یکی از راه های موثر در درمان شکستگی استخوان، کاشت سلول های استخوانی در محل شکستگی است، اما این روش یک مشکل بزرگ دارد که در فرآیند درمان، سلول های استخوانی نمی توانند خود را با موضع شکستگی وفق دهند و توسط سلول های اطراف شکستگی آسیب می بینند و در نهایت اکسیژن و مواد مغذی کافی به آنها نمی رسد.
از این رو به دلیل فرآیند زمان بر رسیدن عروق خونی جدید به سلول های استخوانی کاشته شده و همچنین کمبود اکسیژن و مواد مغذی در آنها، سلول های استخوانی شروع به تولید اکسیژن مضر و منجر به وخیم تر شدن شرایط می شوند این در حالی است که ۷۰ درصد موارد چنین اتفاقی برای سلول های استخوانی کاشته شده بوجود می آید.
در همین حال محققین مرکز «KU Leuven» بلژیک با تقویت سلول های استخوانی موفق به بر طرف کردن این معضل در فرآیند درمان کاشت سلول استخوانی شده اند. در این شیوه محققین حسگر اکسیژن را که موسوم به «PHD۲» است از کار انداختند. این کار موجب دو برابر شدن مکانیزم دفاعی شد.
در این فرآیند، سلول های استخوانی شروع به ذخیره «گلیکوژن» می کنند تا در زمان اضطرار بعنوان سوخت مورد استفاده قرار بگیرند و همزمان «آمینو اسید» موسوم به «گلوتامین» استفاده می شود تا میزان «آنتی اکسیدان» را افزایش دهد.
نتیجه این تحقیق در نشریه Cell Metabolism چاپ شده است.
