همدلی؛ چتری فراگیر برای موفقیت تیم ملی فوتبال

به گزارش ایران اکونومیست؛ لازم است برای رسیدن به چنین هدفی، هواداران، مسوولان و تمامی فوتبال دوستان در شرایط کنونی هدف نهایی خود را براساس موفقیت یک کل بزرگتر که تیم ملی فوتبال ایران در آن جای گرفته، قرار دهند. هر چند ممکن است در این راه منافع شخصی یا علایق باشگاهی آنان مورد کم توجهی قرار گیرد اما رسیدن به موفقیت با پیش فرض پیروزی و کسب افتخار ملی، آسیب های منافع فردی را کم خواهد کرد. با سامان دهی حمایت ها از تیم ملی فوتبال، به یقین این تیم به سمت و سوی ساحل آرامش خواهد رفت. اما لازمه این آرامش چیست و چرا در شرایط کنونی از آن سخن به میان می آید؟
بر کسی پوشیده نیست که تیم ملی فوتبال ایران هر چند که قدرتمندانه در مرحله مقدماتی حاضر شد و توانست به عنوان دومین تیم، بلیت حضور در روسیه را رزرو کند اما در ادامه مسیر، این تیم با دو چالشِ دعوت نشدن برخی از بازیکنان به تیم ملی و حضور در گروه مرگ مسابقات روسیه مواجه شد.
واکنش هیجانی هواداران فوتبال به لیست تیم ملی و جهت دهی رفتار این هواداران از سوی برخی از بازیکنان دو باشگاه سرخآبی، بستر را برای شکل گیری یک واکنش معنا دار نسبت به مسابقات ایران در جام جهانی فراهم کرد و این چالش هم اکنون با محور دعوت نشدن از بازیکنان با تجربه در جریان است.
تلاش برای برطرف کردن این چالش یکی از ضروریات کنونی ورزش کشور به شمار می رود. در این زمینه یکی از گروه هایی که توانایی تاثیرگذاری بر جهت دهی رفتار هواداران برای حمایت از تیم ملی دارند، سلبریتی ها هستند که این روزها در پوشش دفاع از چند بازیکن بازمانده از لیست تیم ملی فوتبال، حاشیه های فراوانی برای این تیم و افراد تازه وارد به لیست «کارلوس کی روش» سرمربی پرتغالی تیم ایران ایجاد کرده اند.
آنان به عنوان کسانی که عمری در ورزش فوتبال سپری کرده، می توانند حامل این پیام برای فوتبال دوستان و توده های مردم باشند که مربیان حرفه ای بدون توجه به برخی از درخواست ها سعی دارند برای تکمیل پازل موفقیت، افرادی را انتخاب کنند که در نظر آنان توانایی لازم برای حضور در برنامه های مورد نظر را دارند. سرمربی یک تیم به دنبال تکمیل پازل ورزشی خود است، پازلی که در نهایت می تواند ماکت موفقیت را در جامعه گسترش دهد.
حمایت شخصیت های مرجع و چهره های غیر ورزشی از لیست تیم ملی فوتبال نه تنها موجب می شود خلاء چند بازیکن در تیم ملی احساس نشود بلکه ایجاد موج همدلی حمایت از تیم ملی، در نهایت راه را برای غلبه بر چالش دوم یعنی حضور در گروه مرگ فراهم می کند زیرا یکی از مهمترین قاعده های روانشناسی موفقیت، آمادگی ذهنی و اعتماد به نفس است که می تواند به خوبی بر کارهای سخت غلبه کند.
اگر آمادگی ذهنی در بازیکنان و اعضای کادر فنی برای پیروزی یا کسب نتیجه آبرومند در جام جهانی توسط هواداران ایجاد شود به یقین یکی از گزینه هایی که در این دوره می تواند در زمره شگفتی سازان جام جهانی قرار گیرد تیم ملی فوتبال ایران است. این تیم دیگر آن تیم بی تجربه جام جهانی 78 آرژانتین یا تیم غیر منسجم و با اختلافات داخلی 2006 آلمان نیست بلکه تیم کنونی میراث دار بازیکنانی و تفکری است که توانستند در برزیل 2014 تیم پرستاره آرژانتین را در میان ناباوری حدود 90 دقیقه متوقف کند و در نهایت با یک گل از این تیم شکست خورد.
حال با این شرایط برخی ادعا می کنند، تیمی که کی روش آن را به عنوان چکیده بهترین بازیکنان ایرانی نام می برد چه نیازی به حمایت برخی از پیشکسوتان یا ستاره های شناخته شده عرصه ورزش و سینما دارد؟
در پاسخ به این پرسش باید گفت یکی از مهمترین تفاوت های تیم کنونی ایران با تیم های پیشین قدرت ریسک پذیری کی روش در اعزام جوانان به روسیه است. جوانانی که در برخی از مواقع شمار بازی های ملی آنان به کمتر از عدد 10 می رسد. اگر روحیه جوانان تیم ملی تحت تاثیر شایعه پراکنی ها و فشار افکار عمومی قرار گیرد به طور حتم آنان در جایگاه جانشینی بزرگان فوتبال ایران، نه تنها نمی توانند عملکرد خود را در روسیه به خوبی به نمایش بگذارند بلکه تخریب آنان ساختار تیمی ایران را دچار مشکل خواهد کرد.
اما چنانچه بخواهیم تیم جوان و با انگیزه ایران را به مجموعه ای منسجم تبدیل کنیم تا در آینده حرفی برای گفتن داشته باشد به یقین تورنمنت روسیه جایی برای انتقاد و تسویه حساب های باشگاهی نیست بلکه تیم ایران باید متشکل از 11 بازیکن و 80 میلیون قلب همگام و همراه باشد