عبدالله الاشعل، معاون پیشین وزیر امور خارجه مصر و استاد حقوق بین الملل در گفت‌وگو با ایران اکونومیست در مورد روابط تهران و قاهره و آینده این روابط گفت: در وقت کنونی روابط سیاسی ایران و مصر از مسیر روابط فرهنگی می گذرد، روابط تجاری و اقتصادی نیز از مسیر روابط فرهنگی می گذرد. من ۲ شب پیش با رایزن فرهنگی ایران دیدار داشتم و او را نصیحت کردم که بر روی نقشه راه فرهنگی کار کند و در این دیدار رئیس دفتر حفاظت منافع ایران هم حضور داشت.
وی تاکید کرد: من از همان اوایل تاسیس دفتر حفاظت منافع ایران در قاهره با سفرای ایرانی روابط محکمی داشتم، روابط من با سیاستمداران ایرانی نیز در بالاترین سطوح است و روابط محکمی با آن‌ها دارم. من اهمیت زیادی برای منافع عربی قائل هستم، همزمان با اینکه مصر تحت سلطه آمریکا قرار گرفت انقلاب اسلامی ایران شکل گرفت و این امر به صورت تصادفی رخ داد.
وی که نامزد ریاست جمهوری مصر بوده است، تاکید کرد: شتافتن و عجله کردن در توافق صلح میان مصر و اسرائیل به این دلیل بود که معاهده کمپ دیوید در حال نابودی بود. آن‌ها در توافق عجله کردند تا شاید بتوانند روابط را مستحکم کنند بنابراین آزادی مصر بزرگ‌ترین دستاورد برای ایران به شمار می‌رود.
الاشعل خاطرنشان کرد: منافع ملی مصر با منافع نظام این کشور در تضاد است زیرا منفعت ملی مصر در حمایت از مقاومت است. اگر مقاومت در برابر اسرائیل شکست بخورد و این رژیم غزه را اشغال کند بعد از آن کشور مصر را نیز تصرف خواهد کرد و ماموریت ایران در آزادی منطقه از چنگ اسرائیل دشوارتر خواهد شد. بنابراین در وهله اول میان ایران و مصر باید ائتلاف فرهنگی ایجاد شود تا زمینه روابط سیاسی فراهم شود.
این استاد مصری افزود: چهره ایران ابتدا باید در اذهان عمومی در مصر بهبود یابد زیرا اسرائیل، آمریکا و عربستان در این زمینه به طور وسیع و در سطح رسانه‌ای کار کردند. اذهان عمومی مصر علیه اسرائیل است اما به‌طور همزمان بخشی هم مخالف ایران هستند. بنابراین ماموریت رایزن فرهنگی ایران و دفتر حفاظت منافع ایران درحال حاضر باید تمرکز بر ناحیه فرهنگی باشد. ما اکنون هیچ‌گونه ارتباطی میان دانشگاه‌های ایرانی و مصری و رسانه‌های ایرانی و مصری نمی‌بینیم درحالی که این روابط باید وجود داشته باشد. تالیفات دانشگاه‌های مصری در ارتباط با ایران کجاست؟ نقش ایران در زبان‌های مختلف شرقی کجاست؟ بنابراین اقدامات فرهنگی منجر به روابط سیاسی می‌شود و اگر بخواهیم به‌طور مستقیم وارد روابط سیاسی شویم این امر دشوار خواهد بود.
