دارد. این همکاری برای تو به نوعی ریسک بود؟

- باند یعنی چی؟

معنی پیچیده ای ندارد. یعنی معمولا بازیگرانی را انتخاب می کند که جزو دوستان نزدیکش هستند.

- من شعورم به این حرف ها نمی رسد که می گویید (می خندد). در همه جای دنیا آدم هایی هستند که بازیگر انتخاب می کنند. «کستینگ»،یک هنر است که بتوانی آدم ها را دقیقا همانجایی بگذاری که باید بگذاری. آقای شریفی نیا هم این هنر را دارند. او آدم های زیادی را معرفی کرده مثل هدیه تهرانی، محمدرضا فروتن، امین حیایی و ... سرجهازی را هم نمی فهمم. شعور این را هم ندارم. (باز هم می خندد) برای من مهم نیست که چه کسی من را انتخاب می کند.

می تواند شریفی نیا باشد، می تواند کارگردان باشد یا هر کس دیگر. وقتی فیلمنامه را می خوانم می بینم می توانم از این نقش، تصویری ویژه دربیاورم، تا همین اندازه خوشحال می شوم. الباقی بحث ها در این باره می شود ژورنالیستی است که خودتان باید درباره اش حرف بزنید و من برای خودم حاشیه درست نمی کنم.

چه نقشی را بازی می کنی؟

- من نقش یک پلیس را بازی می کنم که اتفاقی برای یکی از مجرم هایش می افتد و عذاب وجدان می گیرد و حتی به جنون می رسد.

از باشگاه ملوان چه خبر، تازگی چه کاری برایشان انجام داده ای؟

- هیچ کاری برای باشگاه ملوان نمی کنم. آن باشگاه، باشگاه مورد علاقه ام است و به خاطر عرق به زادگاهم برای آن هر کاری از دستم برمی آمد انجام دادم. نه با مدیریتش نه با آقای هدایتی، نه آقای درودگر و نه هیچ کس دیگر ارتباطی ندارم. من آن کارها را برای علاقه ام انجام دادم. قصد فوتبالیست شدن هم ندارم چون مدل رفتاری و ایدئولوژی من به آدم های فوتبالی نمی خورد. نه اینکه بگویم آنها بدند اما مدل من با آنها همخوانی ندارد.

رژیم و ورزشت برای این نقش جدیدت چیست؟

- من کلا در رژیم هستم و یک زمانی به خاطر عمل جراحی ام کورتون مصرف می کردم که باعث شد کمی چاق بشوم اما الان با رژیم دارم آن را جبران می کنم. به طور جدی والیبال بازی می کنم و فوتبال هم گاهی اوقات.