یدالله صمدی، طلایه دار فیلمسازان کمدی شهری

 صمدی در 1363 شمسی با ساخت اولین فیلم خود با عنوان 'مردی که زیاد می دانست'، اوّلین فیلم طنز پس از انقلاب را به نام خود سند زد و با همین فیلم برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از سومین جشنواره فیلم فجر شد.
اما صمدی تنها به خاطر ساخت نخستین فیلم طنز پس از انقلاب، طلایه دار فیلم سازان کمدی شهری نیست، بلکه توانایی های وی در این عرصه به اذعان بسیاری از بازیگران و صاحب نظران سینما مثال زدنی است.
علیرضا خمسه، بازیگر معروف سینما در ارتباط با توانایی های این فیلم ساز معتقد است: استاد صمدی یکی از بهترین کارگردان های سینمای کشور است و در ژانر کمدی تبحر خاصی دارد.
وی که در فیلم 'آپارتمان شماره 13' به کارگردانی یدالله صمدی، جایزه بهترین بازیگر را از جشنواره کشورهای غیرمتعهد کسب کرده است، افزود: با هدایت های درست وی این فیلم هنوز تاریخ مصرف دارد و برای کسانی که می خواهند زندگی آپارتمان نشینی را آغاز کنند، الگوست.
وی گفت: صمدی از کارگردان های موفق و از بدنه سینمای ایران است و سفارش شده یا تحمیل نشده نیست؛ وی گیاهی است که از خود سینما روئیده و عاشق سینماست.
استاد یدالله صمدی در 26 آبان 1331 شمسی در مراغه متولد شد، از ابتدای شروع به تحصیل به همراه خانواده در تهران ساکن شد و پس از فراغت از تحصیلات متوسطه، فعالیت جدی سینمایی خود را با فیلم 'تختخواب سه نفره' از دستیاری کارگردانی نصرت الله کریمی در سال 1351 شمسی آغاز کرد.
ما او را در سال 1363 شمسی با نخستین فیلم اش با عنوان ' مردی که زیاد می دانست' شناختیم؛ فیلمی که در قالبی طنز ما را از یکی از قدرتمندترین خصایص شیطانی یعنی حرص و طمع بر حذر می دارد.
صمدی با فیلم ساوالان مخاطبان هنر هفتم را به مرتفع ترین قله آذربایجان برد و رمز اتحاد و یکدلی در چیرگی بر ظلم را برایشان فاش کرد؛ در فیلم 'دمرل' پلان به پلان کرسی مادربزرگان در قد و قامت یکی از قهرمانان افسانه ای آذربایجان بر پرده جادویی سینما در مقابل چشمانمان جان گرفت.
'سارای'، روایت دختری از آذربایجان بود که عشق، دلدادگی و وفاداری او در خون هزار نسل از پدرانمان عجین شده و فولکلور آذربایجان بی ترانه سارای چیزی کم دارد.
صمدی در این فیلم نشان داد که وفای به عشق را خون بهایی است به گرانی گوهر وجود و این چنین بود که عشق سارا ماند، اما سیل سارا را با خود تا بی نهایت برد.
با 'سوار بر اتوبوس' صمدی به همراه بالا دهی ها و پایین دهی های ساده دل، نهال دشمنی دیرین مان را از بیخ بر کندیم و در ایستگاه از قطار عشق جاماندیم اما این 'بانوی من' بود که فرهاد مجنون را به لیلی رساند.
در سال 1369 بود که صمدی ما را به ژانر کمدی شهری بازگرداند و در 'آپارتمان شماره 13' اسکان مان داد؛ آپارتمانی که جهان شمول بود و نگاه به خرد و منفعت جمعی را یادمان داد و همین فیلم بود که جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم و فیلمنامه را در 9 مین جشنواره فیلم فجر از آن خود کرد.
'دو نفر و نصفی' تاثیر معصومیت از دست رفته ما را بازسازی کرد و با 'معجزه خنده' باورمان شد که عشق شادی، آزادی و آدمیزادی است و سرانجام با 'شهر آشوب' به هزار توی تاریخ سفری کردیم و دریافتیم که علم و خرد در برابر قدرت ابرو خم نمی کند.
استاد یدالله صمدی یکی از زیباترین سریال های تلویزیون را طی سال های 1386 تا 1390 شمسی کارگردانی کرد؛ 'شوق پرواز' و داستان زندگی خلبان شهید عباس بابایی.
وی چندین سال ها مدیرعامل خانه سینما بود و علاوه بر آن ریاست کانون کارگردانان سینمای ایران را بر عهده داشت؛ صمدی در 17مین دوره جشنواره بین المللی فجر، داوری بخش مسابقه سینمای ایران را عهده دار بود و امروز در خط خوانای تاریخ و کهن شهر ایران زمین و زادگاهش مراغه مورد تکریم قرار گرفت.
سلسله برنامه های شب های فرهنگی مراغه همزمان با شب 21 شهریور / روز سینما / در حالی به استاد یدالله صمدی اختصاص یافت که ثریا قاسمی و فرهاد قائمیان این فیلمساز برجسته کشوری را همراهی کردند و پرویز پرستویی و فاطمه معتمد آریا پیام های ویدئویی به این مراسم ارسال کردند.
شهرستان 250 هزار نفری مراغه در فاصله 127 کیلومتری تبریز، مرکز آذربایجان شرقی قرار دارد.