پاکستان مصمم به خرید گاز از ایران است

به گزارش وزارت نفت، «علیرضا کاملی» درباره قرارداد تازه پاکستان با قطر برای خرید گاز طبیعی مایع شده (ال.ان.جی) گفت: حجم واردات ال.ان.جی از سوی پاکستان زیاد نیست و این میزان واردات، پاسخگوی نیازهای این کشور نخواهد بود و به طور طبیعی این کشور گزینه های دیگری همانند واردات گاز با خط لوله تاپی را نیز در نظر دارد.
وی تاکید کرد ایران، ارزان ترین مسیر برای دریافت گاز از سوی پاکستان است و اضافه کرد: وجود مرز مشترک با ایران می تواند به دریافت ارزان تر گاز کمک کند. در همه دنیا نیز صادرات گاز از طریق خط لوله مقرون به صرفه تر از راه های دیگر است بویژه آنکه در فاصله کمی انجام شود.
مدیرعامل شرکت ملی صادرات گاز ایران خط لوله تاپی (از مسیر ترکمنستان، افغانستان، پاکستان و هند) را گزینه دیگر پاکستان برای دریافت گاز خواند و گفت: پاکستان برای دریافت گاز از طریق این خط لوله نیز باید هزینه زیادی را به دلیل بعد مسافت بپردازد و در نتیجه هزینه نهایی گاز برای پاکستان گران تر از دریافت گاز از ایران می شود.
بر اساس قراردادی که در سال 1387 میان ایران و پاکستان به امضا رسید باید تا دسامبر سال 2014 میلادی (آبان- آذر 1393 خورشیدی) گاز ایران به پاکستان رستاده می شد.
کار ساخت بخشی از خط لوله که در خاک ایران قرار دارد، تقریبا به پایان رسیده اما اسلام آباد تاکنون از ساخت این خط لوله خودداری کرده است و بیست و یکم اسفندماه سال 1391 به طور نمادین مراسم کلنگ زنی ساخت این خط لوله را برگزار کرد.
بخش ایرانی خط لوله آی.پی (IP) به طول ٩٠٠ کیلومتر با هزینه دو میلیارد و 500 میلیون دلار ساخته شده است و برای تکمیل آن نیز باید نزدیک به یک میلیارد دلار دیگر سرمایه گذاری شود اما بخش دوم این خط لوله در خاک پاکستان به طول ٧٨٠ کیلومتر هنوز ساخته نشده است.
«شاهد خاقان عباسی» وزیر نفت و منابع طبیعی پاکستان، هفتم اسفندماه اعلام کرد واردات ال.ان.جی از قطر با اجرای خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان ارتباطی ندارد و کار این خط لوله بزودی پس از لغو کامل تحریم ها علیه تهران آغاز می شود.
شامگاه بیست و ششم دی ماه با انتشار گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره انجام تعهدات هسته ای ایران در برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، اجرای تعهدات طرف مقابل (گروه 1+5) یعنی روند لغو تحریم های هسته ای غرب علیه تهران آغاز شد.
بر پایه برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که بیست و سوم تیرماه بین جمهوری اسلامی ایران و گروه 1+5 (انگلیس، فرانسه، آمریکا، روسیه و چین به همراه آلمان) با حضور اتحادیه اروپا نهایی شد، باید در ازای کاهش برخی فعالیت های اتمی تهران، تحریم های هسته ای علیه این کشور لغو شود.