حمله به روزنامه زمان؛ مانع گذاری بیشتر در راه رسیدن به اروپا

تسخیر روزنامه زمان توسط دولت ترکیه این روزها به تیتر یک خبرگزاری های دنیا تبدیل شده است. دولت ترکیه باید میان جبهه گیری علنی با بازتاب بین المللی در مقابل روزنامه زمان و سکوت در قبال افشاگری‌های این روزنامه از وضعیت داخلی ترکیه گزینه کم هزینه‌تر را انتخاب می‌کرد و به جان خریدن هجمه‌های بین المللی به دلیل اشغال روزنامه زمان، توجه‌ها را بیش از پیش معطوف به اوضاع داخلی ترکیه کرده است. سوالی که رسانه‌های بین المللی مطرح می‌کنند این است که روزنامه زمان چه مسئله‌ای را افشا کرد و یا قصد افشای چه مسئله‌ای را داشت؟

روزنامه زمان عملا نماینده رسانه‌ای مخالفان اردوغان است و با تیراژ میلیونی خود در داخل و خارج ترکیه و همچنین دارا بودن چندین سایت خبری به زبان‌های مختلف از جایگاه خاصی در سیاست ترکیه برخوردارد می‌باشد. روزنامه‌ای که ذاتا منتقد است و در ادوار مختلف جایگاه اپوزیسیونی خود را حفظ کرده. عبدالحمید بیلیچی سردبیر این روزنامه که در سال 2015 جانشین اکرم دومانلی از باسابقه ترین روزنامه نگاران بین المللی ترکیه و از منتقدین شاخص اردوغان شده از تصمیم گیرندگان اصلی روزنامه در مدت زمان سردبیری چهارده ساله دومانلی بوده که با یادداشت‌های خود بارها دولت مردان ترکیه را آزار داده بود. هدف این جایگزینی حفظ روند فعالیت‌های روزنامه زمان در مخالفت با سیاست‌های اردوغان بعد از بازداشت اکرم دومانلی بوده است.

تفکر حاکم بر این روزنامه، تفکری اسلامی با گرایش به تفکرات فتح الله گولن، منتقد برجسته اردوغان که در اوایل سال جاری میلادی بطور غیابی در دادگاه استانبول به براندازی محکوم و پیرو این حکم تلاش‌ها برای بازداشت گسترده هواداران وی آغاز شد. از این روی روزنامه زمان به حداکثر تلاش خود دست زد تا اولا به آگاهی رسانی در این مورد بپردازد و ثانیا با پوشش حداکثری اخبار اعتراضات داخلی مردم ترکیه و سرکوب آن توسط حکومت به مقابله به مثل به رفتار دولت دست زند. این قضایا حکومت ترکیه را به انجام واکنشی مجبور کرد که شاید هیچ تحلیلگری متصور نبود.

شاید بدون در نظر گرفتن آرزوهای وهم آلود احیای دوباره امپراطوری عثمانی، ورود به اتحادیه اروپا را مهم ترین هدف و آرزوی مسئولین ترکیه در ادوار متاخر دانست، هدف بلند پروازانه‌ای که کلید شروع آن در سال 1963 زده شد. اما موانع زیادی در این مسیر از نایل آمدن ترکیه به بزرگ ترین آروزی مبتنی بر واقعیت خود جلوگیری می‌کند. از مسائل مربوط به جزیره قبرس، مهاجران میلیونی بالقوه جویای کار ترک، جمعیت بالا و به تبع آن کسب کرسی‌های زیاد اتحادیه اروپا در صورت پیوستن به آن، فرهنگ سنتی و متعارض با فرهنگ غالب بر اروپا و مسائل معطوف به کردهای ترکیه و اخیرا داعش می‌توان به عنوان موانع پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا نام برد لیکن تاثیرگذارترین مانع، مسئله حقوق بشر است. باید توجه داشت از نقطه نظر اتحادیه اروپا، پیش از اینکه حقوق بشر به مثابه حق ذاتی افراد بشر مورد اهمیت باشد، طبیعتا مسئله حقوق بشر و آنچه در ویترین بین المللی از ترکیه نمود پیدا می‌کند حائز اهمیت است که ترکیه در این مورد نمره قبولی دریافت نکرده.

از این روی رفتار حکومت ترکیه در قبال روزنامه زمان پیامدهای منفی بسیاری برای این کشور همراه خواهد داشت. رفتاری که انعکاس گسترده آن در رسانه های بین المللی عملا پروسه پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا را چندین سال به تاخیر خواهد انداخت.