به گزارش ایران اکونومیست؛ سومین دوره بازیهای المپیک جوانان، پایان متفاوتی برای ایران داشت، از این منظر که شاید تا همین چند روز پیش کمتر تحلیل‌گر و کارشناس ورزشی فکر می کرد، نمایندگان جوان کشورمان با 17 پله صعود، از بین 206 کشور جزو هفت کشور برتر جهان شوند.
اما هدف برپایی این جشنواره عظیم المپیک تنها در مدال آوری خلاصه نمی شود بلکه ورزشکاران جوان با فرا گرفتن اصول المپیک؛ تعادل میان جسم و ذهن، فضیلت اخلاقی، ارتقای توانایی های شخصی، بازی جوانمردانه، عدالت و انصاف، صلح و احترام به خود و دیگران را تقویت می کنند.
اما این پرسش مطرح می شود، که شیوه انتقال این مسائل به بیش از چهار هزار شرکت کننده در بازی ها چگونه بوده است؟
سرپرست کاروان اعزامی ایران به بوینس آیرس در این باره می گوید: بیشتر توجه کمیته بین المللی المپیک (آی او سی) در این دوره معطوف به آموزش بود تا جایی که با اختصاص دادن هر روز به یک رشته و دعوت از قهرمانان المپیک بزرگسالان جهان، جوانان را به طور محسوس با المپیک آشنا تر می کرد.
«اصغر رحیمی» گفت: یکی از موضوعات مهم در دوره های آموزشی در حاشیه بازی ها توجه به «ورزش پاک» و «مدال پاک» بود که ورزشکاران از نزدیک نحوی چگونه رسیدن به این مهم را از زبان قهرمانان المپیک فرا می گرفتند.
* نحوه استفاده از اوقات فراغت
رئیس مرکز نظارت بر تیم های ملی کمیته المپیک «توجه به اوقات فراغت جوانان» را یکی از مباحث مورد بحث در دوره آموزشی عنوان کرد و افزود: میزبان، دهکده بازی ها را در محیط پارک جانمایی کرده بود تا با برگزاری رقابت هایی نظیر فوتسال و فوتبال جوانان در حاشیه سالن های مسابقات؛ «مشارکت جمعی» را فرا بگیرند و «انتقال دهنده صلح و دوستی» که یکی از اصول المپیک است، باشند.
* آشنایی با دوپینگ
رحیمی نمونه گیری بیش از 70 درصد استفاده از مواد نیروزا از ورزشکاران جوانان را جزو نکات قابل توجه دانست که «آی او سی» با این اقدام تلاش داشت جوانان با مساله دوپینگ آشنا شوند تا در المپیک های بزرگسالان این موضوعات برای آنها حل شده باشد.
سرپرست کاروان اعزامی ایران به آرژانتین حضور «توماس باخ» رئیس کمیته بین المللی المپیک را در بین ورزشکاران یک حرکت فرهنگی و در عین حال آموزشی عنوان کرد که این حضور مهم بودن ورزشکاران را یادآوری می کرد.
رحیمی دستاورد کاروان ایران در این بازی ها صرف نظر از مدال آوری را، ارتقای روحیه خودباوری و توانایی های شخصی و بازی جوانمردانه دانست که با حفظ آنها می توان در زمره مدال آوران در بازی های المپیک بزرگسالان 2020 توکیو و 2024 قرار گیرند.
* الگوسازی
«هادی ساعی» قهرمان تکواندو جهان و المپیک که از نزدیک نظاره گره این رویداد در بوینس آیرس بود، معتقد است: حضور ورزشکاران در المپیک جوانان به آشنایی آنها با محیط منجر می شود تا در رویداد المپیک بزرگسالان با شناخت وارد این آوردگاه شوند.
معاون سرپرست اعزامی می گوید: یکی از ابتکارات کمیته بین المللی المپیک دعوت از 2 قهرمان هر رشته به عنوان مدل ورزشی بود تا در سالن مسابقات در کنار تیم ها قرار گیرند و در بحث های آزاد شرکت کنند.
ساعی که نماینده کمیسیون ورزشکاران در هیات اجرایی کمیته المپیک است، باور دارد که اکثر ورزشکاران در المپیک جوانان اعم از مدال آوران و غیر آن این شایستگی را دارند تا در المپیک بزرگسالان به کسب مدال نائل شوند.
قهرمان المپیک این را هم گفت که بر اساس آمار «آی او سی»، با برگزاری دومین دوره بازیهای المپیک جوانان در چین 28 ورزشکار به المپیک بزرگسالان راه یافتند و حتی افتخار آفرینی کردند که در آن مقطع از ایران «کیمیا علیزاده» بانوی طلایی المپیک جوانان نانجینگ چین در سال 2010 توانست در المپیک 2016 ریو برای نخستین بار در تاریخ ورزش زنان ایران مدال کسب کند.
*المپیک جوانان فرصتی برای المپیک بزرگسالان
قهرمان تکواندوی جهان و المپیک می گوید: چنانچه تجربه المپیک جوانان را داشتم شاید مدال برنز المپیک 2000 سیدنی به طلا تبدیل می شد. اکنون فرصت خوبی است تا با شناسایی چهره های ورزشی جوان و حفظ آنها، عملکرد متفاوتی را در المپیک های پیش رو شاهد باشیم.
اما این پوست اندازی ورزشکاران جوان در المپیک آرژانتین که در نوع خود تحسین برانگیز است را می توان از زاویای دیگری هم نگریست:
یک- یکی از علل حضور و موفقیت ورزشکاران جوانان در رویدادهایی نظیر المپیک را باید در شناسایی «استعدادهای ورزشی» در سنین پایه توسط مربی، هیات های استانی، فدراسیون ها، وزارت ورزش و حمایت های کمیته المپیک در بها دادن به آن ها در میادین المپیکی جستجو کرد. هر چند در مقوله استعدادیابی در آغاز راه هستیم اما توجه و سرمایه گذاری در این مسیر می تواند شمار قهرمانان را افزایش دهد.
دوم- تلاش ورزشکاران و نقش مربی در سایه حمایت مسئولان ورزشی
بدون تردید نقش مربیان برای ورزشکاران در سنین پایه در راستای افتخارآفرینی آنان بسیار مهم و حیاتی است. ورزشکار هر چند مستعد باشد اما بدون مربی و حمایت های مسئولان مسیر صعود ناهموار می شود.
سوم- داشتن برنامه و تقویت روحیه اعتماد
قهرمانی بدون ممارست و برنامه امکان پذیر نیست و یکی دیگر از موفقیت کاروان ایران در این دوره برنامه ریزی و اعتماد به جوانان برای آینده ورزش کشور است که نهادهای ورزشی ایران با اعتماد به جوانان بازخورد آن را در این رویداد دیدند که توجه به یکی از اصول المپیک بود.
چهارم- بازسازی تیم های ملی از دریچه المپیک
تیم های ملی بزرگسالان هر دوره نیاز به بازسازی دارد که یکی از مسیرهای تربیت قهرمان پروری بازی های المپیک نوجوانان و جوانان است.
پنجم- رشد پنج برابری زنان کوچک قهرمان
ایران در نخستین دوره بازیها 21 ورزشکار دختر به سنگاپور اعزام کرد، اما سهم مدال آوری آنها صفر بود تا اینکه در دومین دوره در سال 2010 در چین با اعزام 2 بانوی ورزشکار تنها کیمیا علیزاده نخستین مدال کاروان را در تاریخ بازی های المپیک جوانان کسب کرد و در کمتر از چند سال نخستن مدال تاریخ المپیک را در انحصار خود گرفت. اما در سومین دوره بازی ها در آرژانتین شمار مدال آوران دختر از یک به پنج افزایش یافت که نشان از توجه مسئولان ورزشی به ورزش زنان حکایت دارد. همچنین سهم دختران ورزشکار از مجموع 14 نشان پنج مدال بود.
با توجه به افتخارات ایران در این دوره از بازی ها زمان آن فرا رسیده از اکنون برای پویایی و پوست اندازی تیم ملی بزرگسالان در کنار توجه به مسائل آموزشی و فرهنگی بر پایه اصول المپیک، الگوهای دیگری از دل همین جوانان ورزشکار معرفی شوند.
