این سیاره بزرگ موسوم به PSO J318.5338-22.8603 یکی از معدود سیارات فراخورشیدی شناخته شده است که از طریق طیف‌بینی بطور مستقیم مشاهده و تصویربرداری شده است.
این امر یک عنصر کلیدی در کمک به محققان برای درک بهتر شکل‌گیری و تکامل این چنینی سیاراتی در فضا است.
شناسایی سیارات موجود در خارج از منظومه شمسی بسیار دشوار است زیرا دانشمندان نمی‌توانند آن‌ها را بطور مستقیم مشاهده کنند و آن‌ها اغلب در زمان عبور از مقابل ستاره میزبانشان شناسایی می‌شوند. اعضای ماموریت کپلر به این طریق می‌توانند سیارات فراخورشیدی را مکانیابی کنند.
زمانی که یک سیاره فراخورشیدی شناسایی شد، دانشمندان سپس خصوصیات آن را با بررسی تعاملات گرانشی آن با ستاره میزبانش و همچنین سایر سیارات موجود در سیستم آن‌ها تعیین می‌کنند.
این محققان با استفاده از تلسکوپ شمال جمینی و طیف‌نگار نزدیک مادون قرمز آن به بررسی سرعت گردشی و شعاعی سیاره PSO J318.5338-22.8603 پرداختند.
آن‌ها دریافتند که سیاره PSO عضو یک گروه از ستارگان جوان است که حرکت مشترکی موسوم به گروه متحرک پتا سه‌پایه را به اشتراک می‌گذارند. محققان همچنین توانستند سن این سیاره را با مقایسه سایر سیارات فراخورشیدی درون گروهشان تعیین کنند.
پس از تعیین سن این سیاره، دانشمندان دریافتند که این جسم در حقیقت سیاره‌ای سرکش و نه یک کوتوله قهوه‌ای است که دانشمندان از آن برای اشاره ستارگان پیری که از جرم کافی برای آغاز فرآیند همجوشی برخوردار نیستند، استفاده می‌کنند.
آن‌ها دریافتند که این سیاره از جرمی حدود 8.3 برابر سیاره مشتری و دمای سیاره‌ای حدود 1130 کلوین برخوردار است. سرعت گردش این سیاره حدود پنج الی 10.2 برابر مشتری است.
دانشمندان بر این باورند که توانایی شناسایی این ویژگی‌ها همچنین به آن‌ها اجازه داده تا سیاره PSO را به عنوان بخش اساسی پژوهش خود در مورد سیارات نسبتا جوان که از طریق تصویربرداری مستقیم قابل ارزیابی هستند، برچسب بزنند.
پیش از این در سال 2014 دانشمندان توانسته بودند یک سیاره دیگر موسوم به 51 Eridani-b را که تنها کمی از سیاره مشتری بزرگتر است، بطور مستقیم تصویربرداری کنند. آن‌ها همچنین یک سیاره فراخورشیدی دیگر را در گروه پتا سه‌پایه موسوم به پتا سه‌پایه b را مکانیابی کرده‌اند که حدود 11 برابر مشتری است.
